مازندمجلس:
روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا»، چاپ مسکو، امروز نوشت: از انتصاب قریب الوقوع "جان بولتون" به سمت مشاور رئیس جمهوری آمریکا در امور امنیت ملی می توان چنین نتیجه گیری نمود که دولت ایالات متحده قصد دارد توجه بیشتری به مخالفان در جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. اخیرا بحث سیاست کشورهای غربی در رابطه با مخالفان در ایران در مرکز توجه رسانه‌های غربی قرار گرفته و جان بولتون مدعی شد نظام اسلامی در ایران در سال 2019 سرنگون خواهد شد.
بولتون بطور رسمی در تاریخ 9 آوریل (20 فروردین) به سمت جدید منصوب خواهد شد. این انتصاب در دوره نه چندان ساده‌ای برای سیاست خارجی آمریکا رخ می دهد که برخی جهت گیری‌های آن در حل و فصل مسائل جهانی نیازمند راهکاری دقیق و هماهنگ شده است، چیزی که دولت دونالد ترامپ تاکنون فاقد آن بوده است.
مقامات تهران ازهم اکنون با انتقاد نسبت به انتصاب بولتون به این سمت برخورد کرده‌اند. "علی شمخانی" دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، این تصمیم رئیس جمهوری آمریکا را شرم آور ارزیابی کرده و جان بولتون را به دریافت کمک مالی از سازمان منافقین، که بارها در ترور شخصیت‌های سیاسی در ایران دست داشته‌اند، متهم کرده است. یکی از دلایل این اتهام هم ملاقات بولتون با نمایندگان این سازمان است که به‌عنوان یک سازمان تروریستی در ایران شناخته شده است. بولتون هشت ماه قبل در پاریس ابراز اطمینان کرده بود که دولت دونالد ترامپ باید تغییر حکومت در ایران را مهمترین هدف خود اعلام کرده و این هدف باید بدون تغییر دنبال شود.
روزنامه «فاینشنال تایمز» انگلیس هم با اشاره به حمایت بولتون از مخالفان داخلی در ایران، یادآور شده که سازمان منافقین لابی‌های خود را در آمریکا داشته و منظور بولتون از مخالفان داخلی در ایران، دقیقا این سازمان است.  
مخالفان سیاسی در ایران قدرتی ندارند که غرب بتواند روی آنها سرمایه گذاری کند
این در حالی است که در محافل کارشناسی یادآور شده‌اند که گسترش حمایت‌های آمریکا از این سازمان تروریستی در جهت گیری به سمت ایران، اصلا به نفع آمریکا نیست. "یولیا اسوشنیکوا" کارشناس ارشد مدرسه عالی اقتصادی مسکو به این روزنامه گفته است: «به عقیده من، در شرایط کنونی اصلا مهم نیست که روابط جان بولتون با سازمان منافقین تا چه اندازه نزدیک است. این سازمان بطور کلی بودجه خوبی از طریق کمک‌های کشورهای غربی بدست می آورد، ولی هیچ عقل سلیمی نه در ایالات متحده و نه در ایران، با این سازمان همدردی نمی کند. این یک واقعیت است که در ایران، حتی افرادی که از عملکرد حکومت رضایت ندارند نیز، بعنوان یک گزینه جایگزین، به سازمان منافقین نگاه نمی کنند.»   
به گفته این کارشناس روس، اولا، تعداد بسیار زیادی از مردم آنها را تروریست دانسته و می دانند که اعضای این سازمان در ترور افراد زیادی در داخل ایران دست داشته‌اند. در ثانی، بعید است طی سالها حضور اعضای این سازمان، ابتدا در خاک عراق و بعد هم دیگر کشورها، رهبران آن اصلاحات لازم را در تغییر دیدگاه‌های آن انجام داده باشند.
اسوشنیکوا تاکید کرد که واقعیت این است که در ایران نیروهای مخالف جدی که غرب بتواند برای اجرای نقشه کودتای خود روی آنها سرمایه گذاری کند، اصلا وجود ندارد.
"نیکولای کوژانوف" رئیس دانشگاه اروپایی سنت پترزبورگ و عضو خارجی برنامه روسیه-اورآسیا در موسسه «چتم هاوس» هم معتقد است، اوضاع در ایران کاملا خاص و پیچیده است و بی ثباتی سیاسی که از خارج به نظر می رسد، وجود ندارد و هر مسئله ای که به تغییر نظام اسلامی مربوط شود، از حساسیت خاصی نزد مردم برخوردار است.
به گفته وی، مخالفان توان بالقوه واقعی برای تغییر اوضاع را نداشته و آشوب‌های رخ داده در ماه ژانویه (دی ماه) گذشته، این موضوع را ثابت کرد. یکی از دلایل این مسئله هم وجود اختلاف اساسی بین نیروهای سیاسی مختلف است. ضمن اینکه نارضایتی‌ها در داخل کشور اصلا به اندازه‌ای نیست که شرایط را برای بروز انقلابی واقعی فراهم کند.    
واشنگتن در حال ایجاد تغییراتی در سیاست خارجی خود است
در محافل کارشناسی غربی تغییر سیاست کاخ سفید در جهت گیری به سمت ایران را بعید نمی دانند. "ویلیام کورتنی" کارشناس ارشد اندیشکده «رند» (RAND) که زمانی سفیر آمریکا در گرجستان و قزاقستان بوده و در دوره ریاست جمهوری "بیل کلینتون" هم مدیریت مسائل روسیه، اوکراین و اورآسیا در شورای امنیت ملی آمریکا را برعهده داشت، به این روزنامه گفته است: «به استثنای عرصه اقتصادی و مطابق با آن تصمیم گیری برای خروج از مشارکت ترانس آتلانتیکی و تعیین تعرفه‌های یکجانبه گمرکی برای فولاد و آلومینیوم، سیاست خارجی دولت آمریکا چه در رابطه با کره شمالی و چه در مبارزه با داعش، تغییرات قابل توجهی کرده است. چنین تغییراتی ممکن است در سایر جهت گیری‌ها، از جمله در رابطه با جمهوری اسلامی نیز صورت بگیرد و این تغییرات سیاسی به اقدامات سایر نقش آفرینان جهانی، نتایج مباحثات کنونی و اولویت‌های سیاسی جدید واشنگتن بستگی خواهد داشت.»