وی با اشاره به اینکه در حال حاضر اطلاعات دقیقی در ارتباط با این رخداد در دسترس نیست و تا بدست آمدن اطلاعات جعبه سیاه کشتی نمیتوان با قطعیت درباره این حادثه اظهار نظر کرد، ادامه داد: سرعت حرکت کشتی ها باتوجه به اندازه بزرگشان زیاد نیست و حتی اگر هر دو کشتی متوجه خطر برخورد شده و قصد تغییر مسیر به منظور گریز از خطر را داشته باشند، لزوما به این معنی نیست که آنها قطعا با یکدیگر برخورد نمی کنند.
کاپیتان ربیعی با تاکید بر اینکه در این میان نباید سهم خطای انسانی را دست کم بگیریم، تصریح کرد: به دلیل تردد بالا و حضور قایق ها و شناورهای ماهیگیری نور زیادی در شب در این منطقه وجود دارد که میزان دید را کاهش می دهد و این عوامل هرچند کم اما در وقوع تصادم بی تاثیر نیست.
وی همچنین گفت: امروزه کشتی ها اگرچه به دستگاههای ناوبری پیشرفته ای مجهز هستند ولی همچنان تحت نظر هوش انسانی کنترل و مراقبت میشوند.
طبق گفته این کارشناس ارشد امور بیمه و خسارات صنعت کشتیرانی، با توجه به اینکه گزارش های مربوط به استفاده از کف در اطفای حریق نفتکش سانچی به چشم نمی خورد به نظر می رسد چینی ها، با اطمینان از کشته شدن دریانوردان ایرانی در ساعات أولیه حادثه و اتش سوزی، ترجیح داده اند میعانات گازی موجود در نفتکش بسوزد تا داخل آب جاری نشود.
وی از هر نفتکش در حال سوختن به عنوان بمبی ساعتی یاد کرد و افزود: یکی از احتمالاتی که درباره نفتکش سانچی مطرح است، این است که پرسنل نفتکش قصد اطفای حریق داشته اند. از سویی دیگر به نظر می رسد پرسنل نفتکش فرصتی برای خروج از نفتکش نداشته اند چرا که حتی در صورت فرار نیز امکان داشت در حلقه حریق ایجاد شده روی آب، محصور شوند.
کاپیتان ربیعی اکسیژن کم در محدوده موتورخانه را یکی از محدودیت های حیاتی خدمه سانچی عنوان کرد و ادامه داد: اگر در روز نخست حادثه، تیم امداد و نجات موفق به ورود به نفتکش شده بودند شاید می توانستند پرسنل زنده احتمالی را نجات دهند اما گویا شرایط موجود این اجازه را به تیم چینی نداده است.
این کارشناس ارشد امور بیمه و خسارت صنعت کشتیرانی در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر مبنی بر اینکه آیا از سوی تیم امداد و نجات چین کم کاری صورت گرفته است، اظهار داشت: درهر حال آنها از ملیت دیگری هستند و البته همانند ایرانی ها احساساتی نیستند و بر اساس ارزیابی و ریسک عملیات، اقدام کرده اند. اما اینکه چرا در شب عملیات اطفای حریق را متوقف کرده و از روش های هوایی برای اطفای حریق استفاده نکرده اند جای سوال دارد که بی شک مقامات چینی باید پاسخگوی آن باشند.
بر اساس نظر این کارشناس صنعت کشتیرانی در صورتی که عمق آب در محل غرق شدن نفتکش کم باشد امکان غواصی و یافتن اجساد وجود دارد در غیر این صورت غواصی به منظور جست و جوی اجساد امری دشوار به نظر می رسد.