مازندمجلس: تپینار ترومبلی، دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه کالیفرنیا و عضو هیات علمی دانشگاه پلی تکنیک کالیفرنیا می گوید: این ‏روزها سازمان مذهبی دیانت در ترکیه به یکی از سازمان های خبرساز و مورد توجه رسانه ها تبدیل شده است.‏‎ ‎این سازمان که ‏در واقع اداره امور مذهبی ترکیه است تبدیل به یکی از موضوعات محبوب در رسانه های اجتماعی شده است. چرا که در 3 فوریه، ‏آخرین حکم مذهبی خود را صادر کرد که موجب واکنش هایی شد. در صفحه وب سایت تعاملی این سازمان، که ‏در آن مردم می توانند سوالات خود را ارسال کنند و متخصصین مذهبی پاسخ های خود را به اشتراک بگذارند، موضوع بحث ‏انگیز جدیدی ظاهر شد. ‏
به گزارش نامه نیوز  المانیتور با این مقدمه نوشت: این سوال ساده اما عجیب بود: «آیا با دست چپ غذا خوردن قابل قبول ‏است؟" »
پاسخ متخصص، بر اساس یک روایت معروف داده شد. روایتی که به مسلمانان توصیه می کرد که ‏با دست راست خود غذا بخورند و به آنها آموزش می دهد به کودکان خود نیز همین را تاکید کنند، چرا که «شیطان با دست چپ ‏می خورد.»
جستجویی کوتاه در یوتیوب، نیز چندین رهبر مسلمان ترکیه را نشان می دهد که در مورد این موضوع اتفاق نظر دارند. همین ‏موضوع کافی بود تا تعداد زیادی از مردم در مورد پاسخ مذکور عصبانی شوند. به خصوص افرادی که چپ دست متولد شده اند ‏یا دست راست خود را بر اساس مشکلی از دست داده اند. پرسش آنان این بود که در این دستورالعمل اسلامی برای عذرها و ‏دلایل پزشکی امکان استئنا فراهم شده یا خیر ؟
با این حال دیانت به سرعت به هدف اصلی خشم، استهزا و سارکاسم در ترکیه تبدیل شد. به عنوان مثال، روزنامه نگار روزنامه ‏حریت ، آرتوگرال اوزاکو با قطعه طنزآمیزی که در آن اظهار شگفتی نیز دیده می شود، به جزییات این فتوا پرداخت و گفت: ‏زمانی که زمینی ها در نهایت موفق به سفر به ونوس می شوند. آن هم ونوسی که در جهت مخالف با دیگر سیارات می ‏چرخد، تکلیف ملت با دست چپشان چه خواهد بود؟
جالب است که در زبان ترکی استانبولی ، فعل «خوردن» می تواند به معنای سرقت و دست درازی به اموال یا حقوق فردی تلقی ‏شود. بر همین اساس نیز اسمث اوزل، یک شاعر برجسته اسلامگرا، در خطابه ای می گوید «پربیراه هم نیست که در این کشور ‏به متجاوزین و مفسدان اقتصادی نیامده که با دست چپ اموال کشور را غارت کنند». این نقل قول از عصمت اوزل اخیرا به شدت، ‏مورد توجه گسترده کاربران شبکه های اجتماعی واقع شده است. ‏
اما در میان این اعتراضات، همه مثل اوزل یا اوزاکو با تمسخر سخن نگفته اند. برخی نیز با خشم و عصبانیت با دیانت برخورد ‏کرده اند. برای مثال یکی از انتقادهای تند و تیز به دیانت این است که چرا این سازمان علیه فساد، خیانت، بی اعتمادی نسبت به ‏اقدامات دولتی و حتی بودجه های قابل توجهی که در اختیار مدیران ارشد دولتی قرار دارد فتوا صادر نمی کند.‏
مورات مورات اوغلو، روزنامه نگار روزنامه سوزکو، می گوید : ‏‏«بودجه وزارت آموزش و پرورش 8.8 درصد افزایش یافته است، در حالیکه سهم دیانت 13.2 درصد افزایش بوده است . در حال ‏حاضر بودجه سال 2018 دیانت بالغ بر 7.7 میلیارد لییر (حدود 2 میلیارد دلار) است.»
در 12 فوریه، خبری منتشر شد که یکی از معروف ترین امامان دینی ترکیه یعنی ایهسان سنوکاک، از مقام خود در دیانت استعفا ‏داد. سنوكاك در ماه نوامبر پس از بحث بر سر موضع خود مبنی بر اینكه زنان شلوارپوش مرتكب گناه شده اند و به جهنم می ‏روند مورد اعتراض واقع شد . پس از آن در ماه فوریه، سنوکاک توصیه کرد که یک مرد باید از بوسیدن دست مادر جوان خود ‏امتناع کند. چرا که ممکن است این موضوع منجر به وسوسه شود. ‏
اما فقط تفاسیر اجتماعی و فرهنگی نیستند که دیانت را به خطر انداخته اند. بلکه درگیر شدن در سیاست نیز به جنجالی شدن دیانت ‏کمک کرده است.
این تنها چند مورد از اقدامات مهمی است که تنها در نیمه اول ماه فوریه‎ ‎توسط دیانت انجام شد و به سرعت به هدف کاربران رسانه های اجتماعی تبدیل شد و آنان را عصبانی کرد. ‏
بسیاری از معترضین می گویند چگونه در شرایطی که بسیاری از رسانه های داخلی ترکیه تحت سانسور شدید قرار دارند و مردم ‏برای انتقاد از ارتش آزاد ترکیه در سوریه تحت تعقیب قرار می گیرند، دیانت آزاد است هر سخنی مطرح کند؟