اختصاصی مازندمجلس: محیطزیست در استان مازندران فراتر از وظیفهی خود عمل کرد
ابراهیمی کارنامی با اشاره به ماده 7 قانون مدیریت پسماند، بیان داشت: مدیریت پسماند عادی داخل شهر به عهده شهرداری است. پسماند روستا به عهده دهیاری و خارج از شهر و روستا به عهده بخشداریها و راهداری هاست. ماده 36 آییننامه اجرایی قانون مدیریت پسماند بیان میکند اگر ارگانی مسئولیتهای محوله را انجام نداد وظیفهی پیگیری، بررسی و برخورد با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. ماده 23 قانون پسماند میگوید ناظر عالی این قانون محیطزیست است. محیط زیست در استان مازندران فراتر از وظیفهی خود عمل کرد. بررسی و پیگیریهای لازم را انجام داده و به مرجع قضایی شکایت کردهایم. در این میان تعدادی از شهرداریها به دادگاه معرفی شدند و برای برخی حکم محکومیت صادر شد. برخی از پروندهها نیز اکنون در جریان است.
وی ادامه داد: شهرداری اولویتهای متعددی همانند المان شهری و فضای سبز دارد اما زمانی که بحث سلامتی مطرح است، باقی مسائل باید زیرمجموعهی موضوع سلامت جامعه قرار گیرد. سلامتی جامعه وابسته به حفظ محیطزیست است. در استان ما حفظ محیطزیست در صدر اولویتها قرار نگرفت. امروز میراثدار چند دهه عدم مدیریت پسماند در شهرها و روستاها هستیم که تبدیل به یک معضل حاد شده است. البته موضوع عدم مشارکتپذیری مردم و عدم آموزش صحیح نیز مزید بر علت شد.
نیاز به تخصیص اعتبارات کشوری
مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان مازندران گفت: اگر در سالیان اخیر با مسئولیتپذیری به سراغ این موضوع میرفتیم امروز با این معضل مواجه نبودیم. به طور مثال شوراها مسئله پسماند را در صدر برنامه های بودجه قرار میدادند، دوستان مجلس میتوانستند بودجهای اختصاصی برای مدیریت پسماند شوراها کسب کنند و... جمیع این مسئولیتپذیریها میتوانست این معضل را برای استان حل کند. معضل پسماند قابل درمان است. به یکی از نمایندگان حوزه ساری و میاندورود در خصوص معضل پسماند گفتم اعتباری را جهت خرید دستگاههایی مطابق با تکنولوژی روز اختصاص دهید.
ابراهیمی افزود: کارکرد مازندران فرا منطقهای و فرا استانی است. در ایام نوروز 15میلیون مسافر در مازندران حضور داشتند. این موضوع به معنای تولید حدود 15هزارتن زباله اضافی است. بنابراین در هزینهی خدمات باید تمام کشور مشارکت داشته باشند. بدین ترتیب نیاز به ردیف اعتباری خاص در بودجه کشور داریم که بتوانیم پسماند را مدیریت کنیم.
مسئولان درخصوص اعتبارت حوزهی پسماند به افکار عمومی پاسخگو باشند
حسینعلی ابراهیمی کارنامی عنوان کرد: امروز بزرگترین مشکل این است که پسماند در صدر اولویتهای ما قرار ندارد. توقع از شوراهای شهر که خودمان به آنها رای دادیم این است که مدیریت پسماند را در صدر اولویت قرار دهند. براساس قانون برنامه پنجم توسعه از پایان سال چهارم برنامه پنجم دفن زباله در شهرهای ساحلی و شهرهای بالای دویست هزار نفر ممنوع است. در حال حاضر که دفن زباله در حال صورت گرفتن است؛ پس تخلف صورت میگیرد. از اعتبارات استانی میتوانستیم پروژههای دفن بهداشتی، جمعآوری زباله در محلی مشخص، تفکیک از مبدا و فرهنگسازی را انجام دهیم که متاسفانه صورت نگرفت. یک مسئول به افکار عمومی پاسخ دهد که برای موضوع پسماند چقدر بودجه از دولت دریافت شد؟ شهرداریها بگویند این اعتبارات را چه کردهاند؟ توقع از اعضای شورا این است که برای انجام امور حداقلی، مانند فنسکشی تصفیه شیرآبه، خاکپوشانی و آهکپاشی اعتبار اختصاص دهند و انجام آن را به سالهای آینده موکول نکنند. شهروندان نیز باید در موضوع تفکیک از مبدا مشارکت کنند. مردم نگران مسئله پسماند هستند. از طرفی حفظ امنیت روانی مردم برعهده مسئولین است.
بخش اعظمی از پسماندهای پزشکی تفکیک نمیشوند
این مسئول در خصوص پسماند پزشکی گفت: سال گذشته در راستای ایفای نقش نظارتی محیطزیست مکاتباتی با علومپزشکی داشتیم. همکاران معاونت بهداشتی اقدامات خوبی را پس از این مکاتبات آغاز کردند. باید با صراحت اعلام کنم بخش اعظمی از پسماندهای پزشکی ما آنچنان که باید تفکیک نمیشود. این موضع بسیار خطرناک است. علوم پزشکی بابت موضوع تفکیک نامناسب زباله های بیمارستانی باید به افکار عمومی پاسخگو باشد. براساس قانون بیخطرسازی زبالههای بیمارستانی بر عهده تولیدکننده است.
ابراهیمی ادامه داد: علومپزشکی مدعی است بیمارستانهای دولتی به تکنولوژی بیخطرسازی مجهز شدهاند. اینجا تنها مسئلهی تجهیز مطرح نیست بلکه راهبری آن نیز مهم است. از طرفی ما از بخش خصوصی اطلاعات دقیقی نداریم، نمیتوانیم نظارت کنیم و پایش دقیقی داشته باشیم. قانونگذار گفته است که بررسی و پیگیری و برخورد در خصوص زبالههای بیمارستانی بر عهده دانشگاه علوم پزشکی است. در آمل اتفاق خوبی صورت گرفته است. شرکتی که تمامی پرسنل و دانش فنی آن بومی است زبالههای بیمارستانی را جمعآوری کرده و عملیات بیخطرسازی را اجرا میکنند. مشکل اینجاست که شهرداریها هم مراکز دفن بهداشتی ندارند. وقتی زباله بیمارستانی بیخطرسازی شود به زباله عادی تبدیل میشود. اما بخش اعظمی از این پسماند ها در خارج از بیمارستان به درستی دفن نمیشوند. علامت سوال دیگر این است که ما پس از عملهای جراحی در بیمارستانها با موضوع پساب آلوده مواجه میشویم و نمیدانیم که این پساب به کجا منتقل میشود؟
به دنبال سیستمهای نوین مدیریت پسماند هستیم
حسینعلی ابراهیمی کارنامی در پایان گفتوگو با اشاره به وضعیت دفن زباله در استان، بیان داشت: وضعیت دفن زباله در تمامی شهرها نامطلوب است. موضوع پسماند قابل حل است فقط اراده میخواهد که وقتی زباله را دفن میکنند محل دفن را بهداشتی کنند. استانداری، کارگروه مدیریت پسماند و سازمان حفاظت محیطزیست به دنبال سیستمهای نوین مدیریت پسماند هستند. تبدیل به بیوگاز، برق و ... اما این پروسه زمان بر است و تا اجرایی شدن آن باید فکری اساسی به حال موضوع پسماند داشته باشیم. شوراها در آستانه روز شورا اعلام کنند هر شهری بودجهای را برای بهداشتی کردن محل سایت دفن زباله اختصاص دهد.