طی 10 سال اخیر با اداره کارخانه توسط هیأت حمایت از صنایع نیز تحول خاصی در این واحد تولیدی ایجاد نشد. صرفاً با همت کارکنان کیان‌تایر، تولید تایرهای خاص کشاورزی و راهسازی که در سایر کارخانه‌های تایرساز تولید نمی‌شوند، در دستور کار این واحد قرار گرفت که با این کار توانستند به فعالیت کارخانه ادامه دهند.
باید این نکته را در نظر گرفت که کیان‌تایر از سال 1337 تایر تولید می‌کند، بسیاری از ماشین‌آلات این کارخانه قدیمی هستند و فناوری تولید تایر به کار رفته در این واحد به چندین دهه گذشته برمی‌گردد. بنابراین تولید با حداکثر ظرفیت در این کارخانه منوط به انجام سرمایه‌گذاری‌هایی در ارتقای کیفی هر یک از موارد فوق است که این تحول از مدیریت هیأت حمایت از صنایع با توجه به نوع مأموریت آن بر نمی‌آید. با توجه به مشکلات فوق، کیان‌تایر طی 3 سال 1393، 1394 و 1395 به ترتیب 9.4، 9.5 و 11.1 هزارتن تایر تولید کرده در حالی‌که ظرفیت اسمی تولید در این شرکت 30 هزار تن است. همچنین تأمین مواد اولیه جهت تولید در این شرکت با مشکلاتی مواجه است و هزینه تولید به شدت بالا رفته و موجب زیان‌دهی کارخانه شده است.
دولت و وزارت صنعت، معدن و تجارت باید مستحضر باشند که کیان‌تایر با این نحوه مدیریت با سرنوشت تلخ تعطیلی مواجه خواهد شد. اتفاقی که شاید می‌توانست سال‌های قبل اتفاق بیفتد ولی با عزم کارگران و مهندسان شرکت، محقق نشد. این کارخانه نیازمند آن است که سرمایه‌گذاری جدیدی در آن صورت گیرد، خطوط تولید آن بازسازی شود و از فناوری‌های جدیدتر تولید بهره‌مند شود. این مهم جز با واگذاری کارخانه به بخش خصوصی با اهلیت مناسب و علاقمند به تولید تایر محقق نخواهد شد.
لازم است دولت تصمیم قطعی خود را نسبت به وضعیت این کارخانه اتخاذ کند. در صورتی که مالک اصلی کارخانه صلاحیت لازم برای اداره این واحد را ندارد (که به زعم کارکنان شرکت ندارد و با هدف بهره‌برداری تجاری از موقعیت جغرافیایی بسیار مناسب کارخانه اقدام به خرید آن نمود)، نسبت به خلع ید کامل آن اقدام شود و کارخانه طی شرایطی مناسب به سرمایه‌گذار جدید واگذار شود. در غیر این صورت عواقب تعطیلی قدیمی‌ترین واحد تایرساز کشور که از قضا به سبب تولید تایرهای خاص در بازار نیز خوشنام است و همچنین بیکاری بیش از هزار نفر از کارکنان این کارخانه بر عهده دولت است.
محمد اکبری
م