مازندمجلس: این روزنامه آورده است: سال 2018حوادث بزرگی را با خود همراه خواهد داشت و شرایط منطقه بد و بدتر می شود؛ در این حالت، دولتهای عربی چطور می توانند خود را از چالشهایی که به دنبال بازنگری در نقشه سایکس پیکو ایجاد شده است، حفظ کنند؟
به گزارش نامه نیوز به دور از پیش بینی هایی که مبتنی بر واقعیت نیست، باید گفت، سال 2018 فصل آخر مقابله های مذهبی در منطقه است؛ آنچه که از سال 2003 با زلزله ای سیاسی که در عراق اتفاق افتاد، آغاز شد. طی این سالها، دولتهای عربی دچار فروپاشی و تجزیه شدند؛ به نحوی که امروز، نمی توان سرنوشت عراق و سوریه را در شرایطی که قدرتهای مختلف به دنبال افزایش نفوذ خود در آنها هستند را پیش بینی کرد. همچنانکه یمن با کشته شدن علی عبدالله صالح، آینده نامعلومی دارد؛ کسی که اولین و آخرین رئیس جمهور یمن متحد بود.
با وجود آنکه کمتر از 15 سال از تقدیم عراق به ایران در یک سینی نقره ای، توسط آمریکا، می گذرد، هنوز خاورمیانه و تمام منطقه در حالت نا متعادلی قرار دارد که بر سرنوشت تمام دولتها منعکس شده است. ایران از زلزله سیاسی عراق استفاده کرد تا طرح توسعه طلبانه(!) خود را پیاده کند؛ طرحی که بر اساس تشکیل گروههای شبه نظامیان در تمام منطقه استوار بوده است.
 در این مدت، ایران استفاده فعالی از شبه نظامیان مذهبی داشته و موفق شده است نقش آنها را در کشورهایی مثل عراق، سوریه، یمن و لبنان تثبیت کند. حزب الله در حال حاضر دیگر یک بازیگر در محدوده لبنان نیست، بلکه تبدیل به قدرتی مطلق وابسته به ایران شده است؛ بازیگری منطقه ای که زیر شاخه هایی در عراق، سوریه و یمن دارد. ایران قصد دارد تجربه حضور شبه نظامیان خود را در تمام کشورهای عربی پیاده کند و برای این کار، تمرکزی خاص روی بحرین دارد.
به استثنای حضور نظامی قدرتمند و گسترده آمریکا در شمال سوریه، که مشخص نیست چه زمانی مورد استفاده دولت امریکا قرار خواهد گرفت، موضع ایالات متحده نسبت به هر آنچه مربوط به شبه نظامیان ایرانی است، حیرت انگیز است.
غیبت آمریکا در منطقه تا کی به طول می انجامد؟ غیبتی که موجب آشفتگی اوضاع منطقه و ظهور ائتلافی بین ترکیه، ایران و روسیه، نزدیکی بین روسیه و مصر و پلهایی بین دولتهای خلیج فارس، شده است؟
سال 2017 سال شکست کردها در پی همه پرسی برای استقلال بود؛ مساله ای که وجود پیمانی بین ترکیه-ایران، علیه کردها را اشکار کرده و به دولت مرکزی در بغداد، در سایه کمک حشد الشعبی، اجازه غلبه بر کردها را داد.
نابودی علی عبدالله صالح در صنعاء، دلیل دیگری برای نشان دادن تمایل ایران در راستای تقویت و تحکیم نقش شبه نظامیانش است؛ حوثی ها در یمن نقشی که از آنها خواسته شده است را ایفا می کنند، تا بر این مساله تاکید نمایند که تهران بر مجموعه ای از پایتختهای عربی، از بغداد گرفته تا صنعاء، دمشق و بیروت، حکومت می کند.