اختصاصی فصل6: اول بهمن سال ۸۵ احمدی‎ نژاد که در هنگام تقدیم لایحه بودجه از سوی نمایندگان بابت گرانی‌ تره بار مورد انتقاد قرار گرفت، گفت: «بياييد از تره‌بار نزديك خانه ما خريد كنيد، چرا از جاهای گران خريد می‌كنيد؟».

احمدی‌نژاد از قصاب محله‌شان به عنوان مشاوران واقعی اقتصادی‌اش نام برد.

رئیس دولت نهم و دهم همچنین در پاسخ به سوال خبرنگاری در مورد گرانی گوجه گفت: «بیاید از محله ما خرید کنید گوجه ارزان و 1200 تومان است».

همین سخن کافی بود تا گوجه وارد ادبیات سیاسی ایران شود. بعد از این سخنان میوه‌ فروشی‌های محله نارمک تبدیل به محلی برای رفت و آمد خبرنگاران شده بود که آمده بودند ببیند که گوجه‌های محله آقای رئیس جمهور چقدر ارزان تر از بقیه گوجه‌های شهر تهران است.

کمترین طعنه به سخن احمدی نژاد این بود که کل ایران نمی توانند از سرکوچه شما خرید کنند و این نوع برخورد با گرانی در شان یک مقام مسئول نیست.

اما این پایان ماجرا نبود و یک دهه بعد، حسن روحانی رئیس دولت دوازدهم در حالی که کلید خود را گم کرده است، اخیرا در اظهارنظری عجیب گفته است «شخصا اقدام به نظرسنجی میدانی می کند». وی گفت: «روزانه هنگام رفت و آمد در خیابان‌ها و همچنین در سفرهای استانی از چهره‌های مردم شرایط کشور و زندگی آنها را شخصاً ارزیابی می‌کنم».

روحانی که تاکنون سعی داشته است تقریبا تمام مشکلات کشور را به دولت احمدی نژاد و سیاست هایش مرتبط سازد اکنون خواسته یا ناخواسته قدم در راه و ادبیات او می گذارد.

ادبیاتی که روزی به اتهام رفتار پوپولیستی، تصمیمات خق الساعه و غیرکارشناسی تخطئه می‌شد اینک ادبیات قالب رئیس دولت تدبیر و امید شود تا اندک امید مردم به تدبیرشان به نا امیدی گراید.

برخی فعالان سیاسی معتقدند کفگیر تدبیر روحانی به ته دیگ امید خورده و بهتر است وی به جای تنزل جایگاه ریاست جمهوری استعفا داده و با آسمان ریسمان بافی ها، مدیریت ضعیف خود و دولتش را توجیه ننماید.