اختصاصی مازندمجلس: تغییرات فرمانداران شهرستان‌های مختلف مدت‌هاست که آغاز شده است. شنیده‌ها از انتخاب سید علی اسد فرماندار کنونی بابلسر و مدیرکل اسبق راه و شهرسازی استان مازندران به عنوان فرماندار جدید شهرستان جویبار حکایت می‌کند.
در همین راستا اخبار واصله به این پایگاه خبری نشان از عدم رضایت حامیان دولت، اصلاح‌طلبان و تعدادی از فعالان سیاسی شهرستان جویبار دارد.
در همین راستا گفت‌وگویی با شیخ صمد زراعتی از فعالان سیاسی استان ترتیب دادیم تا چگونگی این تغییرات را مورد بررسی قرار دهیم.
متن این گفتوگو در ادامه می‌آید:
حسین‌زادگان خودش در ساری یک طرف مسائل سیاسی است
زراعتی در آغاز گفتوگو با بیان چگونگی انتخاب حسین‌زادگان به عنوان معاونت سیاسی امنیتی استاندار، گفت: شنیده ها حاکی از این است که آقایان موسوی لاری و محسن هاشمی در کنار جبارزاده معاون وزیر کشور در مسئولیت گرفتن حسین‌زادگان نقش اساسی ایفا کردند. ما می‌دانستیم انتهای این انتصاب به کجا ختم می‌شود. حسین‌زادگان خودش در ساری یک طرف مسائل سیاسی است.
استاندار چرا به خواسته‌ی نمایندگان گوش سپرده است؟
این فعال سیاسی با انتقاد از استاندار مازندران ادامه داد: استاندار به بنده گفتند: ((نماینده‌ی شهر شما متقاضی آقای اسد هستند و لیکن در حد گفتوگو است.)) اگر نماینده تصمیم‌گیر هست. پس شما چه کاره‌اید؟ چرا اختیار دولت را رها کرده و گوش به خواسته‌ی نمایندگان سپردید؛ مگر نماینده‌ی مجلس باید پاسخ‌گوی عمل کرد مدیران اجرایی باشند؟ زراعتی افزود: چرا در مصاحبه‌های خود، حرف از اراده‌ی خود می‌زنید اما در عمل از نماینده حرف شنوی دارید .تازه آن نماینده‌ای که استاندار مدعی پی‌گیری کار آقای اسد بودند؛ از حامیان آقای حسین‌زادگان هستند که گویا به هم نان قرض می‌دهند. اگر در حد گفتوگو بود؛ چطور طی یک هفته این انتصاب اتفاق افتاده است؟ مگر انتظار صداقت داشتن از استانداری که متخلق به اخلاق است؛ دور از انتظار می باشد.
مدیریت سیاسی استانداری احترامی برای حامیان دولت قائل نیست
زراعتی بیان داشت: حسین‌زادگان با نام اصلاح‌طلبی فقط به پیشبرد اهدافش فکر می‌کند و هیچ برنامه‌ای برای اصلاحات ندارد.او در خصوص فرماندار منصوب در بابلسر به این صورت مطرح می‌کند: اولٱ بابلسر ظرفیتی برای گرم نگه داشتن لابی ها و آمد و شد ها مناسب است و برای تحقق اهداف نا نوشته، با بهانه ی مخالفین دولت، مخالف انتصاب فرماندار هم سوی دولت هستند! و از این سیاست می خواهد کارشان را توجیه و هم اسد را به جویبار منتقل کنند. مدیریت سیاسی استانداری مازندران برای نیروهای حامی دولت هیچ گونه اهمیت و احترامی قائل نیست، به نظر می رسد که ایشان، در حال انتقام گرفتن از منتقدین خود هست.
به انتصاب اسد معترضیم
مسؤول امور مناطق و شهرستان‌های ستاد روحانی در سال 96 در استان مازندران، اظهار داشت: ما به همه احترم می‌گذاریم؛ اما این گونه انتصاب فرماندار در شهرستان جویبار، که اوج بی‌احترامی به حامیان دولت است؛ به شدت معترض هستیم. به رئیس جمهور و وزیر کشور می‌گوییم؛ شانس رأی آقای روحانی در دوره ی دوم انتخابات ریاست جمهوری در مازندران، برابر نظرسنجی ها ۲۷ تا ۳۰ در صد بود، لذا با جان کندن حامیان او، امروز آقایان مسؤولیت گرفته اند «هَلْ جَزَاءُ الإحْسَانِ إِلا الإحْسَانُ؟!» لااقل یک احترام خشک و خالی به حامیان خود بگذارید، گویا کل استان فقط یک نفر اصلاح طلب حامی دولت حضور دارد و آن حسین زادگان هست؛ لذا استاندار لزومی نمی بیند که با خیل عظیمی از یاران دولت، مشورت بکند.
آقای اسلامی اصلٱ انگیزه ای برای نظرات یاران دولت، در مازندران ندارد. شما از اصلاح طلبان کمک و حمایت می خواهید، آقای رئیس جمهور اتوبوبان ها همواره دو طرفه اند، چرا همیشه ما باید در مسیر حمایت باشیم؟؛ پس جای گاه نقد و خواسته های جمعی یاران و حامیان تان کجاست!؟.
حسین‌زادگان به خاطر سه روز ریاست ستاد روحانی، خود را در قامت استاندار می‌بیند
وی گفت: آقای حسین زادگان در سال 92 تنها سه روز آن هم به پیشنهاد بنده، در جمع محدودی از اصلاح طلبان، رئیس ستاد شده بود!. ایشان به خاطر آن سه روز ریاست ستاد آقای روحانی، خود را در قامت یک استاندار می‌بیند! اگر یک مدیری خادم مردم باشد؛ این گونه رفتارها را از خود به نمایش نمی‌گذارد که چندین نفر را دنبال خودش در محوطه و ساختمان استانداری راه بیاندازد!.
زراعتی در پایان گفت: ما در جویبار مخالف این انتصاب هستیم؛ ایشان « حسین زادگان» برای این که استاندار را مجاب کند؛ که مخالفین دولت، مخالف انتصاب فرماندار هستند؛ با این روش می خواهد اسد را به جویبار منتقل کند. اما ما معترضیم. بنده این اعتراض را در تهران منتقل می کنم و حقایق موجود را به اطلاع خیلی ها می رسانم، در عرصه ی سیاسی استان هم، اوضاع با سکوت و انفعال نخواهد گذشت و به استاندار می‌گوییم با ریسمان مجید درون هیچ چاله‌ای نروید، تا چه برسد به چاه!