با آنکه به نظر می‌رسد مجوزی از سوی مسئولان ذیربط برای راهپیمایی در روز جهانی کارگر صادر نشده است اما کارگران برای رساندن صدای خود به مسئولان به‌صورت خودجوش با پیاده شدن در خیابان‌های کارگر و حافظ به سمت خانه کارگر در حال حرکت هستند.
حسن صادقی (رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) با تشریح شرایط سخت کارگران در کشور گفت: این چه منطقی است که به کارگران در روز خودشان؛ مجوزی برای راهپیمایی و بیان خواسته‌ها و مطالباتشان نمی‌دهند.
این فعال کارگری در جمع کارگران اظهار داشت: برخی کارگران قصد داشتند برای انجام راهپیمایی به سمت وزارت بهداشت بروند تا وزیر میلیاردر بهداشت دستش را از جیب کارگران بردارد. اگر سیاست این است که همه منابع به سمت دولت برود، یعنی تمام منابع کشور را فدای طرح بند "ز" خواهند کرد و آخرش هم خواهید دید که چه خواهد شد.
رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: وقتی رئیس‌جمهور در روز معرفی کارگران نمونه عنوان می‌کند 52 هزار میلیارد تومان از درآمد نفتی به کارگران بازنشسته پرداخت می‌شود یادمان باشد منظور ایشان کارگران بازنشسته تامین اجتماعی نیست و این به سایر صندوق‌ها ارتباط دارد. شما بهتر از من می‌دانید بیش از 146هزار میلیارد تومان مطالبات تامین اجتماعی از دولت است که تا امروز صفر نشده است.
صادقی گفت: آنچه دریافت می‌کنیم چیزی است که از عرق جبین کارگران به حساب تامین اجتماعی ریختیم تا در آینده دستمان را بگیرد. این از وزیر بهداشت و آن هم از برخی مراجع ذیربط که نمی‌گذارند ما راهپیمایی کنیم. آقایان کارفرمایی که دل پری از تامین اجتماعی دارید، به خاطر یک ارزن شهر را نفروشید. سازمان تامین اجتماعی چرا با قوانین غیرکارآمد، کارآمدی را از تامین اجتماعی گرفتند؟ چرا این قوانین را اصلاح نمی‌کنید؟ چرا ماده 7 را اصلاح نمی‌کنید و دولت دو تبصره آن را نمی‌بیند و همسانی بین دستمزد کارگران و بازنشستگان را ایجاد نمی‌کنید؟
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: آنهایی که تصور می‌کنند جامعه کارگری تو سری خور است و باید گرسنه نگه داشته شوند و مورد ظلم قرار بگیرند، بدانند که این تصور خلاف دیدگاه امام و رهبری است. امام جمله‌ای را گفتند که در هیچ یک از مجامع بین‌المللی به آن نرسیدند. ایشان فرمودند که خداوند عالم نیز کارگر است. آقای نماینده مجلس و رئیس کمیسیون تلفیق تذکرات رهبری را یکبار دیگر یادآور می‌شوم که فرمودند آقایان نماینده و دولت قوانینی را تصویب کنید که جنبه دفاع از مظلوم در آن پررنگ باشد.
وی گفت: آیا این قوانین اینگونه است بعد در این شرایط هم اعلام می‌کنند ما ولایتمدار هستیم. ما روز جهانی کارگر را با نیت انجام تظاهرات برگزار کردیم که آن را هم اجازه ندادند. اعلام می‌کنم کارگر ضدانقلاب و مخالف نظام نیست و توده کارگر پیرو و وفادار نظام و انقلاب است. کارگران زندگی شرافتمندانه و امنیت شغلی می‌خواهند و حداقل رفاه را خواهان هستند. این حداقل‌ها را در ابتدای انقلاب گفتیم. چرا پس از 40 سال امروز شاهد حرکت‌های ناپخته از مجلس و دولت هستیم؟ اگر حفظ انقلاب و استمرار نظام را می‌خواهید رضایت کارگران را جلب کنید.
صادقی افزود: تصویب قوانینی که به تامین اجتماعی تحمیل شده این سازمان را به گِل می‌نشاند و چالشی در حوزه اجتماعی شکل می‌گیرد که برای کشور مشکل‌ساز می‌شود. پیشنهاد می‌کنم در عرصه حوزه کارگران شاغل و بازنشسته بازنگری داشته باشید و ظلمی که به تامین اجتماعی و کارگران کردید را برطرف کنید.
حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران) نیز با بیان اینکه کارگران ستون فقرات جامعه هستند، گفت: روز 11 اردیبهشت بهانه‌ای شده است تا کارگران دورهم جمع شوند و ندای حق‌خواهی و مطالبات خود را به گوش جهانیان برسانند. کارگران ایران نیز از این قاعده مستثنی نیستند و ما ضمن گرامیداشت کشته‌شدگان حادثه شیکاگو مطالبات به حق و قانونی و انسانی خود را طلب می‌کنیم.
وی با بیان اینکه وظیفه دولتها این است که زندگی درخور شان انسانی را برای مردم فراهم کنند، خاطرنشان کرد: جامعه کارگری ایران در این سال‌ها جز رنج و ملامت چیز دیگری ندیدند و امروز ما در این مکان جمع شده‌ایم تا بگوییم اگر خودمان می‌خواهیم تصمیم‌گیرنده باشیم و امروز جمع شدیم تا با اتحاد در مقابل مشکلاتی که به ما تحمیل می‌شود، بایستیم.
وی ادامه داد: مقصر اصلی مشکلات جامعه کارگری نه تنها دولتمردان و کارفرمایان بلکه خود ما هستیم چراکه نماینده مجلس تعیین می‌کنیم اما بعد او را رها کرده و رصد نمی‌کنیم. چند نفر از ما عملکرد نمایندگان مجلس را رصد می‌کنند؟
حبیبی با اشاره به بند ز تبصره 7 لایحه بودجه گفت: نمایندگانی که در مقابل این تبصره محافظه‌کارانه عمل کردند و سازش کردند؛ باید با آنها برخورد کرد و آنها را شناسایی کنیم و در دوره بعد به آنها رای ندهیم. باید در جلوی مجلس و هر جایی که مناسب است؛ تجمع کنیم و از این نمایندگان بازخواست کنیم. ما دولت و قوه قضائیه را رصد نمی‌کنیم و نشسته‌ایم که همه برای ما تصمیم بگیرند الا خودمان.
وی با تاکید بر وحدت و همبستگی جامعه کارگری ایران گفت: اصلی‌ترین مطالبه ما امنیت شغلی است. قرارداد موقت کارگران را در پست‌ترین شرایط قرار می‌دهد. قراردادهای یک ماهه سه ماهه و شش ماهه و گاها سفید امضا و بحث استاد و شاگردی موضوعاتی است که در جامعه کارگری ایران دیده شده و شرایط را برای کارگران سخت و تحقیرآمیز می‌کند. آیا وقت آن نرسیده در بر ابر این قانون نامبارک دست به اعتراض بزنیم؟
حبیبی با بیان اینکه زندگی کارگران باید شایسته شان آنها باشد، گفت: دستمزد عادلانه از مسائل اصلی کارگران است که نباید به حاشیه برود. کسانی که این شان و کرامت را از جامعه کارگری می‌گیرند، چه دولتمرد چه نماینده مجلس و چه در قوه قضائیه باشند در اردوگاه سرمایه‌داری قرار دارند و باید از جامعه محو شوند. ما کارگران و بازنشستگان بدون هر گونه گرایش دست به دست هم داده و بر علیه کسانی که قوانین ناعادلانه را به ما تحمیل می‌کنند می‌ایستیم.
سهیلا جلودارزاده (نماینده مجلس و عضو فراکسیون کارگری) نیز در این مراسم گفت: هرجایی که ظلم و ستمی بود کارگران حضور داشتند چه در روزهایی که کارگران شرکت نفت شیرهای نفت را به روی بیگانگان بستند چه روزی که اعتصاب کردند و سنگ بنای انقلاب مردمی را در ایران بنا کردند. همه ما این روزها و روزهای قبل و آینده نگران صنعت و تولیدی هستیم که غارت کردند. کارخانجات را خواباندند، تعطیل کردند، خریدند و فروختند. هر لحظه همه جامعه کارگری نگران بود تا این ثروت به تاراج نرود.
این نماینده مجلس افزود: ما به عنوان جامعه کارگری انقلاب کردیم و در 10 سال دفاع مقدس شرکت داشتیم و شرکت‌ها و کارخانجات ما کارگران و شهیدان زیادی داشتند. آیا نمی‌توانیم یک مشت تنبل، دزد، غیرمدیر را به جای خود بنشانیم؟ اگر هر سال اجازه می‌دادید که دزد و کاسب و خیانتکار را معرفی کنیم این اتفاقات نمی‌افتاد. هرچقدر دهان ما را ببندید دهان افراد خورنده مملکت بازمی‌شود. هر چقدر کارگر بتواند حرف بزند جلوی غارت‌ها گرفته می‌شود. صبر ملت‌ها روزی به سر می‌رسد. ما می‌خواهیم خلاف‌ها را فریاد بزنیم.
این نماینده مجلس گفت: اعلام می‌کنیم به کسانی که نمی‌گذارید حرف بزنیم اجازه بدهید یا نه کارگران بیدار هستند و مسائل را رصد می‌کنند. تحمل کردیم اما دیگر اقرار می‌کنیم اجازه نمی‌دهیم کارخانجات تعطیل شود و پول‌های ملت نابود شوند. هشت سال در دولت قبل (دولت احمدی‌نژاد) همه دارایی‌های کشور معلوم نیست کجا فرستاده شد. به مسوولان دولتی اعلام می‌کنیم خودتان را آماده کنید زیرا قانون اساسی به ما اجازه راهپیمایی داده است. مسوولان دلسوز می‌دانند اگر مردم در صحنه باشند مشکلی پیش نمی‌آید زیرا نمی‌خواهند خرابکاری کنند. این مردم (کارگران) سازنده هستند پس چرا اجازه نمی‌دهید در حمایت از منافع کشور حرف‌های خودمان را بزنیم؟ چقدر کارخانجات را واگذار کردید و کارگران آنها و به دلیل اینکه نمی‌توانستند معیشت فرزندان و همسران خود را تامین کنند خودکشی کردند؟ اجازه بدهید جامعه کارگری حرف بزند. چراکه در همه دنیا این حق را دارند.
علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر) در روز جهانی کارگر بعد از تجمع کارگران در مقابل خانه کارگر گفت: دولت با منابعی که در اختیار دارد باید همانطور که به بازنشستگان لشکری و کشوری کمک می‌کند به حداقل‌بگیران سازمان تامین اجتماعی و بازنسستگان نیز کمک کند و آن را به سطح قابل قبولی برساند.
وی با بیان اینکه حداقل‌بگیران تامین اجتماعی از ما ناراضی هستند، گفت: این افراد گلایه دارند چراکه پایین‌ترین مبلغ را دریافت می‌کنند و ترمیم آن تنها از طریق کمک‌های دولت باید انجام شود.
دبیرکل خانه کارگر با اشاره به همسان‌سازی گفت: قانون برنامه ششم حکم کرده است که همانندسازی یا همسان‌سازی اجرا شود و همانطور که آقای نوبخت رئیس سازمان تامین اجتماعی قول دادند، امیدواریم این اقدام زودتر عملیاتی شود.
این نماینده مجلس با اشاره به بند ز تبصره 7 گفت: می‌خواهند براساس این قانون 9 بیست و هفتم از سازمان تامین اجتماعی مطالبه کنند تا به خزانه دولت برود. سوال من از وزیر بهداشت در دو هفته گذشته این بوده است که این چه قانونی است که بدهکار از طلبکار طلب می‌کند؟ ما از دولت و وزارت بهداشت بابت سرانه‌های تامین اجتماعی طلب داریم اما می‌خواهند آن را به خزانه دولت ببرند. با این کار این مختصر مستمری نیز دچار اختلال می‌شود.
وی با بیان اینکه این قانون بی‌توجهی به مستمری‌بگیران و کارگران است، گفت: این بند از قانون بودجه باید حذف شود اگر چه ما به عملکرد سازمان تامین اجتماعی منتقدیم اما فردا چگونه می‌توانیم از آنها مطالبه کنیم وقتی پولی در اختیار ندارند.
وی ادامه داد: یا این قانون را اصلاح کنند یا اعتراض یکایک ما را بشنوند و اگر شنیدند و این قانون را اصلاح کردند جامعه کارگری آرام می‌گیرد در غیر این صورت ما در 25 تیرماه بر سر 9 بیست و هفتم می‌ایستیم و آنها اعتراضات بیشتری از ما خواهند دید.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به شعار امسال اشاره کرده و گفت: مقام معظم رهبری در حمایت از کارگران ایرانی شعار امسال را انتخاب کرده و کالای ایرانی سمبل کارگر ایرانی است امیدواریم در سایه این شعار زیبا مراکز تولید و کارخانه‌های ما دوباره زنده شده و فعالیت خود را از سر گیرند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، جمعی از کارگران پس از پایان تجمع از مقابل خانه کارگر به سمت جمهوری به راه افتادند. این کارگران که پلاکاردهایی با عنوان "سفره کارگر خالی است هنوز" و "افزایش مناطق آزاد؛ افزایش بیکاری کارگران" را در دست داشتند، شعارهایی ازجمله "درود بر کارگر، مرگ بر ستمگر"، "وزیر بی‌کفایت نمی‌خواهیم" و "کارگر خارجی اخراج باید گردد" سرمی‌دادند.
در پایان تجمع روز جهانی کارگر، قطعنامه‌ای صادر شد که در آن بر مطالبات اصلی کارگران تاکید شده است.
متن کامل قطعنامه به شرح زیر است:
امروز در حالی روز جهانی کارگر را گرامی می‌داریم که تقارن یافته است با میلاد بزرگ پرچمدار حمایت از مظلومان حضرت مهدی موعود (عج) و اعیاد شعبانیه؛ تقارن خوش‌یمنی که می‌تواند سرآغازی برای توجه مسئولین کشور به خواسته‌های به حقِ کارگران باشد.
روز کارگر همان صدای رسایی است که مظلومان عالم سر دادند و امروز تقارن آن با میلاد بزرگ پرچمدار مبارزه با ظلم و حامی حقوق مظلومان فرصتی است تا ما در قالب این قطعنامه خواسته های خود را مطرح کنیم.
روز کارگر 11 اردیبهشت در تقویم ایرانیان مصادف با اول ماه مه یادآور روزی است که کارگران شیکاگو برای بدست آوردن ساعات کار منصفانه و حداقل معیشت برای گذران امور زندگی خود، دست به مبارزه با سرمایه‌داری خشن زدند و در این راه تعداد زیادی از کارگران کشته و زخمی شدند. این واقعه تاریخی نشان داد که کارگران برای بدست آوردن حقوق اولیه خود صرفاً نباید مذاکره و مکاتبه کنند چراکه راه مقابله با سرمایه‌داری همیشه استفاده از این روش‌ها نیست و باید شکل مبارزه را تغییر داد. نزدیک به 132 سال از آن تاریخ می‌گذرد اگرچه امروز شاهدیم که در قالب سازمان بین‌المللی کار، دولتها موظف به رعایت بسیاری از مقاوله‌نامه‌ها در حوزه روابط کار برای جلوگیری از استثمار و برده‌کشی از کارگران، زنان و کودکان شده‌اند ولی اشکال جدید استثمار جای خود را در این عرصه باز کرده و بهره‌کشی از نیروی کار اشکال جدیدتری به خود گرفته است. بهره‌کشی از کشورهای توسعه یافته به کشورهای درحال توسعه و جهان سومی منتقل شده است از ارزانی نیروی کار در این کشورها سوءاستفاده شده و سرمایه‌داری فراملیتی از مشوق‌های دولتها برای استثمار بیشتر کارگران بهره می‌برند. نبود پیمانها و قراردادهای بین المللی در عرصه جهانی بین اتحادیه‌های کارگری و کارفرمائی سبب می‌شود که شدت این اتفاق بیشتر و بیشتر شود. خصوصی‌سازی و جهانی‌سازی در اقتصاد و نفوذ جریان لیبرالیسم اقتصادی سبب شده که کارگران این کشورها در معرض بدترین اشکال استثمار و فقر قرار گیرند. چنین نگاهی امروز در اقتصاد ایران به خوبی نمایان است حاصل خصوصی‌سازی و اجرای غلط اصل 44 قانون اساسی صدمات بسیار سنگینی به کارگران تحمیل کرده است. تعدیل‌های گسترده ـ تعطیل شدن بسیاری از کارخانجات ـ گسسته شدن زنجیره تولید و تعطیلی بسیاری از کارگاه‌های کوچک و متوسط و کارگران آنها حاصل این سیاست شکست خورده می‌باشد. ایجاد جو یأس و نا امیدی در بین سایر مالکان سرمایه و غیرقابل تحمل شدن هزینه تقویم سرمایه در ایران به سبب هزینه‌های سنگین مبادله به دامنه این مشکل اضافه کرده است.
در این میان کارگران هم در حوزه اشتغال و هم در حوزه بازنشستگی آسیب‌های فراوان دیده‌اند و از منظر معیشت، مستمری، درمان، امنیت شغلی و سلامت روحی و جسمی به سرعت شرایط‌شان به وخامت گذاشته است.
حجم بالای بیکاران متقاضی کار فرصت چانه‌زنی شاغلین را در مورد شرایط کار بشدت غیر متعادل و غیرمنصفانه کرده است.
در چنین شرایطی کارگران از دولت و مجلس و نظام اسلامی خواسته‌های خود را در این چند بند خواستار می‌باشند:
1- دولت هر چه سریعتر نسبت به تغییر شرایط حاکم بر اقتصاد کشور اقدام نماید تا ما شاهد رشد اشتغال و سرمایه‌گذاری و به تبع آن کاهش نرخ بیکاری باشیم.
2- وضعیت عدم امنیت شغلی کارگران که آثار آن را در شرایط اجتماعی علی الخصوص عدم تشکیل خانواده و جدایی‌ها و متلاشی شدن سازمان خانواده مشاهده می‌کنیم قابل تحمل نیست. ما از وزارت کار به عنوان متولی این حوزه جداً می‌خواهیم که هرچه سریعتر نسبت به تأمین امنیت شغلی کارگران اقدام مؤثری به عمل آورند.
3- گرچه موضوع حداقل مزد کارگران امسال از وضعیت نسبی بهتری برخوردار است ولی تغییرات اقتصادی بخصوص تغییرات نرخ ارز ارزش این فعالیت جمعی را کمرنگ کرده و پیش‌بینی می‌شود این افزایش در همین ماه‌های اول سال خنثی شود لذا برای جلوگیری از این وضعیت، ما خواستار کنترل متغیرهای اقتصادی در جهت کنترل نرخ تورم می‌باشیم.
4- بدون تردید نگرانی از وضعیت تأمین اجتماعی در خصوص منابع و مصارف برای پوشش جامعه 40 میلیونی تأمین اجتماعی از حد احساس نگرانی گذشته و نشان از وخامت اوضاع دارد، ما از دولت محترم آقای روحانی جداً می‌خواهیم که هر چه سریعتر نسبت به پرداخت دیون خود به تأمین اجتماعی اقدام نماید.
5- درمان یک نیاز با حساسیت بالا برای جامعه بیمه شده خصوصاً مستمری‌بگیران است هزینه‌های طرح تحول سلامت، سازمان‌های بیمه‌گر مثل تأمین اجتماعی را زمین‌گیر کرده است اگر کمک‌های دولتها نباشد بطور قطع باید منتظر پیامدهای غیرقابل جبرانی در درمان باشیم لذا برای جلوگیری از این حوادث یا باید دولتها مستقیماً کمک کنند و یا اجرای طرح متوقف شود.
6- جامعه کارگری مخالفت جدی خود را به جهت دست‌اندازی دولت بر منابع تأمین اجتماعی اعلام کرده و همچنان آن را ادامه خواهیم داد، این یک اشتباه بزرگ تاریخی بود که به کمک وزیر بهداشت شکل گرفت. ما برای جلوگیری از مشکلات بعدی خواستار لغو مصوبه مجلس در خصوص بند «ز» تبصره 7 بودجه و احترام گذاشتن به یکپارچگی مدیریت منابع، مصارف و استقلال مالی ـ اداری سازمان تأمین اجتماعی می‌باشیم.
7- ما معتقدیم شعار امسال رهبر معظم انقلاب می‌تواند انقلابی در اقتصاد ملی کشور به پا کند ولی پیش‌شرط آن این است که همه توان و انرژی کشور در این راستا هزینه شود خصوصاً جلوگیری از واردات کالای قاچاق جدی گرفته شود و تولیدکنندگان در جهت بهبود تولید کالای ایرانی تلاش بیشتری نمایند.
8- کارگران ساختمانی ازجمله کارگرهای محروم می‌باشند که درقالب ماده واحده بیمه آنان امروز درجهت بیمه شدن قرار گرفته‌اند انتظار این حرکت به صورت جدی از سوی سازمان تأمین اجتماعی می‌رود و از طرفی تأکید بر مبارزه با اتباع بیگانه و نیروی کار خارجی در این حوزه کشور می‌باشیم.
به گزارش ایلنا، همزمان با روز جهانی کارگر، راهپیمایی کارگران در تهران از خیابان کارگر و خیابان حافظ به سمت ساختمان تشکیلات مرکزی خانه کارگر واقع در خیابان ابوریحان برگزار می‌شود.
اصلاح قراردادهای موقت کار از طریق اجرای کامل تبصره‌های ۱ و ۲ ماده ۷ قانون کار، اعتراض به دست‌اندازی منابع سازمان تامین اجتماعی، تامین امنیت شغلی کارگران، تمایز مشاغل مستمر از غیرمستمر، تعیین تکلیف قراردادهای موقت و تلاش برای دائمی شدن قرارداد در محیط‌های کارگری، سامان‌بخشی به وضعیت نابسامان واحدهای تولیدی، حمایت از کالاهای ایرانی، توجه به مطالبات صنفی کارگران و به رسمیت شناخته شدن حق آزادی فعالیت‌های صنفی کارگری ازجمله خواسته‌هایی صنفی است که کارگران راهپیمایی‌کننده از طریق حمل پارچه‌نوشته یا سردادن شعار، تحقق آنها را از دولت خواستار هستند.