مازندمجلس: اشرف بروجردی در ادامه نوشت: اصلاح‌طلبان دفاع از روحانی را تا پایان دوره ریاست جمهوری‌اش جزو برنامه راهبردی خود می‌دانند و بر آن تکیه دارند.
این حمایت در حالی است که بسیاری از اصلاح‌طلبان همچنان در حاشیه قرار دارند و به کار گرفته نشده‌اند. بنابراین حمایت‌شان از روحانی به هیچ وجه ناشی از معادلات قدرت نیست. اما آنها همچنان اعتقاد دارند که روحانی می‌تواند فضا و امنیتی را فراهم کند که اصلاح‌طلبان در آن بتوانند تنفس کنند، دیدگاه‌هایشان را مطرح و مباحث مورد تأکید خود را دنبال کنند. 
اما با وجود تأکید بر این رویکرد از سوی بسیاری از سیاستمداران شاخص اصلاح‌طلب شاهد آن هستیم که چنین بحث‌هایی که بیشتر از سوی کاربران فضای مجازی مطرح شده است، با اقبال و توجه روبه‌رو شده است.
بسیاری از افرادی که در روزهای اخیر تحت عناوینی چون عبور از روحانی یا پشیمانی از رأی دادن به او مطالبی را مطرح کرده‌اند، قصد دارند مطالبات خود را پیگیری کنند. 
اما مسلماً آفاتی که از طرح خواسته‌ها تحت این عناوین ایجاد می‌شود، نتیجه‌اش بیش از آنکه برآورده شدن خواسته‌ها و پاسخگویی به آنها باشد، فضایی ایجاد می‌کند که نگرانی‌های جامعه را افزایش می‌دهد و سبب می‌شود مردم احساس کنند که هیچ یک از خواسته‌هایشان تأمین نشده است. در حالی که باید به شرایط جامعه و وضعیت بین‌المللی ایران توجه شود و این نکته نیز در نظر گرفته شود که هر مطالبه‌ای باید بر اساس نیازهای مبتنی بر واقعیت‌ها و ظرفیت‌های متن جامعه مطرح شود ؛ در غیر این صورت جز ایجاد فضای متشنج نتیجه‌ای به بار نخواهد داد.
کسانی که طراح این ایده‌ها هستند، کسانی که از اشاعه این ایده‌ها استقبال می‌کنند و به آن دامن می‌زنند باید بدانند که نه تنها از این مسیر به خواسته‌های خود دست نمی‌یابند بلکه با از دست رفتن سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم به حاکمیت، کشور را با مخاطرات جدی در آینده مواجه می‌سازند.
همه آنچه گفته شد به این معنا نیست که اصلاح‌طلبان هیچ نقدی را به عملکرد دولت وارد نمی‌دانند یا برنمی‌تابند. نقد عملکرد نهادهای حاکمیتی طبیعی‌ترین حق شهروندان است و به شفاف‌سازی بیشتر و اصلاح امور کمک می‌کند. هر چه میزان اطلاع‌رسانی درباره اقدامات دولت به جامعه افزایش پیدا کند، هم خطرات آسیب‌هایی چون رانت خواری و... کاهش می‌یابد و هم کمک می‌کند که جامعه بر اساس اطلاعات درست قضاوت کند. بسیاری از این «من پشیمان هستم»‌ها حاصل اطلاع‌رسانی ناقص است. در صورتی که اگر اطلاع‌رسانی درست انجام شود، نه تنها قضاوت مردم واقعی‌تر می‌شود، بلکه آنها تمایل بیشتری به همراهی با دولت خواهند داشت. 
گفت‌وگو بر مبنای آگاهی و اطلاع میان مردم و سیاستمداران یکی از ابزارهای کارآمد برای نیل به این هدف است. واقعیت این است که مردم این روزها بیشتر اطلاعات خود را یا از شبکه‌های اجتماعی یا از رسانه ملی به دست می‌آورند. وقتی رسانه ملی فضای اطلاع‌رسانی مناسب دولت درباره عملکرد خود را فراهم نمی آورد طبیعی است که یک موج «پشیمانم» در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند این بهانه را به دست برخی جریان‌ها بدهد که ادعای «عبور از روحانی» را مطرح کنند. بی آنکه به عواقب ملی و میهنی چنین جریان‌سازی‌هایی اندیشیده شود.