وی افزود: این موارد را در کل می‌توان از نتایج برجام دانست و ما با پذیرش برخی تعهدات در برجام تعهدات دیگری را نیز به ناچار باید بپذیریم.
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: با این استدلال که ما برجام را پذیرفته‌ایم تا وارد جامعه جهانی شویم و مقبول جامعه جهانی قرار گیریم آنها برای ما استانداردهایی را تعریف کرده‌اند که یکی از آنها FATF و دیگری سند 2030 و قانون مبارزه با پولشویی است.
علیرضا بیگی خاطرنشان کرد: ما از حدود 13-12 سال قبل قوانین پیشرفته‌ای برای مبارزه با پولشویی، در کشور داشته‌ایم اما منظور طرف غربی از مبارزه با پولشویی این است که ما خودمان را با مقررات آنها هماهنگ کنیم و مفاهیم‌مان را نیز با تعاریف آنها از این مفاهیم بپذیریم و مشابه همین مورد را نیز ما در سند 2030 داریم که تحت عنوان حقوق کودک، حقوق زنان و امثال این موارد وجود دارد که اگرچه ما نیز حقوق کودکان و زنان را در قوانین‌مان مدنظر داریم اما تعاریف آنها از این مفاهیم متفاوت از ما است.
وی افزود: همچنین در مورد مبارزه با تأمین مالی تروریسم اختلاف ما با غرب بر سر تعریف تروریسم است. آنها خودشان را محور و ملاک تشخیص و تعریف این مفاهیم و اصطلاحات قرار می‌دهند و به راحتی به خود اجازه می‌دهند عدالت‌خواهان را عامل ترور و وحشت معرفی کنند.
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: اگر تصور کنیم که غربی‌ها حق شرط ما را در این کنوانسیون‌ها خواهند پذیرفت تصور عبث است. چرا که کنوانسیون وین تکلیف را در این جهت روشن کرده و حق شرط کشورها در پیوستن به معاهدات بین‌المللی در صورتی که مورد مخالفت حتی یکی از اعضای کنوانسیون قرار گیرد به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.
علیرضا بیگی با بیان اینکه ما در شرایط فعلی در معرض یک آزمون بسیار سخت قرار گرفته‌ایم، خاطرنشان کرد: بهایی که برای پیوستن به جامعه جهانی و شعاری که دولت آقای روحانی آن را سر داد و ما به واسطه آن بسیاری مزیت‌ها و قابلیت‌های خودمان را وجه‌المصالحه ورود به دایره پذیرش غرب قرار دادیم الان بدون آنکه چیزی عایدمان شده باشد دوباره می‌خواهیم تعهدات و محدودیت‌های بیشتری را به ملت ایران تحمیل کنیم.
وی در پایان گفت: مجلس در بررسی لوایحی همچون لایحه اصلاح قانون مبارزه با پولشویی، لایحه الحاق دولت ایران به کنوانسیون پالرما و لایحه مبارزه با تأمین مالی تروریسم در معرض یک آزمون سخت قرار دارد و هر نماینده هر رأی که می‌دهد باید خودش را در قبال آنچه به واسطه آن رأی ایجاد خواهد شد مسئول بداند و این حق ملت ایران است که آرای وکلای خود را در یک چنین آزمون‌هایی به وضوح و آشکار ببیند.