اختصاصی مازندمجلس: در حالی که بخش اعظم حامیان سیاسی و مذهبی احمدینژاد حداقل از زمان دولت دومش دست حمایت خود را از احمدینژاد برداشتهاند اما هنوز افراد قلیلی هستند که حیات سیاسی خود را در بازگشت احمدینژاد به قدرت میبینند.
با وجود عملکرد پرحاشیه در دولت دهم، قهر یازده روزه و حواشی انتخاب معاون اولی و اصرار بر تغییر وزیر اطلاعات وقت و در نهایت رد صلاحیت احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری گذشته و نیز محکومیت پیاپی یاران نزدیک وی در دادگاه، به نظر نمیرسد حمایت از احمدینژاد توجیهگر منافع ملی باشد و یقینا برای رسیدن به مقاصد شخصی است.
در این میان اما برخی به دنبال انتقال تریبونهای انتقادی احمدی نژاد به مازندران هستند تا تجمعاتی که ایشان در برخی از شهرها داشته و به نهادهای رسمی کشور حمله نموده است را در مازندران تجربه نمایند و اولین تحرکات انتخاباتی خود را به نمایش بگذارند.
اگرچه تاکنون این حلقه در رسیدن به مقاصد خود ناموفق بودهاند اما باید متذکر شد که صرف مازندرانی بودن مشایی نمیتواند تضمین مناسبی برای جایگاه سیاسی احمدینژاد و یارانش در مازندران باشد. حال خطاب به آن دسته از ذوبشدگان در معجزهی هزاره سوم این نکته ضروی است که نباید در محاسبات خود دچار اشتباه شده و به این باور باشند که رئیس دولت نهم و دهم در مازندران جایگاه مهمی دارد. چه بسا رخداد حضور احمدینژاد در مازندران موجب تکرار واقعه خالی ماندن ورزشگاه شهید متقی ساری به هنگام سخنرانی او در سفر استانیاش به مازندران شود. و پادوگران این جریان در استان ضمن آنکه به مقاصد خود نمیرسند بلکه سبب ایجاد جبههای علیه خود به وسیله یاران گذشتهشان می شوند و اندک جایگاه اجتماعی خویش را نیز از دست میدهند.