مازندمجلس: رئیس هیأت مؤسس و امنای دانشگاه آزاد اسلامی، با انتشار تصویری از برنامه مستند و تلویزیونی ایران، گفت: «در عصر صفوی، کتاب های متعددی در حوزه های مختلف علوم دینی نظیر فقه و حدیث و تفسیر، و علوم دقیقه نظیر ریاضیات و نجوم و در علوم پزشکی به نثر تألیف و تصنیف شد. نکتة مهمی که در این بحث شایان ذکر است این که شمار تألیفات به زبان فارسی بسیار بیشتر از قبل بود. در قرون اولیة هجری، بیشتر کتاب های علمی به زبان عربی نوشته میشد، اما رفته رفته بزرگان علم در ایران بر آن شدند تا برای ثبت هویت ایرانی خود در تاریخ، دستکم چند کتابی به فارسی بنگارند چنان که از 230 تا 240 کتاب رازی، 6 کتاب به زبان فارسی بود. ابوریحان هم کتاب التفهیم را به فارسی نگاشت؛ ابوعلی سینا رسالة نبض و از آن مهمتر، کتاب دانشنامة علائی را به فارسی نوشت؛ قطب  الدین شیرازی کتاب دره التاج و خواجه نصیرالدین طوسی هم کتاب اخلاق ناصری را به فارسی نوشتند. 
 دکتر ولایتی در بخش دیگری گفت :اما این اهتمام دانشمندان ایرانی به فارسی نویسی در عهد صفوی بسیار بیش از پیش شد و این ممکن نبود مگر با تشویق پادشاهان صفوی که خود، ترک زبان بودند اما برای تحکیم پایه های فرهنگ و تمدن ایران، با تمام وجود در بسط و تعمیق زبان فارسی می کوشیدند».  
دکتر ولایتی افزود: «این نکته بسیار مهم است زیرا علمای این دوران که هم ادیب بودند، هم جامعِ علوم رایج زمان، برای لغات علمی غیرفارسی، معادل های فارسی نو و نغزی گزیده اند که امروزه بسیار اهمیت دارد. ما امروزه بر پایة همین گنجینة غنی لغات فارسی، از مدارس ابتدایی تا عالی ترین سطوح تحصیلات دانشگاهی، قادر به تألیف و ترجمة کتاب به زبان فارسی هستیم. این در حالی است که در زبان عربی، این ظرفیت وجود ندارد. زیرا همتی را که دانشمندان ایرانی، به ویژه در دوران صفوی، به کار بستند تا آثار علمی را به زبان فارسی تولید کنند، دانشمندان عرب در تولید متون علمی عربی به کار نبستند. به همین علت، امروزه در رشته های تخصصی دانشگاهی در کشورهای عرب، زبان کتاب ها، انگلیسی و بعضاً دیگر زبان های غربی است».