مازندمجلس: به گزارش هنرنیوز ، بلوار کشاورز از زمان ساخت‌اش در حدود دهه ۳۰ یعنی حدود ۱۳۳۰ توسط "سرافراز غزنی"؛ «بلوار آب کرج» یا «الیزابت» نامیده می‌شد اما با پیروزی انقلاب اسلامی از سال ۵۷ به دلیل مجاورتش با ساختمان وزارت کشاورزی - مدتی است جای آن را قوه قضاییه گرفته ـ به "بلوار کشاورز" تغییر نام داد.

اما تا همین امروز _شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۶_ چشمِ طراحِ این بلوار به یک تابلوی معرفی برای این مکان سفید شد تا بالاخره تابلوی معرفی بلوار کشاورز هر چند با وجود نقض‌هایی در این مکان نصب شود.

سیداحمد محیط طباطبایی،عضو شورای فنی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: سازمان زیباسازی به دنبال این کار است تا با هدف شناسایی و معرفی خیابان‌های مختلف، تابلوهایی برای معرفی آن‌ها نصب کند. شاید این کار بهانه‌ای برای تعمیق این مسئله باشد که پلاک خیابان‌ها به نوعی معرف گذشته خیابان‌هاست.

او با بیان این‌که امروز نام برخی خیابان‌ها و بلوارها را تغییر داده‌اند، ادامه می‌دهد: حتی برخی از این نقاط مشخصات خاص تاریخی خود را دارند که امروزه کمتر کسی از آن مطلع است، بلوار کشاورز نیز از این قاعده مستثنی نیست.

وی بیان می‌کند: بلوار کشاورز پیش از مکان انتقال آب کرج بوده که به مرور به بلوار کشاورز تبدیل می‌شود، این اسامی و تاریخچه‌ی آن‌ها باید در این مکان نصب می‌شد هر چند اقدامی که اکنون انجام شده است، به طور کامل نبود اما آغازی برای تکمیل این پروژه است.

رئیس ایکوم ایران با اشاره به این‌که شناسنامه بلوار کشاورز باید در سه نقطه ابتدا، انتها و وسط بلوار کشاورز نصب شود، می‌گوید: در حال حاضر این تابلو فقط در ابتدای بلوار کشاورز نصب شده است که باید با برطرف کردن برخی اشکالاتِ تابلو، آن را در سه نقطه بلوار نصب کرد.

سرافراز غزنی طراح این بلور در زمان حیاتش به خبرنگاری گفته بود، «آرزو دارد یک تابلوی شناسنامه برای بلوار که روی آن نوشته شده باشد: «طول بلوار: ۱۷۰۰ متر، شروع کار: ۱۳۳۶، پایان کار: ۱۳۳۸، هزینه: ۶۰ میلیون ریال، شهردار وقت: مهندس توسلی، طراحی فضای سبز: مهندس شیبانی، سنگتراش نهر ذوزنقه: مینکو و مانی کو، تهیه سنگ هرسیون از معادن شمال البرز» در بلوار نصب شود، هر چند اصل کار انجام شد اما متن سرافراز با متنی که سازمان زیباسازی برای ان انتخاب کرده، یکی نیستند.

روی تابلوی نصب شده در ابتدای بلوار کشاورز تقاطع خیابان ولی‌عصر (عج) نوشته شده است؛ « بلوار کشاورز در ابتدای دوره ناصرالدین شاه، تهران با وسعتی حدود ۱۵ کیلومتر مربع و جمعیتی چند ده هزار نفری از طریق ۲۶ رشته کاریز سیراب می‌شده است. با ازدیاد جمعیت و بروز مشکل کم آبی «امیر کبیر» به فکر انتقال آب رودخانه کرج به تهران افتاد اما در آن زمان این طرح عملی نشد و تا اواخر دوره ناصرالدین شاه، نهایت اقدامات برای تأمین آب، حفر چند کاریز دیگر بود.

در حدود سال ۱۳۰۰ شمسی همزمان با رشد جمعیت و فکر توسعه شهر تهران بار دیگر مسئله کمبود آب شُرب مطرح شد و در نهایت فکر انتقال آب رودخانه کرج به شهر تهران در سال ۱۳۰۶ با حفر کانالی خاکی به طول ۵۳ کیلومتر عملی شد. به دنبال لوله‌کشی آب آشامیدنی تهران در دهه ۱۳۳۰ و فکر تأسیس بوستانی در محل میدان اسب دوانی «جلالیه» (بوستان لاله)، نهر «آب کرج» تبدیل به بلوار شد که پس از چندی آن را «بلوار الیزابت» نام نهادند.

شکل‌گیری این بلوار به موازات نهر «آب کرج» به عنوان اولین بلوار شاخص و به سبک جدید در شهر تهران با امکانات پذیرایی و گردشگری در مجاورت بوستانی بزرگ، این محور را تبدیل به یک نشانه شهری کرد. عملیات اجرایی پروژه به طول ۱۷۰۰ متر که توسط مهندس «سرفراز غزنی» طراحی شده بود با نظارت وی در سال ۱۳۳۶ آغاز و در سال ۱۳۳۸ به پایان رسید و قرارگیری ساختمان «وزارت کشاورزی و منابع طبیعی» در مجاورت این محور شاخص سبب تغییر نام آن به «بلوار کشاورز» پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی شد.

این بلوار در سال ۱۳۹۶ به همت «سازمان زیباسازی شهر تهران» و «شهرداری منطقه ۶» مجددا مورد بهسازی و ساماندهی قرار گرفت.»