مازندمجلس: جهانبخش محبی‌نیا در مخالفت با استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بیان کرد: خاضعانه از حضور حضرت حق استدعا دارم تاحدی که مقدور است بر زبانم واقعیات و حقایق جامعه جاری شود. مطالبی مطرح شد که بخشی از آنها قابل تامل است و من از آقای ربیعی می خواهم اگر مجلس شورای اسلامی دوباره به ایشان رای اعتماد داد، به این دغدغه‌ها که از سوی نمایندگان مطرح شد، توجه کنند.
وی در ادامه گفت: عدم توجه بعضی از مدیران شاید باعث ناراحتی باشد. اما نباید شخصیت دانای آقای ربیعی را که در حدی است که در آینده به عنوان وزیر نیز بتوان از ایشان استفاده کرد، نادیده گرفت. ما از خیلی از وزرا گله‌مندیم. اما قرار است مدیریت وزیر مورد ایضاح قرار گیرد و نباید به گونه‌ای برخورد شود که به شخصیت ایشان توهین شود. بنده ضمن اینکه نسبت به برخی از عملکردهای آقای ربیعی انتقاد دارم اما ایشان را در بین وزرا جزو فعالترین وزیرها می‌دانم چراکه ایشان به بیشترین شهرستان‌ها سفر کرده است. ما باید وزرای قبلی را با ایشان مقایسه کنیم.
محبی‌نیا افزود: عده‌ای در خصوص گذشته ربیعی سخن گفتند. ربیعی فرزند جوادیه است و در خانواده‌ای فقیر رشد کرده است. زمانی که شتاب انقلاب مانند بهمن سرعت پیدا کرد و تمامی نیازهای نهفته در تاریخ دهان باز کرد، در کردستان من شاهد بودم که ربیعی به عنوان یک نگاه جامع به سراغ امنیت رفت.
نماینده مردم میاندوآب در مجلس با بیان اینکه زمان پهلوی اگر یک صفحه متن کردی پیدا می کردند، حکمش اعدام بود اما اولین مجله به زبان کردی با مدیریت ربیعی انتشار یافت، تصریح کرد: دیروزِ ربیعی اینگونه بوده است. او اولین کسی بود که برای ایجاد اشتغال نیروهای بیکار و حتی نیروهای بیکاری که از احزاب و کُومله بازگشته بودند، گام برداشت.
این عضو کمیسیون برنامه و بودجه خاطرنشان کرد: مسئله بدهی بانکها از طرف سازمان تامین اجتماعی مطرح شد. در سال ۱۳۳۲ متوسط عمر ۵۵ سال و سن بازنشستگی مردان ۶۵ و زنان ۶۰ بود. اما امروز به برکت انقلاب میانگین عمر به ۷۶ الی ۸۰ رسیده است و سن بازنشستگی به ۵۰ سال تقلیل یافته است. شاید باعث و بانی بخشی از بدهی‌های تامین اجتماعی ما نمایندگان باشیم. چراکه نسبت به گسترش و پوشش بیمه اقدام انجام داده‌ایم.
محبی نیا ادامه داد: ربیعی کسی بود که پرده از صندوق بازنشستگی و فجایع آن کنار زد و توجه مجمع تشخیص مصلحت نظام، دولت و مجلس را در این خصوص متمرکز کرد. شاخص فقر ما در سال ۸۴ ، ۸۰ درصد بوده است اما امروز در سال ۹۶، ۳۰ درصد است. نه اینکه ما نسبت به مشکلات باید بی توجه باشیم اما حمایت در این زمینه چندپاره است و بخشی از مبارزه برعهده نمایندگان و بخشی برعهده سایر مسئولان جامعه است.
ادامه دارد...