مازندمجلس: بر اساس گزارشات برخی رسانه‌های عربی قرار است در روزهای آینده گروهی ۹۰ نفره از نیروهای ویژه اسراییلی وارد خاک افغانستان شوند؛ نکته حائز اهمیت حضور آنان استفاده از تابعیت و هویت آمریکایی است و در همین راستا در اراضی تحت نظر آمریکا در افغانستان ساکن می‌شوند. کارویژه این گروه تمرین عملیات واقعی درزمینه جنگ میدانی با گروه‌های اسلام‌گرا در خارج از اراضی اشغالی و هدف آن‌ها کسب مهارت‌های ویژه اطلاعاتی برای نبرد با گروه‌هایی است که دارای پشتوانه مردمی هستند.


 به گزارش نامه نیوز  «روزنامه روسیسکا» چاپ مسکو که این اطلاعات خصوصی را منتشر کرده است در تکمیل این مطلب اعلام می‌دارد: «هدف اسراییل از این تحرکات کسب تجربه درزمینه جنگ شهری است که احتمالاً در آینده با حزب‌الله لبنانی که از حمایت مردمی گسترده و پشتیبانی سرزمینی برخوردار است درمی‌گیرد.»
نکته مهم این اقدام، پشتیبانی آمریکا از مداخلات و نقض استقلال کشورهاست؛ چراکه افغانستان و اسرائیل با یکدیگر روابط سیاسی ندارند و واردکردن نیروهای اسراییلی با تابعیت و هویت آمریکایی نوعی نقض استقلال افغانستان است. علاوه بر این، کماندوهای اسراییلی از تمامی مصونیت‌های وضع‌شده برای سربازان آمریکایی برخوردارند. کماندوهای رژیم صهیونیستی تعداد زیادی از شهروندان افغانستانی را خواهند کشت و این قانون آن‌ها را در برابر پیگردهای بین‌المللی قانونی مصون خواهد داشت؛ چراکه تابعیت آمریکایی آن‌ها دارای مصونیت قضایی است.
رئیس‌جمهور آمریکا «دونالد ترامپ» با صدور فرمانی ویژه، از ستاد فرماندهی نیروهای آمریکایی در افغانستان خواست تا شیوه جدید که همان مشارکت نیروهای آمریکایی با سایر کشورهای دوست و هم‌پیمان است را در پیش گیرند. هدف از این فرمان کاهش هزینه‌های سنگین ارتش آمریکاست؛ چراکه حضور نیروهای ویژه و کماندوهای دیگر کشورهای هم‌پیمان برای آمریکا کم‌هزینه‌تر از حضور نیروهای آمریکایی و نیروهای شرکت بلک واتر است.
لازم به ذکر است که سابقه تماس‌های اسرائیل با حکومت اسلامی افغانستان که پس از خروج نیروهای روسیه از این کشور تشکیل شد و تا به قدرت رسیدن شبه‌نظامیان طالبان در ۱۹۹۶، ادامه داشت، به اواخر دهه ۹۰ بازمی‌گردد. اصولاً پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی، اسرائیل در ادامه سیاست نفوذ، تماس‌های خود را با مقامات حاکم افغانستان آغاز کرد. نشریه معتبر «جینز دیفنس» چاپ لندن و روزنامه کثیرالانتشار «یدیعوت آحارانوت» در این زمینه می‌گویند: یکی از وزیران دولت برهان‌الدین ربانی، با مدیرکل وزارت امور خارجه اسرائیل دریکی از پایتخت‌های اروپایی دیدن کرد.


 «جینز دیفنس» تأکید می‌کند: به نظر می‌رسد هدف اسرائیل از این ملاقات کسب جای پایی در ائتلاف شمال افغانستان است که با طالبان در حال جنگ بود. گفته می‌شود، امریکا از علنی شدن تماس‌های اسرائیل با ائتلاف شمال ضد طالبان نگران بود؛ زیرا بیم آن می‌رفت با اعتراض پاکستان روبه‌رو شود و واشنگتن، یکی از متحدان کلیدی خود در جنوب آسیا را از دست بدهد. درهرحال، یکی از اهداف مهم در راستای اهداف راهبردی اسرائیل، تلاش برای نفوذ هرچه بیشتر در جنوب آسیا ازجمله افغانستان است.
اما به‌رغم هشدارهای امریکا به اسرائیل در علنی شدن حضور در افغانستان، اسرائیل یک واحد از نیروهای مخصوص، موسوم به «ماتکال» یا واحد ۲۶۲ را به افغانستان فرستاد. این واحد که در اواسط دهه ۶۰ تشکیل شد، متشکل از یهودیان عرب تبار و عرب‌زبان آفریقایی و آسیایی بود که به لهجه‌های مختلف عربی صحبت می‌کردند. آن‌ها یونیفورم های اردوهای عربی و اسلامی را می‌پوشیدند. وظیفه سازمانی آن‌ها، رخنه به عمق مناطق عربی و انجام عملیات‌های تخریبی و جاسوسی بود. برخی از آن‌ها لباس اردوی پاکستان را می‌پوشیدند. تعدادی از افراد این گروه، برای رخنه در مراکز هسته‌ای پاکستان در کویته و انجام عملیات تخریبی در درون آن آموزش‌دیده بودند.
اسرائیل به علت عدم مشروعیت سیاسی در منطقه و حتی صحنه جهانی و دغدغه امنیتی، بر سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی خود تکیه زیادی دارد. «شین بت» یا سازمان امنیت عمومی اسرائیل در داخل و سازمان امنیت خارجی (موساد) در خدمت سیاست خارجی و امنیت ملی اسرائیل است. اسرائیل را می‌توان در زمره رژیم‌های میلیتاریستی با ابعاد مخوف و پیچیده به‌حساب آورد. 


به نظر می‌رسد اسرائیل از طریق ایجاد مراکز استراق سمع، جاسوسی الکترونیکی، نصب رادار و پایگاه‌های جمع‌آوری اطلاعات زمینی در مناطق نزدیک به شرق ایران و شمال پاکستان و همچنین مجاورت چین با افغانستان و حتی نیم‌نگاهی به روسیه در راستای تحقق اهداف استراتژیک خود که فشار امنیتی بر این کشورها است، گام برمی‌دارد.
از سوی دیگر، البته سیاستمداران عراقی از این موضوع ابراز نگرانی کرده‌اند؛ چراکه از حضور نیروهایی اسرائیلی با هویت آمریکایی در عراق بیم دارند؛ زیرا که گزارشات موثق اطلاعاتی حاکی از حضور نیروهای اسراییلی در پایگاه‌های عراق و کردستان عراق است.