مازندمجلس: گروه سیاست نامه نیوز: محمود احمدی نژاد رئیس دولت نهم و دهم و حلقه نزدیکانش در ماه ها اخیر به واسطه موضوعات مختلف از جمله داشتن پرونده های قضایی، اتهام زنی به قوه قضاییه و اقداماتی همچون بست نشینی و نامه نگاری با مقام معظم رهبری در صدر اخبار قرار گرفته اند. این طیف سیاسی بعد از هشت سال کشور داری در جایگاه اپوزیسیون قرار گرفته و مواضع رادیکالی اتخاد می کند. رفتارها و مواضع احمدی نژادی ها جریان های سیاسی و رسانه ها را بر سر یک دو راهی قرار داده و اختلاف نظرهایی در مورد سکوت و نادیده گرفتن آن ها یا برخورد و مواجه شدن با آن ها وجود دارد. اگرچه آخرین بازی احمدی نژاد یعنی نامه نوشتن به رهبر انقلاب با واکنش چهره هایی همچون علی مطهری نیز مواجه شد اما اغلب اصولگرایان تاکید دارند که نباید او را دید. حامیان دیروز احمدی نژاد با این استدلال که او به دنبال دیده شدن و هیاهو به پا کردن است، خواهان بایکوت خبری او هستند. رسانه های اصلاح طلب اما با وجود اینکه مایل نیستند در بازی احمدی نژاد بیفتند، اخبار مربوط به او را نادیده نمی گیرند. سوال مشترک در هر دو طیف سیاسی این است که مجموعه حاکمیت تا کی در مقابل او سکوت می کند و پیامد این سکوت چیست؟ 
ابوالقاسم رئوفیان فعال سیاسی اصولگرا با تاکید بر اینکه این سوال ذهن افکار عمومی را به خود مشغول کرده است، خواهان پاسخگویی در این زمینه است. او در گفت و گو با نامه نیوز رفتار احمدی نژاد را نشات گرفته از خودشیفتگی و توهم او می داند و معتقد است که نیاز به معانیه پزشکی توسط متخصصین اعصاب و روان دارد.
 مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید؛
*محمود احمدی نژاد در ماه های گذشته به شدت رادیکال شده و مواضع تندی اتخاذ می کند. برخی از اقدامات او مثل نامه نوشتن خطاب به رهبری نیز نشان می دهد که جایگاه خاصی برای خود قائل است. به نظر شما این اعتماد به نفس ناشی از چیست؟
به نظر من احمدی نژاد دچار نوعی خودشیفتگی شده است و با اقداماتی همچون نوشتن نامه به رهبری در پی نشان دادن جایگاه والایی است که نشات گرفته از یک توهم وخودبزرگ بینی  از ناحیه اوست.البته نفس نوشتن نامه حتی به عالی رتبه ترین مقام چیز بدی نیست اما هدفی را که نگارنده تعقیب می کند مهم است که او در پی ارتقاء جایگاه و پایگاه خود در بین رجال سیاسی و مردم است وهمچنین القاء اینکه سرامد دیگر مسئولان پیشین و پسین است که به اعتقاد من او نیاز به یک معاینه بالینی از سوی متخصیصین مغز و اعصاب و روان دارد.
*به نظر شما بهترین شیوه برخورد احزاب ، جریان های سیاسی و رسانه ها با او چیست؟ سکوت و بایکوت خبری یا ایستادگی و مواجه مقتدرانه؟
بهترین شیوه مواجه با او عدم توجه از ناحیه احزاب و گروه های سیاسی است. به اعتقاد من همین مقدار مصاحبه نیز در مورد آن ضرورتی نداشت.
*چرا بی تفاوتی را پیشنهاد می کنید؟ سکوت در مقابل او موجب نمی شود که بیشتر فرصت خودنمایی داشته باشد؟
بی تفاوتی بهترین راه است زیرا احمدی نژاد امروز بیش از هر زمانی به دنبال مطرح کردن خود و بازسازی دوران صدارتش در هشت سال ریاست جمهوری است.
*سوالی که ذهن جامعه را به خود مشغول کرده این است که چرا مجموعه حاکمیت در مقابل احمدی نژاد سکوت کرده و این مدارا تا کی ادامه دارد؟
این سوالی است که باید از مسئولین و مراجع دی ربط پرسش شود و آن ها نیز باید پاسخگو باشند. حتما لازم است که به این سوال مردمی که به شکل های مختلف با آن مواجه هستیم؛ پاسخ داده شود. مسئولین در راستای انتظار و توقع مردم باید پاسخ دهند که علت این مسامحه چیست و تا کی ادامه دارد.
*به نظر شما احتمال اینکه رفتار و رویه احمدی نژاد از سوی دیگر سیاسیون الگو قرار گرفته شود، چقدر است؟
امیدواریم که عقلانیت از سوی دیگران مانع از تاثیر پذیری از رفتار احمدی نژاد باشد و بعد از این از سوی هیچ کس شاهد چنین رفتاری نباشیم. 
*رئیس دولت نهم و دهم با این رویه چقدر قادر به تاثیرگذاری بر افکار عمومی است؟ او می تواند یک بار دیگر از خود چهره محبوبی ارائه کند؟
فکر می کنم بیش از آن که موفق به جذب هواداران باشد، حلقه هواداران و بدنه رای پیشین خود را از دست خواهد داد.