مازندمجلس: به گزارش نامه نیوز آیت الله مصباح یزدی گفت که «خدا نکند روزی بیاید که ببینیم دستاوردهای انقلاب، بر باد رفته است و ما در خواب بوده ایم».آیت الله مصباح در جمع فرماندهان مراکز بصیرت افزایی حوزه نمایندگی ولی فقیه به سخنرانی پرداخت.
گزیده سخنان رئیس موسسه پژوهشی امام خمینی در زیر می آید:
منطق و متد کار فرهنگی با کار نظامی، متفاوت است؛ برخی گمان می کنند که می توان با دستور و فرمان، کار فرهنگی کرد، در حالی که چنین نیست؛ چون هر کاری باید به روش خودش انجام شود. لذا اگر خواستیم کار فرهنگی کنیم، باید لوازمش را نیز بپذیریم. از تغییرات لازم در کتاب ها گرفته تا شیوه تدریس و تبیین مطالب.
سالهای اخیر با گسترش فضای مجازی، زمینه ورود شبهات به ذهن بچه ها و جوانان و مردم به شدت فراهم شده است ؛ ابتدای خلقت حضرت آدم تا کنون، چنین فساد فکری وجود نداشته است؛ حتی بچه های کوچک در معرض این شبهات قرار گرفته اند. از سوی دیگر، سخنان برخی مسئولین نیز این معنا را می رساند که آن ها نیز به مبانی این انقلاب، باور ندارند.
یکی ازمسئولین سطوح عالی نظام، دموکراسی را اوج تفکر بشری می دانست؛ بدین معنا که هر نظریه سیاسی غیر از آن، کمتر و کهنه تر از این نظریه پیشرفته است! این شخص در جلسه ای در همین مؤسسه اظهار داشت که ولایت فقیه، از آن جهت که در قانون آمده، مورد قبول است! این یعنی چه؟ وقتی در قانون است، می توان با یک رفراندوم، قانون را عوض کرد.
برخی ولایت فقیه را دیکتاتوری می دانند، حتی برخی مسئولین در داخل هم هرچند صریحا نمی گویند، اما ته دلشان همین است و با کنایه منظورشان را می رسانند؛ طبیعتا این افراد باور ندارند که امر ولی فقیه، لازم الاجراست. آن ها خود را فهیم تر و باسوادتر از رهبری می دانند؛ چرا که دانشگاه رفته و مثلا دکترا دارند؛ اما رهبری که این مدرک را ندارد! طبیعتا نوجوان های ما نیز که دائما شبیه این افکار، به مغزشان سرازیر است، تحت تأثیر قرار می گیرند.
 با این وضع اگر کاری نکنیم، نباید انتظار داشته باشیم، افرادی مثل شهید حسین فهمیده و شهید حججی در نسل بعد، تربیت شوند. طبیعتا با این شک و شبهه ها، این امر شدنی نیست.
خدا نکند روزی بیاید که ببینیم دستاوردهای انقلاب، بر باد رفته است و ما در خواب بوده ایم! آری، آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند؛ اگر غلطی بخواهد بکند، به دست همین خودی ها انجام می دهد؛ این که دلمان خوش باشد که اداره عقیدتی سیاسی داریم، نمی تواند جوابگوی مشکلات فکری امروز باشد. پس باید یک بازنگری در فعالیت های انجام شده در طول این چهل سال شده و برای آینده برنامه ریزی شود.