مازندمجلس: مهدی دغاغله از استاد و مدرس هنر تلاوت قرآن کریم گفت: ما اکنون درعرصه‌ای هستیم که بیش از چهل سال از انقلاب می‌گذرد و بعد از چهل سال کار فرهنگی باید به جایی می‌رسیدیم که حداقل به یکی از منویات مقام معظم رهبری که تربیت 10 میلیون حافظ قرآن کریم است، دست می‌یافتیم.
 این داور بین‌المللی قرآن کریم  اظهار داشت: اگر خودمان را در زمینه پرداختن به فعالیت‌های قرآنی با یکی از کشورهای مسلمانان غیر عرب مقایسه کنیم متوجه می‌شویم ما که داعیه‌دار اسلام ناب محمدی(ص) هستیم فقط در تعداد حفّاظ قرآن قابل مقایسه با هیچ کشوری نیستیم؛ نه با پاکستان،‌ نه با هند و نه با بنگلادش. حافظان قرآن در سایر کشورها بسیار بیشتر از جمهوری اسلامی ایران است،‌ آنجا که نه انقلابی رخ داده و نه بودجه‌ای همانند کشور ما برای قرآن اختصاص داده می‌شود.
وی در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان فرهنگ قرآن را در میان عموم مردم گسترش داد، تصریح کرد: متأسفانه بعد از چهل سال کار فرهنگی، وضع جوانان ما اسف‌بار است، از آنجا که بنده با دانشجویان بسیاری در دانشگاه‌ها ارتباط دارم می‌بینم که آنها حتی نماز هم نمی‌خوانند. 
وی با اشاره به حدیثی از حضرت رسول اکرم(ص) مبنی بر اینکه «اگر فتنه‌ها همچون شب تاریک، شما را دربرگرفت به قرآن پناه ببرید، تنها راه نجات شما قرآن است و باید به قرآن چنگ بزنید»، ابراز داشت: آقایان اگر این حدیث پیامبر اکرم(ص) را باور داشتند نه تنها بودجه قرآن را کم نمی‌کردند بلکه باید بودجه قرآنی را دو برابر هم می‌کردند اما اکنون علاوه بر اینکه بودجه قرآن را کم می‌کنند بلکه همان مبلغ تصویب شده را هم پرداخت نمی‌کنند. ما یقین داریم که قرآن در کشور ما به اندازه متون مأثور اهل بیت(ع) که کسی آنها را معرفی نمی‌کند، مظلوم است.
دغاغله با بیان اینکه باید رفته رفته به سوی مردمی شدن قرآن حرکت کنیم، گفت: درباره عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و اربعین حسینی چه هزینه‌ها و حرکت‌هایی صورت می‌گیرد، چرا چون اعتقاد ما است و اگر ما به همین اندازه اربعین حسینی برای قرآن وقت و هزینه صرف کنیم این تعادل میان دو وزنه مهمی که حضرت رسول(ص) نسبت به آن سفارش کرده بودند، برقرار می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: هدف این است که قرآن در میان مردم باشد و از حالت دولتی و اینکه ارگانی مانند وزارت ارشاد یا سازمان اوقاف بخواهند برنامه‌ای یا مراسمی برگزار کند، خارج شود. برای مردمی کردن قرآن لازم است اولین کاری که انجام می‌شود فرهنگ‌سازی شود؛ مؤسسات قرآنی تقویت شوند، به تعداد آنها افزوده شود، در هر دو سه خیابان همان‌طور که یک حسینیه وجود دارد، همان حسینیه‌ها را در ارتباط با قرآن فعال کنیم و یک مؤسسه قرآنی در آن راه بیندازیم. این امر نیازمند بودجه است و مدرس قرآن می‌خواهد.
این داوران بین‌المللی قرآن کریم گفت: وقتی که کشور مصر را با ایران مقایسه می‌کنیم، مصر 700 سال سابقه دارد ولی ما 40 سال است که بعد از انقلاب به کار قرآنی پرداخته‌ایم و امروز نباید به‌جایی برسیم که بودجه قرآنی را کم کنیم، هنوز ما هدفی که در چشم‌انداز قرآنی مبنی بر مردمی شدن قرآن تعریف کرده‌ایم به این هدف دست نیافته‌ایم.
وی با انتقاد از نحوه خرج‌کرد بودجه‌های قرآنی گفت: من تاکنون هیچ ریالی از این بودجه‌های قرآنی ندیده‌ام. به‌عنوان جلسه‌دار، کسی که جلساتی را اداره می‌کنم و مؤسسه قرآنی دارم هیچ کمکی را تا حالا از کسی ندیده‌ام و پرداخت این بودجه قرآنی و عدم پرداخت آن برای من ملموس نبوده است.
دغاغله عنوان کرد: اگر کسی به اهواز بیاید هر شب 6-7 جلسه بسیار مهم قرآنی در سطح شهر برگزار می‌شود. هریک از مؤسسات هم جلساتی دارند، دوره‌های متمرکز، دوره‌های ماهیانه که برگزار می‌شود اگر هر 6 ماه یک‌بار هم گزارشی از این جلسات منعکس شود که چنین فعالیت‌هایی انجام می‌شود، کلی فعالیت و طرح‌های مختلف وجود دارد در حالی که تاکنون کسی از ما نخواسته درخصوص جلسات قرآن شهرمان گزارشی دهیم.
وی تصریح کرد: اگر مسئولان قرآنی توان انجام کارها را ندارند جا را به افراد دیگر بدهند. آنها کاری کردند که گویی جایی برای جذب بودجه وجود ندارد و همین بودجه‌ای هم که پرداخت می‌شود، زیادی است و فعالیت‌های قرآنی خاصی انجام نمی‌شود لذا دولت هم وقتی می‌خواهد بودجه‌ای برای فعالیت‌های قرآنی تخصیص دهد چون گزارش آن چنانی ندیده است می‌گوید حوزه قرآن که بودجه خاصی نیاز ندارد.
این داور بین‌المللی قرآن کریم ابراز داشت: لازم است اتاق فکرهایی تشکیل شود و قرآن را به پارک‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها آورده و فعالیت‌ها و طرح‌های قرآنی را گسترش دهیم. باید بیندیشیم که چگونه برای اینکه مردم ما قرآنی شوند و با آیات قرآن سخن بگویند و قرآن در ضرب‌المثل‌هایشان بیاید چه کار باید انجام داد.
وی با انتقاد از عملکرد نامناسب شورای توسعه فرهنگ قرآنی گفت: شورای توسعه، علاوه‌بر ترویج، پژوهش و آموزش قرآن را نیز برعهده دارد که متأسفانه همه این حوزه‌ها مورد غفلت واقع شده است. در پژوهش چه کار کرده‌اند؟ غیر از این است که 2-3 کتاب بیشتر ننوشته‌اند و ممکن است سالی یک کتاب چاپ شود یا در آموزش، هنر همه این شده که فقط یک مسابقه برگزار می‌کنند، اما چه کسی می‌آید نیروهایی را تربیت کند، برای آنها کلاس بگذارد و آموزش دهد و امتیازاتی برای آنها قائل شود مانند جوانانی که حافظ قرآن می‌شوند از خدمت سربازی معاف شوند و... صدها طرح دیگر که می‌تواند به عملی شدن فعالیت‌های قرآنی در کشور سرعت ببخشد.
دغاغله با بیان اینکه ما نباید قرآن را با سایر امور مقایسه کنیم، خاطرنشان کرد: بارها پیش آمده که افراد در مواجهه با چهره‌های قرآنی می‌گویند که باید خاکی باشیم و... خاکی بودن در خوی و طبع انسان است، اما برای تکریم قرآن، باید اهل قرآن هم تکریم شوند، وقتی جامعه ببینند کسی که اهل قرآن است این قدر مورد احترام و اهتمام است این خودش یک انگیزه می‌شود و افراد را تقویت می‌کند. اگر مقایسه ناچیزی میان اساتید و قاریان و مدال‌آوران قرآنی با اهل ورزش داشته باشیم، می‌بینیم اهالی قرآن واقعاً مظلوم هستند. تکریم اهالی قرآن باعث می‌شود طرز تفکر مردم و نگاهشان به اهل قرآن تعدیل شود.