مازندمجلس: سه وزیر دولت روحانی در آخرین روزهای سال 1396 استیضاح می شوند: محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی، علی ربیعی وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی و عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی.
در این باره نکات زیر قابل تأمل است:
 1- مجلس دهم با ترکیب نمایندگان کنونی ، 6 ماه پیش به همین سه وزیر رأی اعتماد داد. حجتی، ربیعی و آخوندی در دولت اول روحانی در همین وزارتخانه ها وزیر بودند و همین نمایندگان با بررسی عملکرد آنها در 4 سال گذشته، به آنان رأی اعتماد داده اند. در این 6 ماه نیز نه تغییر خاصی در روندهای وزارتخانه های مذکور رخ داده و نه نوع مدیریت این وزرا تغییر کرده است. اتفاق جدیدی هم مانند کشف فساد مالی این افراد رخ نداده است. بنابراین، عقلاً و بر مبنای تجربه نمی توان این استیضاح ها را ناظر به امور کاری و اجرایی این وزارتخانه ها دانست؛ لذا سؤال اینجاست که چرا برخی نمایندگان به صرافت حذف این چند وزیر افتاده اند؟ چند ماه اول در هر وزارتخانه ای، ماه های انتصابات و تقسیم پست هاست و این استیضاح ها دقیقاً بعد از طی شدن این زمان رخ می دهند. آیا قضیه سهم خواهی برخی افراد در میان است یا این که نمایندگان واقعاً در این شش ماه به این نتیجه رسیدند که منافع ملی در گرو استیضاح این وزراست؟ نکته این که استیضاح همزمان سه وزیر، در ایام منتهی به تعطیلات نوروز صورت می گیرد، روزهایی که مردم و رسانه ها فرصت مناسبی برای تحلیل و واکنش به این موضوع را ندارند.

2- سؤالات استیضاح، بسیار کلی مطرح شده اند. استیضاح برای این است که نمایندگان مجلس، از وزیری در مورد یک یا چند مسأله مشخص و تعریف شده، توضیح بخواهند و اگر قانع نشدند او را برکنار کنند. اما نگاهی به سوال های مطرح شده توسط نمایندگان استیضاح کننده نشان می دهد که فقط یک سری کلی گویی مطرح شده است. جالب اینجاست که سوال آخر در استیضاح یکی از وزرا این است: " و سایر موارد مطروحه درباره این وزارتخانه..." (!)
ای کاش سؤالات استیضاح، واضح و مستند بود تا لااقل مردم می دانستند وزرا دقیقاً به چه دلیل دارند استیضاح می شوند؟

3- در متن استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، عمدتاً کلیاتی درباره بنگاه های اقتصادی (که می توان در آنها انتصابات متعدد داشت) آمده است و کوچکترین اشاره ای به مشکلات حوزه اجتماعی که در حیطه فعالیت این وزارتخانه است نشده، مانند معلولان، مستمری بگیران، کودکان کار و خیابان، زنان سرپرست خانواده ، آسیب دیدگان اجتماعی و ... .
از دو حالت خارج نیست: یا این وزارتخانه در این حوزه ها که اتفاقاً جزو اصلی ترین حوزه های کاری اش است موفق عمل کرده است که در این صورت باید به جای استیضاح از وزیر قدردانی هم بشود یا این که اساساً دغدغه طراحان استیضاح مسائل دیگری بوده که عمدتاً حول بنگاه های اقتصادی می چرخد!

 4- نظریه ای وجود دارد که طبق آن در شرایط نامساعد اقتصادی و سیاسی، تعدادی از مقامات برکنار می شوند تا جامعه اندکی تسکین یابد. این روش، بسیار قدیمی و منسوخ شده است چرا که در بهترین حالت، نقش مسکّن دارد و بعد از مدت کوتاهی نیز به وخیم تر شدن اوضاع می انجامد. امیدواریم پشت پرده استیضاح این وزرا، چنین نظریه ای وجود نداشته باشد.