مازندمجلس: به گزارش نامه نیوز در این یادداشت آمده است؛
در ماه‌های اخیر رویدادهای مختلفی در کشور رخ داده است که نمی‌توان آنها را به هیچ وجه مطلوب ارزیابی کرد. اعتراض مردم برخی شهرها، رفتارهای اعتراضی تعداد معدودی از بانوان و برخی دیگر از تنش‌های اینچنینی نمونه‌هایی هستند از وقایعی که حاصل نگفتن و نشنیدن دیدگاه‌های مختلف در جامعه‌اند. زیرا تنها در قالب گفت‌و‌گو و تبادل نظر است که درست و نادرست را می‌توان از یکدیگر تمایز داد. درست‌ها را به کار گرفت و اشتباهات را اصلاح کرد.
با وجود این، واقعیت آن است که متأسفانه در سال‌های گذشته سنت گفت‌و‌گو در جامعه ما رو به افول گذاشته است. به عقیده من تیر آخر بر پیکره این سنت در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری سال 88 زده شد. 
مناظره‌هایی که بنای فتنه‌ای بزرگ را گذاشت و مشکلات بسیاری بر اثر آن بر جامعه ما سایه افکند. آن مناظره‌ها اشکال‌هایی داشت که در اینجا من آن اشکالات را به عنوان مصادیق چرایی شکل نگرفتن گفت‌و‌گو میان دولت و ملت و نیز میان جریان‌های مختلف سیاسی یادآوری می‌کنم. 
مایه تأسف بیشتر اینکه یکی از نامزدها  از این امکان و زمانی که در اختیارش گذاشته شده بود،  نه برای گفت‌و‌گو بر اساس منطق و استدلال که برای اتهام زنی و وقاحت استفاد کرد و شد آنچه نباید می‌شد. خب وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد اثرات منفی آن می‌تواند تا سال ها در جامعه ادامه پیدا کند. افزایش شکاف میان جریان‌های فکری و سیاسی و زده شدن مردم از گفت‌و‌گو حاصل نامبارک آن اتفاقات بود.
با شکل گرفتن دولت تدبیر و امید و با توجه به دیدگاه‌هایی که از سوی رئیس جمهوری مطرح شد این امیدواری بوجود آمد که فضا به سمت ترمیم این شکاف‌ها برود. در واقع بحث گفت‌و‌گوی ملی که این روزها از سوی  رئیس‌جمهوری و معاون اولش پیگیری می‌شود و درباره آن سخن می‌گویند باید بسیار زودتر مطرح می‌شد. این در حالی است که اصولاً گفت‌و‌گوی میان دولت و مردم و میان نخبگان آنقدر برای حفظ و انسجام یک نظام سیاسی اهمیت دارد که هرگاه آغاز شود، دیر است.    با این حال ما از آغاز این روند استقبال می‌کنیم. آنها که حرفی برای گفتن دارند با منطق و آرامش مواضع شان را مطرح کنند و آنها که مخاطب قرار گرفته‌اند طاقت شنیدن داشته باشند و به کوچکترین ساز مخالفی ناشکیبایی نکنند. حاصل این گفت‌و‌گوی ملی بی‌شک  افزایش انسجام ملی و همگرایی بیشتر مردم است. 
نتیجه‌ای که هم برای نظام و کشور مفید است و هم سبب نزول برکات و رحمت الهی خواهد شد. به عنوان یک روحانی اخلاقی از همه عزیزانی که مخالف اندیشه یکدیگر‌ند می‌خواهم که راه مذاکره و گفت‌و‌گو را برای کاستن از این اختلاف‌ها و شکاف‌ها برگزینند. از رسانه‌ها و بویژه صدا و سیما نیز می‌خواهم که مقداری فضای عمومی تری ایجاد کنند. به صاحبان اندیشه‌های مخالف و منتقد نیز میدانی بدهند. تا مردم تا این حد به سایت‌ها و رسانه‌های خارج از مرز روی نیاورند و اختلافات از آن سو تقویت نشود. همچنین با وجود آنکه معتقدم میان روحانیون در کشور اختلاف اساسی وجود ندارد اما پیشنهاد می‌کنم که این گفت‌و‌گو از روحانیون آغاز شود تا نقطه آغازی برای گفت‌و‌گو میان دیگر اقشار و نخبگان باشد.