مازندمجلس:
' توماس فریدمن' تحلیلگر مسائل خاورمیانه و ستون نویس روزنامه آمریکایی تفسیری در این باره را چنین آغاز کرد: در مدت 30 سالی که من رویدادهای حوزه سیاست خارجی آمریکا را پوشش می دهم، تا حال هیچ رئیس جمهوری را ندیده ام که همچون 'ترامپ' این قدر راحت همه چیز را در ازای هیچ از دست بدهد.وی در ادامه تفسیر خود افزود: این روند از چین و اسرائیل آغاز شد. ترامپ کاری کرد که هم در چین و هم در اسرائیل کریسمس زودهنگام جشن گرفته شود. هم چینی ها و هم یهودیان هر دو در گوش کودکانشان آهسته می گویند 'بابا نوئل واقعی آمد'.حق دارند که این قدر خوشحال باشند.اسرائیل از زمانی که تاسیس شده است تمام دولتهای آن از آمریکا خواسته اند که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت بشناسد. اما هر بار دولتهای آمریکا از انجام این کار طفره رفته اند و چنین به رسمیت شناختنی را به یک 'توافق نهایی صلح ' که میان اسرائیل و فلسطینیان امضا شود، موکول دانسته اند. اما این سنت هفته گذشته شکسته شد. ترامپ این کار را کرد و قدس را لو داد و آن را کاملا به اسرائیل واگذار کرد، آن هم مفت و مجانی.چه معامله ای! چه دنیایی که شما به رایگان چیزی را به کسی پیشکش می کنید بدون آنکه حداقل از این پیش کشی خود به عنوان یک اهرم قدرت برای پیشبرد توافق اسرائیل -فلسطینیان استفاده کرده باشید.خوب می توانم حدس بزنم ترامپ قبل از این دسته گلی که به آب داده است، به 'بنیامین نتانیاهو' نخست وزیر اسرائیل چه گفته است. او لابد دو چیز را به او گوشزد کرده است. نخست آنکه حتما گفته است 'بی بی' تو همین طور علی الدوام از من بخواه که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کنم. باشد. من این کار را می کنم. اما با تو یک معامله می کنم و در ازای انجام این کار از تو یک چیز را می خواهم. اینکه تو هم اعلام کنی که به تمام شهرکسازی های اسرائیل در کرانه «باختری » و خارج از شهرکهای کنونی که همه انتظار دارند در هر راه حلی که به تشکیل دو دولت اسرائیلی و فلسطینی جزیی از خاک اسرائیل منجر باشد، خاتمه می دهی '.امروز واقعا به چنین معامله ای نیاز مبرم هست. این معامله هم منافع آمریکا را برآورده می کند و هم به پیشرفت روند صلح خاورمیانه کمک می کند.همانطور که ' دنیس راس' مذاکره کننده کهنه کار آمریکا در مذاکرات صلح خاورمیانه هم بدان اشاره کرده است، کیفیت رابطه آمریکا - اسرائیل را از «ترومن» تا به «اوباما» را می توان در یک جمله خلاصه کرد بر این منوال که 'وقتی شما کار شهرکسازی را در خارج از شهرکهای یهودی نشین قطع می کنید، نهایتش این است که امکان تحقق راه حل تشکیل دو دولت را ایجاد کرده اید و حداقلش هم این است که اسرائیل با این کار توانسته است خود را از فلسطینیان جدا کند. پس همچنان به کار ساختن شهرکهای یهودی نشین در نواحیی که فلسطینیان ساکن آنند، ادامه دهید تا جداسازی امکان پذیر نباشد'.اما ترامپ امکان دارد یک چیز دیگر هم به نتانیاهو گفته باشد. به گفته 'مارتین ایندیک' سفیر سابق آمریکا در اسرائیل، امکان دارد ترامپ به نخست وزیر اسرائیل گفته باشد که تصمیم گرفته است کار انتقال سفارت را به قدس غربی شروع کند اما تمایل دارد بموازات آن اعلام کند که می خواهد یک سفارتخانه هم در محل دولت فلسطین در قدس شرقی دایر کند. او این کار را طبق هر توافق نهایی که به دست آید انجام می دهد. با این کار دیگر تصور نخواهد شد که ما در این مناقشه جانب یکی از طرفین دعوا را گرفته ایم راه پیشرفت به سمت صلح را بسته ایم؛ ضمن آنکه در را هم به روی فلسطینیان باز گذاشته ایم.در هر دو صورت، ترامپ برای هم اسرائیلی ها و هم فلسطینیان لاف زنی کرده است که چیزی را به آنها اعطا کرده است که 'باراک اوباما' هرگز نکرد. ترامپ حتما لاف زنی کرده که با این کار سبب پیشرفت روند صلح شده است و وجهه آمریکا را ارتقا بخشیده است و اجازه نداده است که هم پیمانان آمریکا شرمسار باشند.ترامپ، یک کودن احمق است که فکر می کند جهان از لحظه ای آغاز شده است که او به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شد. او بخاطر همین کله پوکیش است که براحتی بازی می خورد.ترامپ اصولا استعداد درخشانی در پیشکش کردن دارد. نه فقط بخاطر نادانیش، بلکه به دلیل آنکه او اصلا متوجه نیست که 'رئیس جمهوری آمریکاست'.او خود را رئیس پایگاه خود می داند. این تنها کانون حمایتی است که ترامپ از آن برخوردار است. به همین دلیل او احساس می کند که لازم است همچنان این پایگاه را با عمل کردن به وعده های انتخاباتی خام خود که ناشیانه طراحی شده است، تغذیه کند.یکی از همین وعده های بسیار ناخوشایند هفته گذشته در مورد قدس محقق شد.