مازندمجلس: آنطور که در تاریخ آمده است، نیما یوشیج در سال 1328 قطعه زمینی حدودا 400 را در شمیران خریداری می کند و سالها در آن زندگی کرده و این خانه به محل رفت و آمد بسیاری از نویسندگان، شاعران و... معاصر بدل می شود هرچند که در سال 45 شراگین فرزند نیما خانه پدری را بفروش می رساند و در حاضر خانه پدر شعر نو فارسی در مالکیت خانواده «شریفنیا» قرار دارد.
اما طی دو دهه اخیر بر سر نحوه ثبت و حفظ این خانه در فهرست میراث فرهنگی میان مالکان فعلی و سازمان میراث فرهنگی اختلاف نظر وجود داشت به نحوی که مالکان در نهایت به دیوان عدالت اداری شکایت کرده و سرانجام با رای دیوان خانه از ثبت میراث فرهنگی خارج می شود اما حکم دیوان هم به معنای پایان دغدغهها درباره خانه نیما نیست.
مسجدی داماد خانواده شریف نیا که با وکالت کاری، رسیدگی به امور را در اختیار دارد درباره این پرونده گفت: مرحوم شریفنیا سال 45 خانه را از شراگین پسر نیما یوشیج خریداری کرده است و تا زمان حیات نیز در آن خانه زندگی میکرده است.
وی با بیان اینکه تا سال 79 فرزندان مرحوم شریف نیا در این خانه زندگی میکردند اما به دلیل تخریب و مستهلک شدن خانه دیگر قابلیت سکونت نداشت، گفت: میراث فرهنگی چند سال قبل بنا به دلایلی بدون اطلاع مالک، خانه را در فهرست ملی ثبت کرد و بعد از آن به ما اعلام شد میتوانید در این خانه زندگی کنید. به شرط آنکه تغییری در خانه ندهید.
وی با بیان اینکه از سال 79 که این خانه توسط میراث فرهنگی ثبت شد تا آبان ماه امسال که طبق حکم دیوان عدالت اداری این خانه از لیست فهرست ملی خارج شد، حتی یک بار هم مسئولان سازمان میراث فرهنگی با ما تماس نگرفتند، گفت: حدود 17 سال است که این خانه در اختیار سازمان میراث فرهنگی بوده اما متاسفانه در این مدت وضعیت خانه نه تنها بهبود نیافته بلکه روز به روز هم بدتر شده است.
مسجدی با بیان اینکه عرفا، شرعا و قانونا ما صاحب خانه بودیم، گفت: با این حال میراث فرهنگی با ثبت این خانه، ما را بین زمین و آسمان معطل نگهداشت تا اینکه ما تصمیم گرفتیم با رای دیوان عدالت اداری این خانه را از ثبت ملی خارج کنیم و در تجدید نظر هم رای ما تایید شد و عنوان کردند که ایراد میراث فرهنگی وارد نیست.
وی با بیان اینکه سه سال است که این خانه خالی شده و به حال متروکه تبدیل شده است، گفت: افرادی که سنگ نیما یوشیج را به سینه میزنند بیایند و ببینند که خانه نیما تبدیل به زباله دان شده و بیش از دو کامیون زباله و نخاله در این خانه جمع شده است و تمام در و پنجره و حتی پریزهای برق را معتادان و سارقان بردهاند و میراث فرهنگی که میگوید دلش میسوزد، در این مدت کجا بود؟
وی با بیان اینکه ما خانواده بی فرهنگی نیستیم و دوست داریم یک قدم در راه اعتلای فرهنگ و میراثمان برداریم گفت: میراث فرهنگی جلو بیاید ما با کمال میل خانه را تقدیم خواهیم کرد، نه اینکه در این سالها سراغی از ما نگیرد و این خانه تبدیل به زباله دان شود.
مسجدی در عین حال به برخی اخبار نادرست درباره مالکین فعلی خانه نیما اشاره کرد و گفت: متاسفانه در برخی خبرها آمده که مرحوم شریف نیا فرزند پیشکار نیما بوده که خانه را تصاحب کرده اما این حرفها درست نیست. چرا که این خانه از پسر نیما خریداری شده و سند آن نیز موجود است.
وی با بیان اینکه ما درخواست داریم که میراث فرهنگی و شهرداری دست از سرمان بردارند و یا حق ما را بدهند، مدعی شد: اخیرا جلسهای در منطقه یک برگزار شد و به ما گفتند که به شما مجوز سفره خانه میدهیم، اما ما که سفره خانه نمیخواهیم و باید بگویم شهرداری و میراث حق ما را بدهند و ما سند ملک را دو دستی تقدیم آنها خواهیم کرد. نه اینکه به ما بگویند کوتاه بیایید تا ما جواز فلان جا را به شما بدهیم.
رایزنی شورای شهر با مالکان خانه نیما
خلیل آبادی رئیس کمیته میراث فرهنگی شورای شهر تهران نیز چندی پیش در گفتوگو با ایسنا از رایزنی شورا با مالکان خانه نیما یوشیج برای حفظ این خانه خبر داده و گفته بود: جلسهای با حضور نماینده مالکان و شهرداری منطقه داشتهایم و قرار شد راهکارهایی برای ماندن خانه نیما یوشیج اتخاذ شود. متاسفانه از سال 80 خانه نیما در اختیار سازمان میراث فرهنگی بوده اما هیچ اقدامی انجام نداده است. از میراث فرهنگی میخواهیم که پرونده ثبت مجدد این خانه را مجددا به جریان بیندازد
وی اضافه کرده بود: همچنین از طریق شورای شهر، از شهرداری درخواست میکنیم با طراحی برنامهای با مالکان به تفاهم برسند تا این خانه حفظ شود. هر چند که تا کنون رقم دقیقی نیز اعلام نشده است.