گرچه تعریف معیارهایی برای رجل سیاسی و مذهبی ضرورت دارد، اما هرچه تعریف معیارها دقیق هم بشود، صرفا منجر به کاهش تعداد ثبت نام کنندگان برای نامزدی می شود. به عبارت دیگر مشخص شدن نامزدهای نهایی این پست، همچنان منوط به تشخیص شورای نگهبان خواهد بود. چون باید فرد توانایی در جایگاه ریاست جمهوری قرار بگیرد و نمی توان صرف مسئولیت های گذشته، کسی را تأیید صلاحیت کرد.
البته این طور هم نیست که بگوییم شورای نگهبان اشتباه نمی کند، چون اعضای شورای نگهبان معصوم نیستند. لذا باید به سمت تعریف دقیقتر از رجل سیاسی رفت تا ملاک های بیشتر و دقیق‌تری در نظر گرفته شوند. ولی نهاد تصمیم گیر نهایی، شورای نگهبان است که از بین افراد دارای این ملاک ها کار بررسی صلاحیت را انجام می دهد و تصمیم می گیرد.
در این میان برخی به جد دنبال این هستند که آیا زنان می توانند مصداق رجل سیاسی و مذهبی باشند یا خیر؟ معتقدم جواب به این سئوال مشخص است. زنان در اسلام ارج و قرب زیادی دارند اما سربازی نمی روند یا جنگ بر آنها واجب نیست، ضمن آنکه قانونا در هر سطحی باشند، باید در یکسری امور از همسرشان مجوز بگیرند.
رئیس جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی است و اهمیت این مسئله در زمان جنگ مشخص می شود. وقتی از زنان مسئولیت اعزام به خدمت سربازی برداشته شده، پس نمی تواند وزیر دفاع یا فرمانده جنگ باشد. ضمن آنکه وزیر دفاع نیز زیرنظر رئیس جمهور کار می کند. وقتی سربازی و جهاد از عهده زنان برداشته شده، پس نمی توانند مسئولیت ریاست جمهوری را داشته باشند. اما می توانند معاون رئیس جمهور در امور غیرنظامی شوند.
در ثانی به فرض یک زن بتواند رئیس جمهور شود و این اتفاق هم رخ دهد، اما در دوره ریاست جمهوری او جنگی به کشور تحمیل شود و همان ایام خانم رئیس جمهور باردار باشد، در این صورت چطور می تواند به جبهه ها سرکشی کند؟ به فرض که این زن از جان خود بگذرد، اما آیا می تواند از جان فرزندش هم بگذرد؟
نکته دیگر آنکه آیا رئیس جمهور شدن زنان به منزله ارزش نهادن به آنهاست؟ خیر. رئیس سازمان محیط زیست یک زن بود، اما آیا در دوره مسئولیت او کسی از آلودگی هوا رنج نمی برد؟ پس باید در اعطای مسئولیت ها دید چه کسی برای پذیرش آن مسئولیت لایق تر است. صرف رئیس جمهور شدن یک زن، مشکلات کشور همچون تورم را حل نمی کند. چرا که رئیس جمهور شدن به وضعیت کلان کشور نیز بستگی دارد.
*تحلیلگر مسائل سیاسی
27214