عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه عمده کالاهای صادراتی ما به دو کشور عراق و افغانستان صادر می‌شود، افزود: سیاست تولید در کشور تامین نیاز داخلی و جلوگیری از واردات است در حالی که سیاست تولید باید صادرات و توسعه بازارهای هدف صادراتی باشد.
وی بیان داشت: به همین دلیل وقتی تولیدکنندگان ما وارد فضای رقابتی برای صادرات در بازارهای بین‌المللی می شوند که حمایت تعرفه‌ای از آنها صورت نمی‌گیرد، برای عرضه و فروش کالای خود دچار مشکل می‌شوند.
حریری با بیان اینکه شیوه تولید برای تامین نیاز داخلی ما را در بازارهای دیگر دچار مشکل می‌کند، گفت: با کمی تغییر تفکر می‌توان در حوزه صادرات تغییر ایجاد کرد.
نائب رئیس اتاق مشترک ایران و چین با تاکید بر اینکه زمینه ورود به بازارهای جدید صادراتی نیازمند سیاست‌گذاری است، افزود: برای این کار باید دیپلماسی اقتصادی داشته باشیم.
* فرصت‌های صادرات غیر نفتی به چین
وی در مورد روابط تجاری ایران و چین بیان داشت: متاسفانه تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی برای صادرات کالا به چین با یک عدم باور روبرو هستند و فکر می‌کنند کشور چین فقط یک صادرکننده کالاست و ما هم باید از این کشور فقط کالا وارد کنیم.
وی گفت:اگرچه در حال حاضر مبادلات تجاری ایران و چین دوطرفه است اما صادرات ایران به چین بیشتر محدود به مواد شیمیایی و میعانات است.
عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه فرصت صادرات کالاهای غیرنفتی به چین را نباید از دست داد، گفت: ما می‌توانیم گیاهان دارویی، زعفران، محصولات تولید شده از علوم جدید مانند نانوتکنولوژی، پوشاک،کفش به خصوص کفش دست دوز چرم، مواد سلولوزی، صنایع دستی و انواع فرش ماشینی و دستبافت و امثال آن را به این کشور صادر کنیم.
*چین بزرگترین واردکننده کفش وپوشاک جهان است
حریری تصریح کرد: اگرچه چین به تمام نقاط دنیا پوشاک و کفش صادر می‌کند اما خود بزرگترین وارد کننده پوشاک و کفش در دنیا است.
وی با تاکید بر اینکه هیچ محدودیتی برای صادرات به چین وجود ندارد، گفت: بازار چین بازار بزرگی است و سالانه 2 هزار و 200 میلیارد دلار به این کشور کالا وارد می‌شودکه ایران می‌تواند با برنامه‌ریزی دقیق و دیپلماسی اقتصادی حساب شده بخشی از این بازار صادراتی غیرنفتی را به خود اختصاص دهد.