مازندمجلس: کمیل خجسته در پاسخ به انتقاد حجت الاسلام زائری در نامه ای به وی نوشت:
جناب آقای زائری عزیز با عرض سلام و ادبخیلی وقت است از توفیق زیارت شما بی‌نصیب شده‌ام که انشالله خداوند این نعمت را به بنده هدیه گرداند. در دلسوزی و نگاه انقلابی شما هیچ شکی نیست اما در یادداشت اخیرتان دیدم نوشته بودید آقا از اوضاع مطلع نیست. احساس کردم این فرمایش شما خلاف انصاف و مروت است که در  کوفه  معاویه گوسفندان را می‌دزدید و مردم فحشش را به علی(ع) می‌دادند.این آقایی که ما می‌شناسیم جور دیگری است.
آقا 27 بهمن سال پیش 5 روز بعد از راهپیمایی 22 بهمن خطاب به  مسئولین گفتند حساب راهپیمایی را از  گله‎‌مندی مردم از تبعیض، کم‌کاری و... جدا کنید. این آقایی که ما می‌شناسیم مسئولان از فعال و در میدان تا خواب و جا مانده را جمع کرد تا برایشان از  آسیب‌های اجتماعی بگوید. از فقر، طلاق، فحشا، زنان خیابانی، زنان مطلقه، زنان متاهل فاحشه، از فاجعه حاشیه شهرها و ... در آن جلسه اول عده‌ای از مسئولین از گزارش‌ها گریه کردند. همین آقا خطاب به مسؤلین گفتند که اگر «احساس مسئولیت در مسئولان» و «دغدغه‌ی کار و تلاش و هدف‌گرایی و مجاهدت» نباشد «از چارچوب‌های حکومت اسلامی خارج شده‌ایم. 19/12/95» وقتی «از  بیکاری جوان، مانند خود آن جوانِ در داخل خانه 16/3/95»  شرمنده و خجلت‌زده می‌شوند و نسبت به خانوده‌ای که فرزند  معتاد و دختر فراری دارد همان حسی را دارد که « اگر خودش یک بچه‌ی معتاد یا دختر فراری از خانه 11/2/95» میداشت وقتی دلش برای هوای تنفس مردم  خوزستان خون است 2/12/95 و در قبال وضعیت مردم سیل‌زده سیستان‌وبلوچستان 2/12/95 آرام نمیگیرد. این آقای ما خود را «نه رهبر که خدمتگزار جامعه 23/5/70» میداند.
حالا این‌ها چیزهای خرد و پیش پا افتاده است. همین آقا بود که در سال 91 در بجنورد به مردم گفت امروز مشکل همه کشور بیکاری و  گرانی است. همین آقا بود که در 1 فروردین 92 خطاب به  تکنوکرات‌های حاضر در دولت وقت گفت آن روز که گفتم اقتصاد منهای نفت شما لبخند انکار زدید و امروز دشمن راه نقطه ضعف را پیدا کرده است. مگر همین آقا نبود که در اثنای مذاکرات دایما می‌گفت این راه مذاکره را برویم اما راه حل مشکلات این نیست. مگر در امضای  برجام همین را ننوشت؟ مگر برای تحقق همین برجام هم راه حل نگفت؟ چرا اینقدر دور برویم؟ مگر در همین موضوع  کاسپینی‌ها و ثامنی‌ها در بی‌تدبیری بانکی‌ها و بی‌محلی آن‌ها به مردم وارد میدان نشد؟ مگر حاضر نشد آماج توییت‌ها و مطالب شبهه روشنفکرانه شود اما در انتخاب وزرا از کف حداقل کارآمدی کوتاه نیاید؟ مگر برای مبارزه با فساد و تبعیض خودش وارد نشد. تازه اینها آنچیزی است که ما از رسانه خبر داریم. ماجرای  حقوق نجومی یک قلمش است. مگر در همین دیدار هیئت دولت آقا نگفتند که کسی که حقوقش نجومی است چگونه می‌فهمد مردم چه می‌خواهند؟ ماجرای ماشین‌های میلیاردی یک قلم دیگرش.
آیا شاخص نداده بود و با مردم حرف نزده بود که مملکت چه مدیری لازم دارد؟ آیا با دولت و مجلسی که همین مردم انتخابش کرده بودند اتمام حجت نکرده بود؟ می‌دانید چرا امسال دیدار رمضانی با دولت نداشت؟(البته در رسانه‌ها آمد که چرا)ممکن است بگویید چرا عمل نشده است؟ خب بحث سر همین است. چرا شما به جای اینکه نوک پیکان را ببرید روی مسئله درست گله‌مندی مردم و دلیل عدم اجرای آن؛ ساده‌ترین کار را انتخاب کردید. شما به جای اینکه  دولت اشرافی و  کم‌کار را خطاب بگیرید؛  مجلس ضعیف و توییت‌باز را خطاب کنید؛ به جای اینکه به مردم بگویید عاقبت «تکرار» کردن لیست جناحی و از ترس «دیوارکشیدن در پیاده‌رو» رای دادن انتخاب چنین دولتمردانی است؛ نوک تیز نقد را گرفته‌اید به سمت کسی که در میدان است و عمامه‌اش هنوز از سفر کرمانشاه خاکی.
خرداد همین امسال آقا خطاب به دولت آینده و مردمی که می‌خواهند رای بدهند گفتند که «اگر خدای نکرده در بخشهای مختلف -چه اقتصادی و چه غیراقتصادی- یک بخشی از خود ناکارآمدی نشان بدهد، این به حساب ناکارآمدی نظام گذاشته خواهد شد و این بی‌انصافی است...»به نظر من متن شما نیاز به اصلاح دارد. نیاز به روشنگری دارد. شما  آخرین پناه واقعی مردم را، آنی که در هر لحظه از روز و شب برای آن‌ها فکر می‌کند و کار می‌کند را در چشم این مردم نگران و  مستضعف به ناحق و در سهم خودتان نامعتبر کرده‌اید.