مازندمجلس:
به گزارش نامه نیوز به نقل از وب سایت روزنامه تجاری ار ب کا  این نبرد نشانه دیگر بحران ژئوپلتیک ادامه دار و واکنش مربوطه جامعه جهانی به "تهدید روسی" می‌باشد. کار به زحمت به اخراج دیپلمات‌ها محدود شود. اقداماتی که در غرب بررسی مي‌شود اموری چون محدود کردن فعالیت "آر تی" (شبکه تلویزیونی Russia Today) و خبرگزاری اسپوتنیک (Sputnik)، تقویت نهادهای امنیت جمعی در چارچوب ناتو، طراحی حملات سایبری متقابل یا پیشگیر، شدت بخشیدن به کنترل سرمایه‌های دارای سرچشمه روسی، پیگیری دقیق‌تر فعالیت الیگارشی و مقامات روس دارای دارایی و خانواده در کشورهای غربی را در بر می‌گیرد. این اوضاع جنگ سرد نیست. جنگ سرد نظریه واقع بینانه و معقول و راهبرد بلندمدت داشت. موقعیت کنونی نتیجه شدت یافتن فزاینده "مسموم کنندگی" روسيه از دیدگاه جامعه بين‌المللي غربی است.
سیاست مسکو در غرب یک تهدید مرگبار تلقی مي‌شود. و تقریباً هیچ کسی در غرب ماهیت و طبیعت این خطر را درک می‌کند ولی در مقابل غربی‌ها آسیب پذیری سیاسی، نهادی و حتی دفاعی خود در برابر روسيه پس از کریمه را خیلی خوب احساس می‌کنند.لازم است تأکید شود اینجا راهبرد آگاهانه و بلندمدت روسيه در جهت ارعاب کشورهای غربی مطرح نیست. این "زهر آلود بودن" فرآورده جنبی سیاست خارجی روسيه طی 4 سال گذشته و بطور اخص پس از سال 2017 یعنی پس از نقش بر آب شدن امید به "معامله بزرگ" با ترامپ است.
علت زهر آلود شدن روسيه در بخش ژئوپلتیک تلاش کرملین برای راه انداختن سیاست درگیری زا با دشمن مشخص نیست. این اوضاع نتیجه از دست رفتن کنترل راهبردی بر اوضاع بروز کرده در شرایط درگیری‌های بدون کنترل است که از آغاز به عنوان هدف تعیین نشده بود. روسيه بدنبال از دست دادن دوباره اوکراین در سال 2014، کریمه را با خود برد. چند ماه بعد پوتین ابتکار راهبردی در درگیری دونباس را از دست داد که امروز هیچ کسی نمی‌داند با آن چه باید کرد.
و این سلسله اقدامات ضعیف از نقطه نظر راهبردی و نیرومند از نقطه نظر تاکتیکی در سوریه ادامه پیدا می‌کند. پوتین با آغاز این عملیات سعی داشت ساخت ائتلاف ضد داعش را به غرب تحمیل و همزمان (بنا به برخی داده‌ها) اسد را به کناره گرفتن ترغیب کند. ولی 2,5 سال پس از آغاز عملیات روسيه در سوریه موقعیت اسد محکم‌تر از هر زمان و اختلاف با غرب بیش از پیش حل نشدنی بنظر می‌رسد.
سیاست کنونی روسيه و ماهیت ضد و نقیض آن غرب را به بن بست رسانده و از امکان دادن پاسخ سامانه‌ای و منطقی به تهدیدهایی که بنظر غرب جدی است محروم می‌کند. اخراج دیپلمات‌ها فقط نشانه نبود اهرم‌ها و مکانیزم‌های مفهوم برای مدیریت این تهدید می‌باشد. لذا این اقدام باید به عنوان نمایان شدن نگرانی‌ها و ناخرسندی‌های اندوخته شده در رابطه با روسيه تلقی شود و نه پاسخی به حوادث انگلستان.