فصل6: هدی نتاج: محمد درویش، کنشگر و مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی محیط زیست در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار موثق اظهار داشت: تالاب میانکاله تقریبا تنها منطقه در ساحل طولانی دریای کاسپین است که هنوز در آن ساخت و سازی انبوه اتفاق نیوفتاده است، 60 کیلومتر از منطقه ساحلی آن بکر باقی مانده و مورد تعرض بخش های دولتی و خصوصی قرار نگرفته است .به همین دلیل هنوز هرساله پذیرای میلیون ها پرنده و محل تخم ریزی ماهی ها به ویژه خاویار است و یکی از مهمترین اکوسیستم های زنده ی کاسپین محسوب می شود.

ما به راحتی می توانستیم این منطقه را به صندوق ارزی پایدار تبدیل کنیم .به شرط آنکه طرح بوم گردی مسئولانه ایی را در آن به اجرا بگزراریم. گروه  مشتمل از آدم های کاربلدی که تنها به دنبال فعالیت های تجاری کوتاه مدت نیستند، افرادی که بتوانند تنوع زیستی پروندگان و منابع آب و خاک را حفظ کرده و تمهیداتی اتخاذ کنند که گردشگران بتوانند از زیبایی های این منطقه لذت ببرند. خیلی از گروه ها همچون موسسه ارسباران داوطلب شدند تا طرحی با این ویژگی ها را اجرا کنند اما در نهایت به جایی نرسیدند .چون تمامی وعده های حمایتی از سوی مسئولین توخالی بود.

نسل ماهی های خاویاری با انتقال اب خزر از بین می رود

در حال حاضر یکی دیگر از تهدیداتی که  حیاط میانکاله و این زیست گاه کره زمین  را در معرض خطر قرار داده طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی است .چون از کنار میانکاله عبور می کند اگر تلخابه آن وارد دریای مازندران شود به شدت تاب آوری این منطقه و خلیج گرگان را به خطر می اندازد و نسل ماهی های خاویاری از بین می برد.

اداره کل محیط زیست استان مازندران باید به سرعت فراخوانی داده و از همه ی گروه های حرفه ای و متخصص در کشور بخواهد تا پروپزال های خود برای تقویت تاب آوری این منطقه ارزشمند ارائه کنند  واز آن میان منطقی ترین  را انتخاب نموده و اجرایی نماید و از این حالت انفعالی خارج شود.

سازمان محیط زیست مازندران بودجه کافی را برای حل مشکلات میانکاله ندارد اما در این میان تلاشی برای  جذب حمایت بخش خصوصی بعمل نمی آورد .درحالی که می توان با فراخوان  همه ظرفیت های  موجود در همه بخش ها مشکلات را کمترکرد. اداره کل محیط زیست مازندران برای نجات میانکاله از حالت انفعال خارج شود و در خواست مشارکت نماید. می بایست  گروه های حرفه ای درحوزه محیط زیست و گردشگری که سابقه ی موجهی دارند  را گرد هم آورد تا  طرح جامعی اجرا شود که هم به جامعه ی محلی و هم به تاب آوری منطقه کمک کرده وهم درآمدزا باشد ودر راستای کاهش مشکلات میانکاله موثرعمل نماید.

افرادی در منطقه ی میانکاله حضور دارند که پیشنهاد های بسیار مفیدی را مطرح کرده اند اما به دلیل محافظه کاری و روح انفعالی که در میان مسئولین محیط زیست وجود دارد کسی به راهکارهای تاثیرگذارشان گوش نداده است. مدیران این حوزه در واقع می خواهند 4 سال مدیریت خود را بدون هیچ سرو صدایی به پایان برسانند.

عمده مشکلات میانکاله

افزایش الودگی آب، صید بی رویه ماهیان و شکار، افزایش بارگذاری در بالادست که منجر به کاهش ورودی آب شیرین به میانکاله شده ،شکار بی ضابطه و فقدان طرحی جامعه با هدف بهبود توان زیست گاهی و تاب آوری میانکاله از جمله تهدیداتی است که تالاب و منطقه زیستگاه بومی را در معرض خط جدی ريالرار داده است.