وی افزود: به همین دلیل همواره قیمت سنگ آهن از جمله کنسانتره و گندله با شمش رابطه داشته است در صورتی که در دنیا شاهدیم رابطه قیمت سنگ آهن و فولاد رابطه عرضه و تقاضا است؛ برای مثال در بازار بزرگی همچون چین همواره این طور نیست که با افزایش قیمت فولاد، قیمت سنگ آهن نیز افزایش یابد.
جعفری طهرانی ادامه داد: بنابراین قیمت گذاری دستوری سنگ آهن روندی بود که دولت جهت جبران هزینه های بالای فولادسازان در پیش می گرفت، زیرا هدف اصلی، رسیدن به افق ۱۴۰۴ است. در این میان برای رسیدن به این افق نمی توانیم تنها ۵۵ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد و به عنوان مثال ۴۵ میلیون تن تولید قطعی فولاد داشته باشیم چراکه نیاز به رشد تولید سنگ آهن و پیش بینی لازم برای اکتشاف و استخراج سنگ آهن نیز وجود دارد.
وی اضافه کرد: قیمت گذاری سنگ آهن به صورت دستوری همواره باعث شده است که سرمایه گذاری در حوزه اکتشاف این محصول مخصوصا توسط بخش خصوصی صورت نگیرد و بخش خصوصی به جای سرمایه گذاری در این بخش در حوزه های دیگری سرمایه گذاری کند.
وی به عرضه سنگ آهن، گندله و کنستانتره در بورس کالای ایران اشاره کرد و توضیح داد: به منظور حل مشکلات مطرح شده، قرار است سنگ آهن، گندله و کنستانتره در بورس کالا عرضه شود تا کشف قیمت واقعی و مناسب برای این محصول عملیاتی شود.
جعفری طهرانی اضافه کرد: تولید کنندگان سنگ آهن عموما به جای اینکه ریسک صادرات و نوسانات نرخ ارز را تقبل کنند، راحت تر هستند که محصولات خود را به خریداران داخلی و فولاد سازان بفروشند به شرطی که نگرانی ای بابت پرداخت طولانی مدت صورتحساب خود نداشته باشند. این موضوع با عرضه سنگ آهن در بورس کالا تا حدود زیادی برطرف می شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بورس کالا در راستای اجرای ماده ۳۷ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر، امکان صادرات هدفمند محصولات صنعتی و معدنی و تاثیرگذاری بر قیمت های منطقه ای را به مرور زمان دار است؟ تصریح کرد: در حال حاضر مشکل اساسی، تحریم ها است؛ زیرا بعد از تهدیدات رئیس جمهور آمریکا، فعالیت های بانکی با مشکل مواجه شده و محدودیت های بانکی همچنان وجود دارد؛ اما اگر این موانع برطرف شود بورس کالا می تواند با متصل شدن به بورس های جهانی امکان صادرات هدفمند و تاثیر گذار را فراهم کند.