مازندمجلس: الحیات نوشت: رصد تحولات در صحنه سیاسی نیازی به مناسبت خاصی ندارد، اما پایان سال، انگیزه ای قوی برای فهم تغییراتی است که در اطراف ما در حال وقوع می باشد.
به گزارش نامه نیوز صد سال پیش، دولتهای فرانسه و انگلیس، میراث «مرد بیمار» یا حکومت استبدادی عثمانی را بین خود تقسیم کردند و امروز متاسفانه در شرایطی مشابه، در مورد کشورهای عربی قرار گرفته ایم؛ به گونه ای که درها برای تقسیم باقی مانده نظام های عربی گشوده شده و نفوذ و تجاوز به حقوق و مرزهای آنها همچنان ادامه دارد؛ همانطور که در لیبی، عراق، یمن و سوریه شاهد این مساله هستیم که طرفهای مختلف در آنها برای تقسیم ثروت، تاریخ، تمدن و آینده این کشورها، سعی در سبقت گرفتن از یکدیگر را دارند، تا در کنار دولتهای بزرگ جهان، سهمی برای خود برگیرند؛ از این جمله، می توان به ایران، ترکیه و اسرائیل اشاره کرد.
همکاری ترکیه، ایران و عراق در مورد مخالفت با تلاش های بارزانی، از دیگر حوادث مهم در سال گذشته است. علاوه بر این، برخی دولتها به بهانه مبارزه با داعش، به شکلهای مختلف در امور کشورهایی مثل سوریه و عراق دخالت کردند، ابزارهای مختلفی را برای نابودی آنها به کار گرفتند و در آن میان، اعتراض ها و آزادی خواهی های ملتهای سوریه و عراق را نیز سرکوب کردند.
در میدان سیاسی خاورمیانه در سالی که گذشت، سوریه بدترین، بیشترین و دردناکترین قسط را پرداخت و حال این کشور تنها به خرابی ها، ویرانی ها، قربانیان و آوارگان در نتیجه جنگ منحصر نمی شود؛ این کشور در حالتی بی سابقه، تبدیل به میدانی برای تخریب توسط قدرتهای بزرگ و به کار گیری آن بعنوان برگ برنده ای برای بهبود جایگاه این قدرتها شد و با وجود برگزاری نشستها و مذاکرات مختلف، از آستانه تا سوچی، دست یابی به صلح و استقرار سیاسی در سوریه، اگر نگوییم محال، بسیار دشوار است و علت این مساله، تعدد طرفهای مؤثر و دینفع در درگیری های دایر در صحنه سوریه است.
منبع : نامه نیوز