مازندمجلس:
روزنامه آمریکایی دیروز (سه شنبه) در آغاز سرمقاله خود در این باره نوشت: سند استراتژی امنیت ملی رئیس جمهوری 'ترامپ' که روز دوشنبه این هفته معرفی شد با سندهای مشابه روسای جمهور قبلی آمریکا تفاوتی ماهوی دارد. البته با توجه به روحیه انتقام جویی ملی گرایانه ترامپ و اصرارش بر حمایت از تولید داخلی دارد، این سند کمی قابل توجیه می نماید. واشنگتن پست در ادامه سرمقاله خود افزود: اما مسئله این است که این سند حتی با یک سری از سیاستهایی که خود ترامپ شخصا آنها را دنبال کرده هم مغایر است، بخصوص درباره روسیه و چین. اینجا هم نباید متعجب باشیم. تیم امنیت ملی ترامپ خیلی سعی کرده است بلکه بتواند روحیه او را در پیروی از هوی و هوس با واقعیات و مصالح سیاست خارجی آمریکا بنوعی انطباق دهد.به هر حال با این سندی که ارائه شده است مطلقا نمی توان از حالا پیش بینی کرد سیاستها و رویکردهای آینده دولت ترامپ چه خواهد بود، بخصوص آنکه سخنگوی رئیس تیم امنیت ملی آمریکا هم گفته است که امکان دارد خود ترامپ اصلا این سند را نخوانده باشد.تنها نکته مسلم و قابل فهم این سند این است که دولت ترامپ می خواهد نشان دهد که راهش کاملا از مقامهای سلف خود جداست و نیز می توان از این سند فهمید که مشاوران و دستیاران ترامپ می کوشند او را به انجام چه کاری متقاعد کنند.بر خلاف استراتژی های دولتهای 'باراک اوباما' و 'جرج بوش'، اولین نکته ای را که در مورد سند ترامپ مطلقا ارزش توجه کردن ندارد، این است که ببینیم در این سند چه چیزی از قلم افتاده است.مشکل اینجاست که دولت 'ترامپ' مطلقا موضوعی مهم مانند تغییرات آب و هوایی را تهدید نمی داند، تعهدی به لزوم پیشرفت دمکراسی و حقوق بشر در جهان ندارد و نیز هیچ کششی هم درباره حذف و یا حتی کاستن از سلاحهای هسته ای در جهان ندارد.درباره موضوع مهم تجارت، در مقام مقایسه، استراتژی دولتهای اوباما و بوش این بود که توافقهای تجارت آزاد را در راستای حفظ منافع ملی آمریکا می دیدند، اما دولت ترامپ آن را ابزاری در دستان حریفان برای امتیازگیری از واشنگتن می داند. ترامپ در مورد مرزها و حسن همجواری با همسایگان، مرزهای کشور را 'پر خلل و فرج' می داند و قابل پیش بینی است که راهکار پیشنهادیش هم کشیدن 'دیوار' در مرزهاست و در موضوع بدهی ملی هم، آن را 'تهدیدی عظیم' برای امنیت ملی کشور می داند حتی با وجود آنکه وی ظاهرا قرار است لایحه کاهش مالیاتها را امضا کند که دست کم یک هزار میلیارد دلار بر رقم این بدهی می افزاید.تکان دهنده ترین مواضع این استراتژی در قبال روسیه و چین است، در حالیکه این مواضع کاملا مغایر با عمل و رفتار ترامپ با این دو کشور است. این سند چین و روسیه را دو رقیب خطرناک معرفی می کند که می خواهند 'جهان را بگونه ای شکل دهند که کاملا با منافع و اصول و ارزشهای ما در تضاد باشد'.ترامپ در وادی عمل، نه تنها در قبال دیکتاتورهایی همچون 'شی جینپنگ' و 'ولادیمیر پوتین' کاری انجام نداده بلکه به مناسبتهای گوناگون آنها را ستوده است. او حتی در نطق خود در معرفی استراتژیش، از اینکه پوتین با او تلفنی تماس گرفته است از شادی در پوست خود نمی گنجید.سند استراتژی ترامپ از ائتلافهای آمریکا تمجید و بار دیگر از 'ناتو' اعلام حمایت می کند، منتها مدعاهای گمراه کننده ای را هم مطرح و اشاره می کند که 'متحدان بسیار ثروتمند ما پولی پرداخت نمی کنند و از این بابت گناهکارند، در حالیکه ما داریم امنیتشان را تامین می کنیم'.اشکال وارد دیگر بر سند استراتژی امنیت ملی ترامپ این است که این سند ادعا می کند که آمریکا توجه خاصی به برقراری دمکراسی در کشورهای غیر آزاد دارد، اما همه می دانیم این مدعا صحت ندارد. آنقدر که ترامپ با رهبران کشورهایی مانند آلمان و انگلیس سر به سر گذاشته با رهبران عربستان و مالزی انجام نداده است.کوتاه سخن آنکه، استراتژی جدید امنیت ملی ترامپ یک چارچوب منجسم سیاسی را به دست نمی دهد، بلکه فقط توجیه کننده یک سری از پیش داوریها و تعصبات رئیس جمهوری است و تلاش می کند که چیز دیگری را از او آرزو نکنیم. مخلص کلام هر کس اعم از دوست و دشمن آمریکا چنانچه طالب است ببیند تحرکات بعدی آمریکا چیست، بیهوده به خود زحمت ندهد و لابلای سند استراتژی امنیت ملی ترامپ را تفحص نکند، فقط به سراغ توییت های ترامپ برود.