مازندمجلس: حجت‌الاسلاموالمسلمین سید حسن خمینی در مراسم نخستین سالگرد درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی  طی سخنانی اظهار کرد: جلسه بسیار با عظمتی است و امیدوارم خداوند کمک کند نسبت به روح آقای هاشمی ادای احترام کنم. سخنان آیت الله طباطبایی در این جمع درد هایی را مضاعف کرد. یک سال از فراغ مرحوم آقای هاشمی گذشت و حوادث بسیار بزرگی را پشت سر گذاشتیم.
وی گفت: سخن درباره آقای هاشمی از زوایای مختلفی قابل طرح است،یا موضوعات مختلفی می توان از شخصیت ایشان گفت. این سال های اخیر ارتباطی بین من و ایشان ایجاد شده بود و لطف پدرانه ای به من داشتند. انتخابات مختلفی از سال 84 تا این اواخر همراه ایشان بودم.
این استاد حوزه یادآور شد: از انتخابات تلخ 84 گرفته تا خبرگان اخیر همراهشان بودم. نمی توان همه آقای هاشمی را در این صفات خلاصه کرد.آقای هاشمی همه صفتش امید بود و به قدری این امر پر رنگ بود که بعضی ها می گفتند اگر الان آقای هاشمی را به زندان می برند میگفت شاید راه کج شد و ما را به باغ و بستان بردند، آقای هاشمی به امید به خدا خوشبین بود.
وی گفت: دوره نزدیکی آیت الله هاشمی با قرآن یک خوشبینی نسبت به خدا در ایشان ایجاد کرد. من یکی دوبار ایشان را مضطرب دیدیم. در شرایط سخت سال ۸۸ مضطرب نبود. اما یکی از لحظات که فکر می کنم خیلی ناراحت بودند ۱۵خرداد ۸۴ بود، همان هم چند ساعتی طول نکشید.
وی ادامه داد: او به فهم مردم اطمینان داشت. مطمئن بود که نمی شود برای همیشه مردم را گول زد و خرد جمعی اهمیت دارد. ایشان به راه و روش خودشان اطمینان داشتند. باور داشتند که آنچه که می گوید درست است.
سید حسن خمینی گفت: ممکن بود عقیده اش را عوض کند ولی در گذر از زمان معتقد بود آنچه که می‌گوید در دوره خودش درست است. این موارد در ایشان امیدی را ایجاد کرد که راه ما درست است و مجموعه مردم اشتباه نمی‌کنند و  خداوند وعده نصرت داده است.
وی گفت: اگر امید وجود نداشته باشد همه ما درجا می زنیم. یا به رخوت و یا خشونت و شورش می انجامد. استنباط من در مورد اتفاقات اخیر این است که بیش از هرچیز علت پمپاژ ناامیدی در جامعه بوده است. برای جلوگیری از هر اغتشاشی باید امید در جامعه وجود داشته باشد.