اختصاصی فصل6-عاطفه خیرخواه: در حالی که مجمع نمایندگان استان مازندران بعد از گفت و گوی صریح نماینده مردم سمنان با فصل 6 تشکیل جلسه داد، و در حالی که از مدتی پیش برخی از نمایندگان استان با هیاهوی بسیار سعی کردند نگاه ها را به خود جلب کنند و نشانی از پیگیری های مجدانه خود را به منصه ظهور برسانند،لیکن روز گذشته انتقال آب دریای خزر به سمنان با رای 81 درصدی نمایندگان مجلس به تصویب رسید.
نکته ای که در این میان برای همه فعالان حوزه رسانه و اهالی شریف مازندران بدیهی است، این است که محرومیت مازندران همیشه در ورای سبزینه های زیبایش که البته چند سالی است به تاراج مسافران و ویلاسازان رفته،پنهان شده است و دردی از دردهایش دوا نمی شود.
تصویب این طرح مهم تاریخ استان مازندران، دور از ذهن نبود.
نه از ا ین رو که 2 رییس جمهور سمنانی 4 دوره اخیر کشور خواهان اجرای این طرح بودند و هستند، از این رو که مازندران اغلب چوب هیاهوی نمایندگانش را خورد نه اقدام عملی شان را.
بارها پیش آمد که بودجه های خوبی می توانست سهم مازندران باشد اما در سایه تعلل و کم کاری نمایندگان ادوار مجلس ما،بودجه ها راهی دیگر استان ها شد.
اواخر دهه 70 یا اوایل دهه 80 بود که وزیر گردشگری مالزی به همراه تعد ادی از مسئولان کشوری و نمایندگان مجلس مهمان استانداری مازندران بودند،آن روز یکی از نمایندگان اهواز در گفت و گو با نگارنده گفته بود متاسفانه نمایندگان مازندران کم کاری می کنند،اخیرا بودجه ای در بخش کشاورزی می توانست سهم مازندران باشد که با زیرکی نمایندگان اصفهان به این استان تخصیص داده شد.
البته در کنار مجمع نمایندگان استان، نمی توان از نقش نماینده ولی فقیه در استان، نمایندگان استان در مجلس خبرگان،وزرا و معاونان وزرا و استانداران مازنی در سایر استان های کشور گذشت که می توانستند شمشیر برنده ای برای حمایت از تصویب نشدن این طرح باشند.
علاوه بر خواسته صریح دکتر روحانی مبنی بر اجرای این طرح،وقتی یکی از نمایندگان استان سمنان با صراحت خبر از داشتن مجوز محیط زیست و ردیف بودجه ای برای اجرای این طرح می دهد، نماینده مردم شهرهای گلوگاه، نکا و بهشهر، ادعا می کند مجوزی مبنی بر انتقال آب دریای خزر به سمنان از سوی سازمان حفاظت محیط زیست صادر نشده و نماینده مردم سمنان در مجلس فقط آرزوی خود را بیان کرده است و با این کار می خواهد تنور انتخابات 98 را گرم کند و در واقع آب در هاون کوبیده است.
حال باید از محمدعلی شاعری پرسید چاقوی تبلیغاتی کدام یک از شما برنده تر بود؟
آنهمه هیاهوی برخی نمایندگان از جمله محمد دامادی و شاعری و ... جز اینکه یک نمایش انتخاباتی بود، شائبه دیگری را به ذهن متبادر می سازد؟
جالب است کار به جایی رسیده که حالا یکی از نمایندگان استان سمنان ادعا می کند ما 3 استان شمالی می توانیم از طرح انتقال آب تنها دریاچه جهان برای رفع کمبودهای مان استفاده کنیم!!! چه رفع کمبودی؟
نمایندگان موافق چه قولی می دهند که انتقال آب دریای خزر به سمنان، هیچ دستبردی به جنگل های زیبای هیرکانی مازندران نمی زند؟
درحالی که در گزارش ارزیابی مالی – اقتصادی طرح شیرین سازی و انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی ایران آمده است 375 میلیارد تومان اعتبار برای ساخت جاده های جدید درحاشیه طرح برآورده شده که قطعا با بالارفتن نرخ ارز،دست کم این اعتبار 4 برابر خواهد شد.
آیا برای ساخت جاده انتقال آب، جنگل ها و درختان دست نخورده باقی می مانند؟
این طرح در حالی به تصویب رسید که همه می دانند با انتقال آب خزر، حوزه های کشاورزی،محیط زیست و شیلات 3 استان شمالی دچار خسارت خواهد شد و هزینه های جبران آن نیز از عهده دولتی که با مشکلات عدیده اقتصادی و طرح های بر زمین مانده نیمه کاره متعدد روبه روست، خارج است.
خسارت های ناشی از انتقال آب زاینده رود به کویرهای کرمان و یزد که بر تالاب گاوخونی وارد شد،هزاران میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که تامین آن از یک سو مسئله ای
قابل تامل است و از سوی دیگر معلوم نیست تضمینی به جبران خسارت ها باشد یا خیر.
پس، خودتان را گول نزنید چون مردم استان های شمالی به ویژه اهالی مازندران امیدی به هیاهوی بسیار شما نداشتند.