فصل6:
1. شایسته گزینی صرفاً با افزایش سطح جغرافیایی حوزه انتخابیه محقق نمی‌شود بلکه باید سازوکار کاندیداتوری و رأی دادن نیز تغییر نماید.
2. به علت عدم افزایش اختیارات استانداران دغدغه‌های اجرایی نمایندگان کاهش نخواهد یافت.
3. احتمال کاهش مشارکت مردم و تنزّل پشتوانه مردمی مجلس وجود دارد.
4. عدم فعالیت مؤثر احزاب در استان‌ها و آماده نبودن زیرساخت‌های فرهنگی، قانونی و اجرایی در فعالیت آنان.
5. احتمال توجه کمتر به روستاها و شهرهای کوچک و کمتر برخوردار از سوی مدیران اجرایی به علت کاهش نظارت میدانی نمایندگان.
6. افزایش احتمالی نقش صاحبان ثروت در فعالیت انتخاباتی کاندیدا و ایجاد دِین معنوی برای نمایندگان.
7. دشوار شدن کسب کرسی‌های مجلس برای چهره‌های کمتر شناخته شدن و جوان.
8. محدودیت رسانه ملی در تبلیغات کاندیدا و نبود تلویزیون خصوصی در کشور به‌منظور تبلیغات مؤثر کاندیدا در سراسر استان.
9. کاهش ارتباط مردم با نمایندگان و احتمال مغفول ماندن مسائل و مشکلات موکلین از سوی وکلای مجلس.
10. افزایش هزینه‌های انتخاباتی کاندیدا بی‌آنکه ساز کار تأمین آن پیش‌بینی‌شده باشد.
11. استانی شدن انتخابات الزاماً دغدغه‌های محلی نمایندگان را کاهش نخواهد داد، چه‌بسا دغدغه‌های محلی آنان به‌کل استان تسرّی یابد.
12. به علت عدم تقویت شوراهای اسلامی شهر، پارلمان شهری نمی‌توانند دغدغه‌های محلی نمایندگان و مسائل شهروندان را مرتفع سازند.
13. در صورت نبود سازوکار مشخص از ثبت‌نام تا قرارگیری نام کاندیدا در لیست احزاب این احتمال وجود دارد مسئله خرید رأی به خرید لیست تبدیل شود.
14. در صورت کمرنگ شدن حضور قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی در انتخابات رقابت‌های قومی فعلی به بی‌تفاوتی سیاسی اقوام تبدیل خواهد شد.
15. استانی شدن انتخابات به شکل فعلی با اصل وکالت مردم در تناقض است چراکه یک نماینده با کسب رأی تنها 10 درصد آرای حوزه انتخابیه و اکثریت آرای استان، وکالت مردمی را می‌پذیرد که تنها 10 درصد آن‌ها به او رأی داده‌اند.
16. به علت عدم محدودیت در دوره نمایندگی، افرادی که سابقه نمایندگی مستمر داشته و مشهورتر هستند شانس پیروزی بیشتری دارند.
17. اگر فردی در حوزه انتخابیه خود بیشترین رأی را بیاورد ولی نتواند رأی اکثریت استان را کسب کند باید کرسی مجلس را به رقیب خود که رأی نسبی حوزه انتخابیه را آورده واگذار کند و عملاً فردی با آرای کمتر به مردم آن حوزه انتخابیه به‌صرف کسب رأی بیشتر در سطح استان تحمیل می‌شود.
18. در صورت عدم توفیق کاندیدایی که بیشترین رأی حوزه انتخابیه را کسب نموده اما در سطح استان توفیقی نداشته است اختلافات بیشتر شهری خواهد شد.
19. در صورت زمان‌بر شدن سازوکار ورود چهره‌های کمتر شناخته‌شده و جوان‌تر (ازجمله فعالیت فراگیر احزاب و رسانه‌ها) قدرت به چهره‌های مشهور و با پشتوانه مالی و حزبی محدود خواهد شد و امکان گردش نخبگان میسر نخواهد شد.
20. بار مالی و مدیریتی برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای و دور دوم بسیار بالا خواهد رفت.
21. به علت نهادینه نشدن فرهنگ کارگروهی، در صورت عدم اتفاق‌نظر نمایندگان یک استان در حل مسائل استانی مسائل شهرستانی نیز به شکل گروکشی میان نمایندگان نمود خواهد یافت و رفع نخواهد شد.