اختصاصی مازندمجلس: ایجاد اشتغال یکی از مسائل مهم و دغدغه های جوامع امروز از جمله ایران  می باشد،مجوز برداشت 5/1 میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای ایجاد اشتغال پایدار در مناطق روستایی که به درخواست دولت  و موافقت مقام معظم رهبری  در تیرماه گذشته به تصویب  مجلس شورای اسلامی رسید، قطعاً خون  تازه ای  در رگ های روستائیان جاری و روستایی  به روستایی بودنش افتخار خواهد نمود، توسعه روستایی می تواند موتور محرکه توسعه بخش مهمی از اقتصاد کشور باشدکه آبادانی کشور در گرو آبادانی روستاست.

تولید و اشتغال روستایی در کشورمان نیازمند تعامل فرابخشی و هدف گذاری درست با توجه به استعدادهای موجود را می طلبد و تعیین مفهوم توسعه روستایی بر مبنای تولید محوری باید در دستور کار و هدایت وام ها قرار گیرد.

ایجاد نهادهای اجتماعی از قبیل شوراها و دهیاری ها ، ظرفیت مناسبی  برای توسعه کار آفرینی و اشتغال مناطق روستایی فراهم و با وضعیت موجود شرایط زیر ساختی و اقتصادی روستاهای ایران به مرحله خیز توسعه رسیده است.

 نهرو می گوید: ملتی مستقل است که جهش اقتصادی داشته باشد.

می توان کشور اتریش را در نظر بگیریم که حرکت نوسازی و توسعه روستا با آمایش در 4 روستا آغاز شده   و در حال حاضر تبدیل به جنبشی کشوری شده است که در آنجا تمرکززدایی و تاًکید بر نقش دهداران توجه ویژه گردیده است .

اخیراً کشور چین ، ایران این شریک وفادار خود را به حاشیه رانده است ،حسابهای شرکتهای ایران ثبت شده  در چین یک به یک در بانکهای چین در حال بسته شدن است ، حتی شرکتهای با سابقه هم شامل این موضوع شده اند.

با توجه به مجوزات برداشت 5/1 میلیارد دلار از صندوق توسعه و عزم دولت جهت ایجاد اشتغال زمینه مناسبی می باشد تا منابع خرد که بسیاری از کالاهای  آن وارداتی ( تخصیصاکشور چین ) می باشدرا جایگزین و حمایت واقعی از تولید ملی نمائیم. ،که هدف گذاری صحیحی را دنبال کرده ایم و بالاترین راندمان را خواهیم داشت.

در غیر این صورت ،کاری بی اثر ،تکرار طرح های قبلی (طرح هایی همچون طرح خوداشتغالی ،ضربتی اشتغال و طرح بنگاه های زود بازده)خواهد شد و یا روستائیان را مانند گذشته به روستائیان بیکار بدهکار تبدیل خواهیم نمود، علاوه بر موضوع بدهکاری ،از منظر کنترل تورم خیلی نگران کننده خواهد شد که سابقه برداشتهای از صندوق توسعه ملی که باعث تورم گردیده در کشورمان تکرار خواهد شد.

در نهایت باید افزود که تزریق پول و اعتبار به روستا، به تنهایی نمی تواند کارساز باشد بلکه در کنار این امر مهم ، برنامه ریزی دقیق ،وجود مدیران با انگیزه و دارای وجدان در جهت هدایت منابع و جلوگیری از انحرافات ، تکمیل زنجیره ایجاد  کسب و کار، آموزش جامعه هدف ، ظرفیت سازی  و ایجاد رویه تولید محوری  باید مورد توجه قرار گیرد.

 حجر عسکری
دانشجوی دکتری سیاستگذاری عمومی