گروه سیاست نامه نیوز: 7 ماه از خروج قالیباف از شهرداری تهران می گذرد، او بعد از سالها مدیریت کلان اجرایی، مسئولیتی را به عهده نگرفت. آیا اومنتظر خالی شدن صندلی در یکی از مناصب پرطمطراق اجرایی است یا آنکه می خواهد وجهه سیاسی شخصیت خود را کامل کند. 

برای پاسخ به این سئوال با حسین قربانزاده مشاورمحمدباقر قالیباف به گفتگو نشستیم که مشروح آن در ادامه آمده است؛

****

امروز در ذهن خیلی از آحاد جامعه آقای قالیبافیک مدیر اجرایی موفق است اما وجهه سیاسی او کمرنگ به نظر می رسد، حتی برخی معتقدنداگر آقای قالیباف به لحاظ کنشگری سیاسی جایگاه قوی تری داشت، شاید معادلاتانتخابات ریاست جمهوری به گونه دیگری رقم می خورد، به نظر شما آقای قالیباف بعد ازخروج از شهرداری تهران بهتر است در حوزه سیاسی کنشگری فعالتری کند یا آنکه به عرصهمدیریت اجرایی برگردد؟

کسی که دوره ای مسئولیت مستقیم اجرایی در سطحکلان شهرداری یا نیروی انتظامی داشت وجه عملکردی اش بیشتر به چشم می آید، آقایقالیباف کاندیدای ریاست جمهوری بود و مفصل بازیگر عرصه سیاسی است بنابراین در حوزهسیاسی نمی شود گفت او کمرنگ بود یا نقش ایفا نکرده است. در کنش و فعالیت سیاسی آقایقالیباف تردیدی نیست که او در 12 سال گذشته یکی از عناصر مهم و تأثیرگذار سیاستداخلی ایران بود.

در این که آقای قالیباف فعال حوزه سیاسی کشوربود شکی نیست اما بدنه تشکیلاتی نداشت، زمان انتخابات ریاست جمهوری همه نامزدهاعقبه و خاستگاه سیاسی خود را داشتند، آقای رئیسی عضو جامعه روحانیت مبارز، آقایمیرسلیم عضو حزب موتلفه، آقای جهانگیری و هاشمی طبا عضو حزب کارگزاران، آقای روحانیعضو جامعه روحانیت و مورد حمایت حزب اعتدال و توسعه محسوب می شدند یا به عبارتی عقبهکارتشکیلاتی آنها در حوزه سیاسی مشخص بود اما آقای قالیباف چنین ویژگی نداشت، آیاامروز که آقای قالیباف مسئولیت اجرایی ندارد دنبال پرکردن این خلاء خواهد رفت؟

خیلی هم مزیتی نیست که نبود این مسئله خلاءمحسوب شود. آن مجموعه هایی که از آنها نام برده شد لزوم معلوم نیست که آورده ایبرای فعال سیاسی بیاورند. گاهی ممکن است استقلال و حضور موثر باعث شود اتفاقا فضایبهتری برای یک فعال سیاسی شکل بگیرد، چون مردم هم این طوری نگاه نمی کنند ولی بهدر مجموع آقای قالیباف در اردوگاه اصولگرایی بوده و بدنه تشکیلاتی خودش را داشتهاست. 

ضمن آنکه این بدنه تشکیلاتی تفاوت هایی با انواع دیگر مجموعه های سیاسی دارد.برخی علاقه دارند که آدم ها را در یکی از دو سر طیف جریان اصولگرایی بسته بندی وقالب بندی کنند. آقای قالیباف چون در یکی از دو سر طیف جا نمی گرفت این سرگردانیرا ممکن است به وجود بیاورد برای کسی که از بیرون بخواهد چنینی تحلیلی کند. درباره بدنه تشکیلاتی اش نیز به همین ترتیب است. کسانی که او را قبول داشتند کسانیکه او را شایسته اداره قوه اجرایی کشور می دانستند، هم نظر نبودند، از طیف هایمختلفی این دیدگاه را مطرح می کردند. 

به همین دلیل وقتی او انصراف داد لزوما همهرأیش به سمت آقای رئیسی نرفت. به طور روشن در پاسخ به این سئوال که آیا آقایقالیباف با توجه به نداشتن مسئولیت اجرایی، می خواهد در عرصه سیاسی فعال بماند و نقشپررنگتری ایفا کند؟ بله، جواب این سئوال مثبت است.

یعنی آقای قالیباف برای فعالیت بیشتر در حوزه سیاسیمی خواهد تشکیلات سیاسی و حزبی راه اندازی کند؟

حزب وقتی مطرح می شود ذهن به سمت حزب خاصی می رود،ایشان فعالیتش در عرصه سیاسی طبیعتا ادامه دارد. در این حوزه با طرح ایدهنواصولگرایی به دنبال تجدید نظر در مشی سیاست ورزی جریان اصولگرا است ولی لزومااین را دنبال نمی کند که حتما پرچم دار یا رهبر جریان نواصولگرایی باشد، ضمن آنکهضرورتی نیست این اتفاق بیفتد. مهم این است که این تجدید نظر در مشی این جریاناتفاق بیفتد. ایشان هم طبیعتا موضوع نواصولگرایی را کلید زد بقیه هم در این حوزهکمک می کنند تا این اتفاق مثبت و مطلوب برای این جریان بیفتد و حتما هم فعالیت او بیشتردر بیشتر از گذشته است و تلاش می کند این تئوری و این نظریه جا بیفتد.

یعنی این احزاب آقای قالیباف را پدرمعنوی قرار می دهند؟

اصلا ایشان دنبال این نیست حالا چه آنها قبولداشته باشند و چه نداشته باشند.

یعنی خود آقای قالیباف نیز قبول نمی کنند که پدرمعنوی یک یا چند حزب جریان اصولگرا باشد؟

خیر، ایشان دنبال این موضوع نیست و اصلا چنیننقشی را برای خود در این جریان تعریف نکرده است که در واقع بیاید و پرچم به دستبگیرد و تبدیل به پدر معنوی یا رهبر و دبیرکل جریان نواصولگرایی شود. دلسوزی و مشیآقای قالیباف این است که این تحول باید آغاز شود.