اختصاصی مازندمجلس: محور اصلی توسعه و بهره‌وری اقتصادی، رشد و توسعه صنعتی است. در این میان شهرك‌های صنعتی به عنوان یکی از پایگاه‌های مهم در توسعه صنعتی و اقتصادی به شمار می آیند که در صورت استفاده هدفمند و مناسب، می توانند بر توان اقتصادی استان بیافزایند. در این شرایط نقش مدیران استانی در فراهم آوردن زیر ساخت های مناسب و ایجاد جذابیت های کافی برای تمرکز فعالان اقتصادی در شهرک‌های صنعتی بسیار حیاتی است.

در هفته‌ی جاری خبری از سوی مدیرعامل شهرک‌های صنعتی استان مازندران مبنی بر تخصیص بودجه 419میلیارد ریالی برای توسعه و رونق واحد‌های صنعتی استان منتشر شد.

موسوی مدیرعامل شهرک‌های صنعتی استان در خصوص این خبر عنوان کرد: پرونده‌های متقاضیان در کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید موردبررسی قرار گرفت که پرونده 131 واحد به بانک‌های عامل معرفی‌شده‌اند. وی ادامه داد: تاکنون 419 میلیارد ریال تسهیلات طرح رونق تولید به واحدهای تولیدی مستقر در شهرک‌های صنعتی پرداخت‌شده است.

بدون شک برای رفع معضلات، نیاز است اطلاعات دقیقی در اختیار داشته باشیم. این در حالی است که سه ارگان اتاق بازرگانی، شرکت شهرک‌های صنعتی و اداره‌کل صنعت، معدن و تجارت مازندران هرکدام آمار‌های متفاوتی از وضعیت واحد‌های صنعتی و تولیدی ارائه می‌دهند. همچنین اعتباراتی که تاکنون به توسعه واحد‌های صنعتی اختصاص پیدا کرده نتوانسته کشتی به گل نشسته‌ی صنعت استان را رهایی بخشد.

برخی مناطق استان با وجود پتانسیل بالا فاقد شهرک‌های صنعتی هستند اما همزمان در دیگر مناطق، سوله های آماده به کارِ فاقد تجهیزات در حال خاک خوردن می باشند و این روز ها محل زندگی کلاغان عظیم الجثه و عبور و مرور سگ‌های ولگرد شده اند. بدون‌شک این موضوع در شأن و جایگاه استانی با پتانسیل‌های صنعتی و ظرفیت های اقتصادی مازندران نیست. اتفاقات پیش آمده و رکود تعداد قابل توجهی از واحد‌های صنعتی که در ادامه  با بیکاری کارگران همراه شده، نشان از ضعف مدیریت در شرکت شهرک‌های صنعتی و اداره‌کل صنعت، معدن و تجارت دارد.

شرایط رکود فرصت مناسبی را برای دلال ها و برخی شرکت‌های طرف قرارداد با شرکت‌های گمنام چینی فراهم می آورد تا با واردات تجهیزات، مواد اولیه و محصول، منافع خود را پی گرفته و در ادامه به اقتصاد استان آسیب زنند. این در حالی است که تعداد زیادی از واحد‌های صنعتی در استان در آستانه تعطیلی قرار دارند و یا تعطیل شده اند. همچنین بسیاری از صنعتگران با توجه به ضرر و زیان‌های مالی دیگر قادر به ادامه فعالیت صنعتی نمی باشند. موضوعی که با اهداف اقتصاد مقاومتی و افزایش توان تولید داخلی مغایرت دارد. مسئولین باید ساز و کار دیگری به غیر از اعطای وام بکار گیرند تا زمینه فعالیت برای صنعتگران و ایده‌پردازان اقتصادی فراهم آید.

سرعت افول و تعطیلی و شهرک‌ها و واحد‌های صنعتی روز به روز در حال افزایش است. همچنین با توجه به مزیت‌های بومی استان شهرک‌های صنعتی باید در راستای ایجاد صنایع تبدیلی توسعه یابند که به نظر می رسد این مهم طی چند سال اخیر چندان مورد توجه قرار نگرفته است  و جنس صنایع مازندران همسنگ با ظرفیت‌های بومی آن نیست. تعطیلی نزدیک به هزار واحد صنعتی و فسخ‌قرارداد با بیش از 100 واحد تولیدی دست آورد سردرگمی و سؤمدیریت مدیران مربوط می باشد. ۷۰۰ کارخانه و واحد تولیدی مازندران در ۱۰ سال گذشته تعطیل شده است تمامی این آمار و ارقام نشان از این دارد حال صنایع استان و شهرک‌های صنعتی خوب نیست.

انتظار می رود مسئولین ضمن پاسخگویی به چرایی این اتفاقات، چاره ای برای برون رفت از این معضل بیاندیشند. استان مازندران از لحاظ منابع انسانی از غنی ترین استان های کشور به شمار می آید و با توجه به ظرفیت های صنعتی و اقتصادی،آمار و ارقام مربوط به بیکاری جوانان بسیار نگران کننده می باشد.

 
گزارش از سید محمدمهدی کیا