فصل6: در بیانیه حزب مجمع فرهنگیان ایران اسلامی که در سومین کنگره این تشکل قرائت شد، آمده است: «مفتخریم که مجمع فرهنگیان ایران اسلامی در سال 82 با مشی و رویکرد اصلاح طلبی و تکیه بر مردم سالاری دینی، اصرار بر حاکمیت مردم و قانون گرایی با امید به تاثیرگذاری هرچه بیشتر بر پویایی و توسعه همه جانبه کشور عزیزمان ایران، با همراهی و همکاری جمع کثیری از فرهنگیان فرهیخته تاسیس شد و امروز در شانزدهمین سال تشکیل خود، سومین کنگره رسمی و سراسری خود را برگزار می‌کند. امیدوار هستیم که با برگزاری این کنگره در فضای سیاسی کشور اثرگذاری بهتری را نسبت به گذشته از خود نشان دهیم و بتوانیم همدلانه و مسئولانه در کنار سایر احزاب و تشکل های اصلاح طلب به کمک اعضای خود بر مبنای دینداری، قانون مداری، مردم سالاری، عدالت جویی، خیرخواهی و امر به معروف و نهی از منکر در ساختن ایرانی آباد، توسعه یافته، آزاد، مستقل و پیشرفته گام‌های اساسی برداریم.
حضار محترم بدون شک تحکیم پایه‌های جمهوریت و شکوفایی یک نظام مردم سالار در ارتباط مستقیم با مشارکت نهادمند و سازمان یافته مردم امکان پذیر است و این مهم با گسترش فعالیت احزاب در نقد و نظارت بر قدرت و مهیا شدن بسترهای لازم برای تاثیرگذاری و نقش آفرینی آحاد مردم از طریق احزاب و افزایش اعتماد عمومی به مثابه بزرگترین سرمایه اجتماعی نظام به معنی واقعی کلمه رقم خواهد خورد.
ما خانواده بزرگ مجمع فرهنگیان ایران اسلامی در سراسر کشور بر اساس مفاد مرامنامه مشترک خود التزام عملی به همه اصول قانون اساسی را اعلام کرده و برای به ثمر رسیدن آرمان های بلند انقلاب اسلامی و اندیشه های ناب امام راحل و مقام معظم رهبری از هیچ کوششی دریغ نکرده و نخواهیم کرد و در این مسیر همواره برای تقویت هویت دینی و ملی، تقویت بنیان خانواده و الویت بخشی به تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم، قانونمند کردن رقابت های سیاسی، تقدم منافع ملی بر منافع حزبی، سیاست ورزی اصلاح طلبانه مستمر و تدریجی اصرار داشته و داریم و تا سر حد حصول نتیجه با همه موانع پیش رو این امور را پیگیری نموده و این روند را ادامه خواهیم داد؛ هر چند معتقدیم نفوذ افرادی ریاکار و اصلاح طلب‌نما به نام جریان اصلاحات در بدنه تصمیم سازی، تصمیم گیری و عرصه اجرا آسیب های جبران ناپذیری به اعتماد ملت به اصلاح طلبان اصیل وارد کرده اند که در جای خود باید بررسی شود.
اعضای محترم و میهمانان گرامی دهه‌ها می‌گذرد و در این گذران زمان و کوران حوادث گوناگون بارها و بارها تکرار کرده‌ایم که ایران نیازمند تحولات اساسی در همه ابعاد مدیریتی، برنامه ریزی و اجرایی می باشد. تکرار کردیم انجام اصلاحات اساسی تنها راه برون رفت از مشکلات است ولی با جریان اصلاح‌طلبی چه کردیم که اینک بعد از سالها تکرار و تلاش به مرحله‌ای رسیدیم که دیگر هیچ گوشی برای شنیدن نمانده و طیف وسیعی از افراد جامعه برای آینده دورنمای روشنی تصور نمی‌کنند. آیا وقت آن نرسیده که جریان اصلاحات با شفاف سازی و هم‌آوا شدن با قاطبه مردم در مبارزه با رانت، ویژه خواری، ظلم، فقر و فساد، به آحاد مردم نزدیکتر شویم. ما که نباید منتظر باشیم تا دستی از غیب برون آید و مشکلات را حل کند. ما بر این باوریم که در این مقطع از زمان مهمترین رسالت ما اصلاح طلبان حفظ اتحاد و انسجام درونی، حضور با صلابت در صحنه، آگاهی بخشی، تنویر افکار عمومی، تعاملات موثرتر با ارکان مختلف حکومت و بیان شفاف مسائل و مشکلات مردم همراه با راه حل های روشن و تبیین آنچه که صلاح کلی کشور است، می‌باشد؛ چرا که چنددستگی، پاشیدن بذر ناامیدی، عقب‌نشینی و کرنش در مقابل قانون شکنان و اقتدارگرایان، آب به آسیاب براندازان و بدخواهان نظام ریختن است ولاغیر.
به راستی هیچ فکر کرده‌ایم که کلام تامل برانگیز سید محمد خاتمی که گفت من اگر تکرار هم کنم... مردم دیگر رای نخواهند داد یک پیام بازدارنده است یا کلامی هشداردهنده ؟ آیا از آن بایستی نتیجه گرفت که بنشینیم و دست روی دست بگذاریم یا رسالت سنگین تری در آن نهفته است؟ قطعا منظور از تکرار هم کنم ایشان...، تصلب در کلام و شعار بوده و هدف ایشان انتقاد تند از عملکرد ماست و نه تن دادن به این حقیقت خطرناک که مردم دیگر رای نخواهند داد! ما کلام ایشان را یک عامل ترغیب کننده برای مجموعه دلسوزان این ملک و ملت می دانیم که متوجه اشتباهات، عقب گردها و کم و کاستی ها در عملکردهایمان باشیم.
چرا باید در چنین برهه سرنوشت سازی همچون لشگری که به دروغ خبر کشته شدن فرمانده را شنیده‌اند زانوهای‌مان سست شده و در حال عقب نشینی باشیم؟ مگر نه این است که مجموعه اصلاح طلبان دغدغه حفظ نظام جمهوری اسلامی ایران و ارزش های والای انقلاب را در دل دارند؟ زمزمه های عبور از اصلاح طلبان که از سوی بعضی از طرفداران اصلاحات مطرح شده تلنگر بزرگ از سوی طیفی از ملت بابت این است که "ما ز یاران چشم یاری داشتیم ..." در دل این زمزمه ها نیز حتی چیزی ورای ناامیدی لمس می گردد و آن هم صرفا کنایه جمعی است که به اصلاحات و اصلاح طلبان راستین امید بستند و باورشان کردند، مردم ما آن قدر فهیم و آگاه هستند که هنوز هم چاره برون رفت از مشکلات کشور را نه انقلاب، بلکه فقط اصلاحات می دانند و این ما اصلاح طلبان هستیم که بایستی با احساس مسئولیت مضاعف، از این تهدیدها فرصت بسازیم و طرحی نو در اندازیم.
یاران و همراهان! اعتراض اساسی کسانی که در انتخابات ریاست جمهوری 92، مجلس 94 و ریاست جمهوری 96 و شوراهای شهر و روستای 96 به کاندیداهای مورد حمایت جریان اصلاحات رای دادند دست نیافتن به ایده آل های مورد نظرشان می باشد آنها علت عدم دستیابی به اهداف را صرفا ناتوانی و ناکارآمدی دولت و مجلس نمی دانند. اگرچه انتظار و توقع بیشتری از دولت و مجلس داشته و دارند و مشکل آنها برگشتن به عقب و رجوع به رقبای دولت نیست؛ چرا که این رقبا در سال های گذشته امتحان خود را بخوبی پس داده اند؛ بنابراین جناح رقیب نباید تصور کنند که افکار عمومی از دولت و مجلس فعلی خسته شده، حالا به سمت تفکر و سلیقه آنها برگشته اند، بلکه تفسیر اوضاع و احوال حاکم بر ایام حاضر این است که مردم تحلیل همه جناح ها در گذشته و حال را مورد نقد قرار داده اند و به خوبی می دانند که اشتباهات و عملکرد های غلط در گذشته نتایج آزاردهنده خود را در این دوره نشان داده؛ بنابراین هرگونه کم و کاستی در هر زمینه ای برآیند انحصارطلبی اقتدارگرایان و عملکرد دولت های قبلی و فعلی است و مردم به خوبی واقفند که انحرافات اساسی از آرمان های انقلاب اسلامی در طول دهه های قبل، وضعیت موجود را رقم زده است.
عزیزان مطمئن باشیم در این مقطع زمانی هر جناحی که برنامه‌ای مدون و قابل حصول برای حل مسایل و مشکلات مردم را داشته باشند قطعا مورد حمایت اکثریت قاطع ملت قرار خواهند گرفت. ما در مجمع فرهنگیان ایران اسلامی بر این باوریم که جریان اصلاحات می تواند اعتماد از دست رفته را برگرداند به شرطی که همه تصمیم سازان و تصمیم گیران جریان بزرگ اصلاحات به دور از نگاه‌های تنگ نظرانه حزبی با در نظر گرفتن منافع ملی بصورت متحد و منسجم با تدوین برنامه‌های عملیاتی قابل سنجش در پی اجرای خواسته‌های به حق مردم باشند. ما معتقدیم حاکمیت و به‌صورت مشخص شورای نگهبان باید فضای رقابتی و شادابی را برای عرصه انتخابات مجلس فراهم نماید تا زمینه لازم برای فعالیت احزاب جهت تشویق مشارکت مردم در انتخابات افزایش یابد.
ما به عنوان اعضای یک حزب سیاسی باید با ترغیب و تشویق مردم به خصوص جامعه فرهنگیان به مشارکت فعال در انتخابات پیش رو برای افزایش اعتماد مردم به حاکمیت تلاش کنیم که البته بخش عمده آن، نیازمند تغییر در رفتار و نگاه حاکمیت به روندهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است. اعتماد مردم به نظام که از طریق میزان مشارکت مردم در انتخابات ها سنجیده می شود معیاری برای مشروعیت نظام سیاسی در بین افکار عمومی و ناظران سیاسی داخلی و بین المللی است.
ما از تغییرات جدید، در رویه‌ها و رویکردهای قوه قضاییه استقبال کرده و برای مسئولین عالی قضایی آرزوی توفیق روزافزون داریم و از اینکه برای اولین بار در فهرست ارسالی افراد مورد نظر برای عفو به محضر مقام معظم رهبری به مناسبت میلاد حضرت رسول اکرم ( ص )، نام تعدادی از زندانیان ، امنیتی ، فعالین جنبش دانشجویی، رسانه‌ای و مطبوعاتی قرار گرفت مسئولین جدید قوه قضاییه را شایسته تقدیر می‌دانیم و خواهان ادامه این رویکرد هستیم. امیدوار هستیم اقدامات جدید در قوه قضائیه به ویژه در مبارزه با فساد و بی‌عدالتی و عدم برخورد قهری با فعالین سیاسی و صنفی به منصه عمل برسد و معلمان زندانی هم به زودی آزاد شوند و با این گونه اقدامات انسان دوستانه زمینه افزایش هر چه بیشتر اعتماد مردم به حاکمیت را فراهم کنند.
ما بر این باوریم که تنها راه نهادینه کردن دموکراسی و مردم سالاری دینی تقویت جایگاه احزاب و استحکام بخشیدن به فعالیت های حزبی و تنظیم روند گردش نخبگان از طریق روندهای درون حزبی است و این ممکن نخواهد بود جز اینکه نخبگان با حضور در فعالیت های حزبی با تمرین و ممارست، آزمایش و خطا زمینه های بلوغ و رشد همه جانبه خود را طی کرده و آمادگی های لازم برای حضور در عرصه های مختلف مدیریتی وجایگاه های سیاسی را کسب کنند وگرنه مردم سالاری همواره در معرض حرکت ها و جریانات مردم فریب و پوپولیستی قرار گرفته و تهدید گردیده و تهدید مجدد آن هم دور از انتظار نیست.
حضار محترم! در پایان به یک نکته کلیدی و حلقه مفقوده دیگری تاکید می‌کنیم و آن این که مهمترین دغدغه ی معلمان زحمت کش جامعه منزلت و جایگاهی است که در میان مردم دارند. متاسفانه این جایگاه روز به روز تضعیف می شود آنچه به عنوان تلاش مسئولان درطول سالیان گذشته برای رفع مشکلات مالی معلمان صورت گرفته و همواره با تبلیغات و بزرگنمایی همراه بوده پایگاه اجتماعی و موقعیت آنها را حتی در درون مدرسه آسیب پذیر کرده است؛ بنابراین جذب نیروهای متخصص و کارآزموده، ارتقا سطح آموزش های دانشگاهی و حین خدمت و همچنین افزایش حقوق و مزایای آنان از مهمترین عوامل در ارتقاء جایگاه و منزلت معلمان می باشد البته به شرطی که همین اقدامات و فعالیت‌ها با مشارکت فعال و مداخله جدی خود معلمان صورت گیرد. بنابراین بهتر است تشکل‌ها و انجمن های صنفی و علمی معلمان تقویت شود و بخشی از امور فرهنگی و آموزشی و اصلاحات مربوطه در ابعاد تصمیم گیری، تصمیم‌سازی و بدنه اجرایی به اهل خود، یعنی فرهنگیان شایسته و نخبه و مجرب واگذار شود تا شاهد کشوری پویا و اثرگذار در همه عرصه‌های ملی و جهانی باشیم .»