مازندمجلس: گروه بین الملل نامه نیوز: روابط تهران- پاریس ریشه دار و با فراز و نشیب های فراوان است. حضور مقامات متفاوت در هر دو کشور بر این روابط تاثیر گذاشته و آن را گاهی گرم و گاهی سرد کرده است. حضور فردی چون سارکوزی در کاخ الیزه، فرانسه را بیشتر به سمت امریکا سوق می داد و این موضوع بر روابط تهران و پاریس تاثیر می گذاشت، اما پیروزی مکرون جوان و شخصیت عملگرای او باعث شده است فصل جدیدی از روابط را بین دو کشور انتظار داشته باشیم. مکرون به فرانسه و اروپای مستقل بیش از سلف خود معتقد است و البته حضور ترامپ با نگاه جدید در امریکا این روند را شدت بخشیده است.
فرانسه به عنوان یکی از کشورهای اروپایی حاضر در توافق هسته ای با ایران، در این روند نیز تلاش کرده است نقش مستقل و پر اهمیت تری برای خود قائل باشد. از فرانسه در طول مذاکرات هسته ای با عنوان پلیس بد یاد می شد. بازیگری که به نظر می رسید در مواقعی که ایالات متحده نمی تواند به شکل مستقیم صحنه را خراب کند، وارد صحنه می شد و شروطی جدید ارائه می کرد. اما همگان می دانستند این نقش تنها در جهت مانور بیشتر در روند به ثمر رسیدن توافق است و بازیگر اصلی گفت و گوها امریکا است.
فرانسه هنوز پلیس بد داستان است؟پس از گذشت بیش از دو سال از شکل گیری برجام به نظر می رسد فرانسه تمایل دارد نقش پلیس بد را برای خود حفظ کند. در حالی که پس از شکل گیری برجام هیچ تنش و «ان قلتی» از سوی هیچ کدام از اعضای پنج بعلاوه یک وجود نداشت، اما حضور ترامپ و بازیهای جدید او باعث شد فرانسه بار دیگر این نقش را برای خود باز پس گیرد و در فضایی که اروپا به علت منافع حیثیتی و بی بدیل خود در شکل گرفتن برجام باید تمام قد از آن دفاع کند، یکی به نعل یکی به میخ بزند. 
این روند با توجه به شرایطی شکل گرفته است که ترامپ شروط پیوست مذاکرات موشکی و فعالیتهای منطقه ای ایران به برجام را در دستور کار خود قرار داده و فرانسه نگرانی خود را خروج ترامپ از برجام می داند و استراتژی «مذاکره با ایران برای راضی نگه داشتن ترامپ» را مسیری مناسب برای حفظ و ادامه برجام می داند.
از این رو می بینیم لودریان پیش از سفر به ایران در اظهاراتی تهدید گونه می گوید: ایران باید به نگرانی‌ها درباره برنامه موشکی خود توجه نشان دهد یا اینکه با تحریم های احتمالی مواجه خواهد شد. 
لودریان به نوعی می خواهد به امریکا نشان دهد سفرش به ایران فقط برای گسترش روابط نیست و پیگیری مسائل و نگرانی های امریکا را نیز در نظر دارد، اما در بیانیه ای که دیروز از سوی وزارت خارجه فرانسه منتشر شد آمده است: فرانسه مصمم به ادامه حیات توافق هسته ای وین است و از همه طرفهای این قرارداد می خواهد تا به مفاد آن احترام گذاشته و آن را رعایت کنند. همچنین در این بیانیه آمده است فرانسه امیدوار است که در زمینه های مختلف از جمله تبادلات فرهنگی، اجتماعی و علوم گفت وگوهای بلند مدتی با طرف ایرانی داشته باشد.  در این فضای خوب، لودریان به ایران می رود تا موزه لوور را در تهران افتتاح کند که این موضوع گواه بر ثبات رابطه فرهگی میان فرانسه و ایران است.
همچنین رای مثبت فرانسه به قطعنامه شورای امنیت در مورد محکومیت ایران در موضوع ارسال سلاح به حوثی های یمن یکی از رفتارهای هماهنگ فرانسه با امریکا است که با وتوی روسیه ناکام ماند.
مجموعه رفتارها و مواضع فرانسوی ها نشان می دهد آنها سعی می کنند موضوعات مختلف در رابطه با تهران را از هم تفکیک کنند و در مورد آن با مقامات ایرانی گفت و گو کنند. آنها موضوع برجام را بسته ای تفکیک شده و خلل ناپذیر می دانند که در هر صورت نباید به آن آسیبی وارد شود. آنها گفت و گو در هر موضوع دیگری از جمله موشکهای بالستیک ایران و فعالیتهای منطقه ای ایران را به برجام وصل نمی کنند و تلاش می کنند برای این مسائل پرونده جداگانه ای باز کنند.
اما چند نکته در رابطه با رویکرد پاریس به پرونده های باز شده با تهران قابل یاد آوری است. اول اینکه اگر آنها معتقد به حفظ و ادامه برجام هستند نیاز هست که این مسئله را از شکل سیاست اعلامی به سیاستی اعمالی تبدیل کند. هر چند حضور فرانسوی های و شرکتهای آنها بلافاصله پس از شکل گیری برجام در ایران و همچنین دیدارهای مختلف مقامات دوکشور از جمله سفر لودریان و سخن از سفر مکرون در آینده به تهران این نشانه ها را دارد که فرانسه سعی می کند پسا برجام را فضایی جدید برای ارتقا روابط فی مابین جلوه دهد اما اعلام مواضع مثبت در رابطه با برجام و سفرهایی که نتواند حضور واقعی بخش خصوصی فرانسه در ایران و همچنین رفع موانع مبادلات بانکی و همکاریهای مالی را به شکل واقعی و بدون ترس و ابهام آینده رفع کند، کافی نیست. فرانسه باید همراه با دیگر کشورهای اروپایی پا در راهی بگذارد که در آن اما و اگر نباشد و این فضا باعث نشاط بیشتر در روابط دو کشور شود.
مسئله دیگر اینکه هر چند فرانسه گفت و گو در مورد برنامه موشکی و فعالیت منطقه ای ایران را از برجام تفکیک می کند اما باید این را در نظر بگیرد که نمی توان این مسائل را از برجام جدا کرد و هر گونه اعلام نگرانی در مورد ایران می تواند به فضای مثبت و زنده در رابطه با برجام آسیب بزند و روابط منجر به گسترش مناسبات را دچار کندی و ضعف کند.
وقتی در همین بیانیه وزارت خارجه گفته می شود اقدامات منطقه ای ایران موجب بی ثباتی درمنطقه خاورمیانه شده است، باید در نظر داشت که شرکتها و بخش خصوصی فرانسه با نگرانی هایی روبرو می شود که نمی تواند با خیال آسوده به سمت ایران بیاید.
باید گفت همچنان که برجام بر اساس اصل برد برد شکل گرفته است، فرانسه باید در نظر داشته باشد که دوره پسا برجام هم روندی برد برد را باید پیش ببرد. تنها ایران نیست که از مزایای ارتباط دو طرفه سود می برد. گسترش روابط و نزدیکی مواضع، برآورده شدن منافع دو سویه را در پی خواهد داشت. ایران به عنوان کشوری قدرتمند در منطقه و با اراده مبارزه با تروریسم باعث خواهد شد دایره امنیتی اروپا نیز از این مسئله بهره ببرد. قدرت گرفتن دوباره رادیکالیسم تنها ایران را با چالش مواجه نخواهد کرد، بلکه این نا امنی به سرعت قابل تسری به مرکز اروپاست.