مازندمجلس: امیر محبیان کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با تسنیم و در پاسخ به سؤالی درباره رفتار سیاسی جناح‌ها و چهره‌های سیاسی و اجتماعی در مواجهه با اعتراضات و سپس اغتشاشات اخیر گفت: طبعاً دو گرایش اولیه در قبال اعتراضات وجود داشت؛ نخست گرایش حامیان دولت که بر مزایای بودجه و اقدامات دولت تأکید داشتند و گرایش دیگر منتقدان که بعضاً نقاط ضعف را مشاهده می‌کردند. اما هیچ‌کدام از این دو گرایش به‌ویژه منتقدان که حتی موضع همدلانه با طبقات مستضعف و تحت فشار داشتند؛ با پدیده اغتشاش همراهی نکرده و چه‌بسا به‌صورت شفاف نسبت به امکان سوء استفاده عناصر رادیکال و مخرب هشدار دادند.
به گزارش نامه نیوز محبیان در پاسخ به این سؤال که  "از شما نقل شد که رقبای دولت در مشهد برانگیزاننده این اعتراضات بودند، آیا منظور رقبای انتخاباتی بود؟" تأکید کرد: خیر؛ منظور گرایش منتقد دولت و نه جناح منتقد دولت بود. رقبای انتخاباتی آقای روحانی مثل آقای رییسی حتی علی‌رغم داشتن انتقاداتی نسبت به رویکرد اقتصادی دولت سریعاً با در نظر گرفتن شرایط موضع آرام‌کننده و مؤید دولت گرفتند تا امکان سوء استفاده گرفته شود. اساساً در این واقعه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان برای کنترل اغتشاش بالغ و پخته عمل کردند؛ حتی چهره‌های هنری و به‌اصطلاح سلبریتی‌ها هم جز موارد بسیار محدودی بسیار مسئولانه برخوردکردند.
این کارشناس مسائل سیاسی همچنین راجع به چگونگی کنترل بهتر وضعیت اخیر از نظر سیاسی و اجتماعی خاطرنشان کرد: این واقعه دو لایه روشن داشت؛ معترضین اقتصادی که مطالباتی داشتند و تقریباً همه حتی دولت از حق اعتراض آنها دفاع کردند؛ و لایه بسیار محدودی که سریعاً روی موج سوار شده سعی کردند از شکاف پدیدآمده بهره بگیرند؛ این گروه اخیر هم بعضی کاملاً تشکیلاتی و مرتبط با عناصر معارض و گروه دیگری هم به‌دلیل خامی و کمی تجربه سیاسی و هیجان‌طلبی و حتی بعضی با گرایش‌های ضداجتماعی و وندالیستی (خرابگری) جذب اینان شدند. تحلیل اعتراضات بحق بدنه اصلی زمان مناسب دیگری می‌خواهد که آن را تحلیل خواهیم کرد.
محبیان تأکید کرد: درعین حال معترضین با سطح آگاهی‌های متفاوت بعد از دیدن اقدامات ساختارشکن و حتی اقداماتی مانند آتش‌زدن پرچم که نماد هویت ملی است؛ به‌نفع وحدت و امنیت ملی از اقدامات اعتراضی کنار کشیدند. نباید فراموش کنیم که مسیر اعتراض در کشور هیچ‌وقت بسته نبوده و نیست؛ گفته می‌شود تا قبل از اعتراض مشهد بالغ بر دو هزار اعتراض بدون برخورد صورت گرفته بود و تنشی هم پدید نیامد. رسانه‌های ضدانقلاب عمدتاً به‌روی همین اعتراضات شدیداً مانور می‌دادند غافل از این‌که این اعتراضات توسط اقشار مختلف افتخار نظام و نه نشان از بسته بودن آنست. در تمام دوران رژیم پهلوی به‌ویژه از ٤١ تا ٥٧ هر اعتراض کوچکی با خشونت سرکوب شد؛ جالب است اکنون بازماندگان رژیم پیشین از حق اعتراض سخن می‌گویند در حالی که خود دهان‌ها را دوختند و استخوان‌های معترضان را شکستند؛ واقعیتی که هنوز بخش زیادی از مردم به‌روشنی به‌یاد دارند.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه "در هر حال با بازگشتن آرامش نباید ریشه‌یابی مشکلات فراموش شود" تصریح کرد: حتماً نیازمند تحول بلکه انقلابی در نظام مدیریت اجرایی برای کارآمدی و حل مشکلات مردم به‌ویژه طبقات محروم و مستضعف که پایگاه اصلی انقلاب و اسلام هستند؛ می‌باشیم. حتماً باید با نسل جدید و دهه شصت و هفتادی‌ها و حتی هشتادی ادبیات ارتباطی جدیدی تنظیم شود؛ حتماً مسئولان باید دریابند وظیفه آنها طرح مسایل در تریبون‌ها نیست بلکه وظیفه آنان حل مسایل و ارایه گزارش موفقیت‌ها در تریبون‌هاست. همه باید دقت کنیم فلسفه وجودی دولت و حتی کلّیت حکومت رفع مشکل شهروندان و کمک به زندگی آرام و مرفه و پاک و عزتمندانه آنهاست.