اختصاصی مازندمجلس:عدالت، واژه زیبایی است، آسان نوشته میشود، آسان خوانده میشود و بسیار آسان نیز به نام عدالت سخنها گفته میشود. امروزه با شرایطی که می بینیم؛ قطعا می توان گفت که بدترین ظلمها علیه عدالت است! اما به راستی عدالت چیست؟ استاد شهید مرتضی مطهری می گوید: "عدالت در مفهوم وسیعش عبارت است از دادن حق به صاحبان استحقاق بدون هیچ تبعیضی میان آنها و اگر حق هیچ صاحب حقی ادا نشود، برخلاف عدالت است". ایشان درباره عدالت خداوند نیز چنین گفته است: "منظور از عادل بودن خدا این است که استحقاق و شایستگی هیچ موجودی را مهمل نمی گذارد و به هر کس هر چه را استحقاق دارد، میدهد". 

آنچه امروزه سبب نگرانی و خشم بسیاری از مردم شده، ناشی از بی عدالتی ها است، بی عدالتی در هر سطحی از جامعه و از سوی هر کسی و در هر جایی که باشد، مورد نکوهش است، گاهی افرادی سالهای سال مشغول کار هستند به امید اینکه از مزایای شغلی بهره مند شوند اما در میانه راه با بی عدالتی مواجه می شوند، یا به راحتی کنار گذاشته میشوند یا مجبورند در همان شرایط باشند و حرفی نزنند تا بیکار نشوند.

مایه تاسف است که افرادی بیش از 20 سال سابقه خدمت دارند اما همچنان نیروهای شرکتی محسوب می شوند و به ناگاه افرادی را می بینند که هنوز پایشان به شرکت، اداره یا سازمان و دانشگاه و کارخانه نرسیده تنها به یک اشاره، استخدام رسمی میشوند.

موضوع دیگر که سبب رنج و تاسف مردم می شود این است که عده ای متخلف بی خیال محکومیتهایی که دارند، همچنان مشغول کار هستند و توجه و نظارتی بر کار آنها نمی شود، آنها به مدد پشتیبانی های ناشی از روابط دوستی یا خانوادگی سعی می کنند قانون را دور بزنند و همچنان در دور و اطراف محل کار خود بچرخند تا دوران محکومیت و انفصال از خدمتشان تمام شود و حتی در این مدت، حقوق خود را هم تمام و کمال دریافت کنند!

هفته گذشته گزارشی مبنی بر استخدام رابطه مند! در دانشگاه گنبد کاووس ارائه شد؛ جایی که 13 نیروی انسانی جدید، به جای 40 پرسنل که بیش از 20 سال است منتظر رسمی شدن هستند؛ به یک چشم برهم زدنی استخدام رسمی می شوند و علاوه بر آن، تخلفاتی در این دانشگاه صورت گرفته که خوشبختانه از نگاه مسولان نظارتی دور نمانده است و کار به جایی رسید که فرد متخلف در هیات  رسیدگی به تخلفات اداری بدوی در گرگان و سپس در مرحله تجدید نظر که در مازندران بوده، محکوم شده است.

براساس رای صاده از هیات رسیدگی به تخلفات در دانشگاه مازندران، فرد خطاکار شاغل در دانشگاه گنبدکاووس به 9 ماه انفصال از خدمت محکوم شد، این حکم لازم الاجرا بوده و باید از دوم اسفندماه اجرا می شد اما اکنون که به روز 14 اسفندماه رسیده ایم، گویی اتفاقی نیفتاده و متخلف نیز علیرغم اینکه حق ورود به دانشگاه را ندارند و نباید حقوقی دریافت کنند؛ همچنان به رفت و آمدهای خود ادامه می دهند تا وقت بگذرد و مدت انفصال از خدمت تمام شود.

این فرد، دانشجوی رشته زراعت دانشگاه گرگان در مقطع دکتری است و دو روز در هفته به دانشگاه می رود که این مورد کاملا خلاف است؛ فردی که مسئولیت دارد نمی تواند با هزینه سازمان در مقطع دکتری درس بخواند زیرا تحصیل در این مقطع تمام وقت است و این فرد باید ماموریت آموزشی دریافت کند در حالیکه هیچکدام از مقررات را رعایت نکرده است، فرد خاطی ماهها است که با حمایت و چشم پوششی رئیس دانشگاه، به راحتی و در هفته دو یا سه روز به دانشگاه می رود و حقوق خود را نیز بطور کامل دریافت می کند. ضمن اینکه توجهی به محکومیت این فرد نمی شود و ایشان کما فی السابق در معیت آقای رییس هستند!

به راستی دلیل حمایت بی چون و چرای رئیس دانشگاه از فرد خاطی که در هیات تخلفات دانشگاه مازندران در مرحله تجدید نظر نیز محکوم به انفصال 9 ماه از خدمت شده است، چیست؟ فرد محکوم با توجه به اعترافاتی که داشته، از شخصی پول دریافت کرده تا برای او اقدامات خلافی را انجام دهد و تخلفات دیگری را نیز مرتکب شده است، اما با این حال همچنان مورد حمایت رئیس دانشگاه است تا حدی که آقای رئیس به دنبال برائت این فرد یعنی رئیس دفترش! پیش می رود.

ماجرای تخلفات همچنان ادامه دارد، رییس دانشگاه گنبد کاووس در سال 94 فردی به نام ر-ق  را در بخش حراست مشغول کار می کند با این توضیح که ایشان در لیست 13 نفره قرار داشت، این فرد به بهانه درمان فرزندش که یک دلیل واهی است، مبلغ 30 میلیون تومان از حساب معاونت دانشجویی وام بدون بهره دریافت کرد و اکنون دو سال است که در آمریکا زندگی م ی کند و به دنبال پناهندگی است و حتی علیه نظام مطلب می نویسد! تکلیف 30 میلیون تومان پول بیت المال نیز هنوز مشخص نیست.

داستان مناقصات در دانشگاه گنبد کاووس نیز سر درازی دارد، 7 سال است که تنها یک شرکت خدماتی نظافتی در مناقصات برنده می شود، علیرغم اینکه دانشجویان و شورای صنفی دانشگاه از وضعیت خدمات دهی این شرکت راضی نیستند اما هر ساله فعالیت آن تمدید می شود در حالیکه شرکتهای زیادی برای مناقصه اعلام آمادگی می کنند اما همیشه یک شرکت برنده است!

از اینها که بگذریم؛ باید به سراغ 40 نیروی شرکتی برویم که تعدادی از آنها با سابقه 20 سال به بالا هنوز تغییر وضعیت نشدند اما چه می شود که به ناگاه 13 فرد سفارشی استخدام می شوند، به راستی! این تغییر چه نفع بزرگی برای رئیس دانشگاه دارد  که بخواهدبراحتی ، حقوق این نیروهای خدوم وزحمتکش شرکتی وباسابقه  را نادیده بگیرد؟ انتظار این است که اگر رئیس دانشگاه در کتابهایی که طی سالیان سال خوانده اند و در آنها مفهوم عدالت را متوجه شده اند، پیگیر تبدیل وضعیت افرادی باشند که بیش از دو سوم از عمر خدمتی آنها گذشته است اما هنوز اقدامی برای آنها صورت نگرفته است و همچنان با کمترین حقوق و نداشتن امنیت شغلی فعالیت دارند. گناه آنها چیست که پناهی ندارند و سفارشی نیستند!

امیدواریم که نظارتها بر دستگاهها و سازمانها و نهادهایی که از حساسیت بیشتری برخوردار هستند، با نگاه دقیقتری صورت بگیرد و روزی را ببینیم که هیچ فضای کاری و علمی به معظل اختلاس، رشوه، بی عدالتی، دروغ و دور زدن قانون دچار نشود و شاغلان آن به بهانه های واهی پناهنده کشورهای بیگانه و تریبون دشمن نشوند.

سوال مهم اینکه آیا رئیس دانشگاه به حکم قطعی و لازم الاجراء هیات تخلفات اداری دانشگاه مازندران سر تعظیم فرود می آورد یا نسبت خویشاوندی رییس دفترش با معاون سابق فلان وزیر برای او مهمتر است؟!

گزارش از: ابراهیم حاتمی خبرنگار پارلمانی مازندمجلس وفعال رسانه‌ای کشور