فصل6: عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت اصلاحات و از چهره‌های سرشناس اصلاحطلب به بررسی وضعیت کنونی جریان اصلاح‌طلبی در ایران و آسیب‌شناسی آن پرداخته است.
رمضانزاده در بخشی از این گفتگو با بیان اینکه اصلاح‌طلبان نبض جامعه را در دست ندارند و همه خواسته‌هایی که مطرح می‌کنند با جامعه و اقشار مختلف هماهنگی ندارد، گفت: خواسته‌های جامعه بصورت سینوسی تغییر می‌کند و هرگز ثابت نیست. یک روز خواسته‌های فرهنگی مقدم است، یک روز خواسته‌های سیاسی و یک روز خواسته‌های اقتصادی و... که اصلاح‌طلبان باید خود را را با آن تطبیق بدهند و البته نیازمند محیط امن، آزاد، مبتنی بر مذاکره و گفت‌وگوی جمعی حتی بین اصلاح طلبان است. این محیط وجود ندارد. شما جای امنی برای نقد پیدا نمی‌کنید که مطمئن باشید دو روز بعد با همه برخورد نمی‌کنند. حتما عامل امنیتی و نبود و کمبود آزادی برای تشکیل تجمعات و برقراری ارتباط با مردم در شرایط امروز اصلاح‌طلبان موثر است.
سخنگوی دولت اصلاحات درباره اینکه چه کسی را می‌توان اصلاحطلب نامید نیز صحبت کرده و می‌گوید: زمانی سعید حجاریان در مورد اصلاح‌طلبی گفته بود "اصلاح طلبی بین‌العباسین است" که مقصود مرحوم عباس دوزدوزانی و عباس عبدی بود. آن زمان عباس عبدی در طیف رادیکال قرار داشت که البته امروز اینگونه نیست. اصلاح‌طلبان باید به انسجام برسند که تاکنون در این زمینه موفق نبوده‌اند. هم نفوذی‌ها و دخالت امنیتی‌ها موثر بوده و هم کم‌کاری و کم‌توانی اندیشه‌ای اصلاح‌طلبان و اختلافات.
وی با تصریح بر اینکه قطعا در جریان اصلا‌طلب هم نفوذ صورت گرفته است، اظهار داشت: هرکسی از راه می‌رسد خود را اصلاحطلب معرفی می‌کند. چه کسی را باید اصلاح طلب دانست و چه کسی را نباید اصلاحطلب دانست؟ مصطفی تاجزاده اصلاحطلب است؟ زارعی فومنی اصلاحطلب است یا عباس عبدی؟ کدام را اصلاحطلب می‌دانید. برای این سوالات جوابی نداریم. تا زمانی که اصلاحات یک جبهه است، احزاب قدرتمند نداریم، تابلوها و تریبون‌های روشن رسانه‌ای نداریم، این مشکلات وجود دارد. بنابراین می‌پذیرم که اصلاح‌طلبان کم‌کاری کرده‌اند اما شرایط بیرونی را نیز نمی‌توان نادیده گرفت و خواسته‌های جامعه را نیز باید دید.
رمضانزاده در این مصاحبه افزود: مردم درست فکر می‌کنند که اصلاح‌طلبان در یک سیکل معیوب گرفتار شده‌اند و همین باعث شده که اصلاح‌طلبی و اصلاح‌طلبان برایشان ارج و قربی نداشته باشند.