وی توضیح داد: در سال آینده مصرف فولاد در کشور با کاهش مواجه می‌شود و در عین حال برای دستیابی به اهداف 1404 باید سالانه 20 میلیارد دلار جذب سرمایه‌گذاری خارجی صورت می‌گرفت در حالی که این رقم بین 7 تا 10 میلیارد دلار محقق شده و در تولید صنعت فولاد تأثیرگذار است.
عضو انجمن فولاد با اشاره به اینکه در سال 2017 در کشور کمتر از 10 میلیارد دلار جذب سرمایه‌گذاری خارجی صورت گرفته است، افزود: هر نوع سرمایه‌گذاری که در کشور صورت گیرد با خود ایجاد زیرساخت‌ها و اجرای پروژه‌های عمرانی را به همراه خواهد داشت که این موضوع در مصرف فولاد تأثیرگذار است.
شهرستانی تصریح کرد: در چنین شرایطی با توجه به اینکه سال آینده با کاهش بودجه عمرانی روبه‌رو خواهیم بود و در عین حال جذب سرمایه‌گذاری خارجی نیز در سطح بالایی اتفاق نیفتاده می‌توان پیش‌بینی کرد که با مازاد تولید فولاد روبه‌رو شویم.
وی ادامه داد: طی سال جاری 21 میلیون تن تولید فولاد در کشور صورت می‌گیرد و این در حالی است که در زمان اوج مصرف فولاد، مصرف این محصول در کشور به 24 میلیون تن رسیده است. از سویی برای امسال صادرات 8 میلیون تنی فولاد پیش‌بینی شده و 3 میلیون تن نیز واردات خواهیم داشت. به این ترتیب در داخل شاهد مصرف 16 میلیون تنی فولاد در سال جاری هستیم یعنی از عدد 24 میلیون تن (در زمان اوج مصرف) به 16 میلیون تن می‌رسید.
عضو انجمن فولاد با اشاره به جذب نقدینگی کشور در فعالیت‌های زودبازده، گفت: به دلیل پایین بودن امنیت اقتصادی، این سرمایه‌ها کمتر جذب ساخت‌وساز می‌شوند و در نتیجه افزایش مصرف فولاد اتفاق نمی‌افتد.
شهرستانی با اشاره به کاهش تعرفه واردات فولاد به کشور، گفت: این موضوع نیز صنعت داخل را تحت تأثیر قرار می‌دهد زیرا تجار ایرانی با استفاده از یوزانس نسبت به واردات فولاد و دمپینگ در بازار اقدام می‌کنند به طوری که فولاد وارداتی 10 درصد زیر قیمت تمام شده عرضه می‌شود.
وی تصریح کرد: این تجار با هزینه مالی 6 درصدی نسبت به واردات فولاد اقدام می‌کنند در حالی که هزینه مالی تولید در داخل 28 تا 30 درصد است و اختلاف موجود بین این دو رقم عاملی برای فروش فولاد زیر قیمت تمام شده محسوب می‌شود تا نقدینگی حاصل از فروش فولاد در پروژه‌های زودبازده به کار گرفته شود.
عضو انجمن فولاد با اشاره به اینکه برنامه تولید فولاد برای سال آینده حدود 25 میلیون تن است، اظهار داشت: اکثر تولیدکنندگان فولاد خصولتی یا دولتی هستند به طوری که سازمان توسعه معادن پشت این کارخانه‌ها قرار دارد. این تولیدکنندگان مجبورند تولیداتشان را طبق تعهدات خود انجام دهند و شاید به اقتصادی بودن تولید نیز نگاه چندانی نداشته باشند،در نتیجه سال آینده شاهد کاهش مصرف فولاد به کمتر از 16 میلیون تن خواهیم بود و با توجه به رقم تولید 25 میلیون تنی، مازاد تولید 9 تا 10 میلیون تنی را در صنعت فولاد خواهیم داشت.
شهرستانی در ادامه درباره بحث‌های مطرح شده مبنی بر افزایش قیمت حامل‌های انرژی در بودجه 97 نیز، گفت: بحثی در مورد افزایش قیمت حامل‌های انرژی مصرفی در صنعت مطرح نشده ولی در شرایط فعلی که صنعت با گرفتاری‌های زیادی روبه‌روست، افزایش قیمت حامل‌های انرژی باعث وخیم‌تر شدن اوضاع تولید خواهد شد.
وی تصریح کرد: سهم هزینه انرژی در تولید فولاد در دنیا 13 تا 15 درصد است که در ایران به 3 تا 5 درصد می‌رسد ولی در مقابل هزینه بالای مالی این اختلاف قیمت را جبران می‌کند به طوری که هزینه تأمین مالی در برخی کشورها حدود 3 درصد است اما در ایران قرار است به 18 درصد برسد و در نتیجه اگر قرار است قیمت حامل‌های انرژی افزایش یابد باید هزینه تأمین مالی نیز پایین بیاید تا بین این دو بخش بالانس ایجاد شود.
م