به گزارش ایلنا، محمود عباسی که برای شرکت و ایراد سخنرانی در اجلاس بینالمللی صلح به اسلو پایتخت نروژ سفر کرده در سخنرانی خود در زمینه خشونت علیه کودکان و نقش رهبران مذهبی در پیشگیری از آن با اشاره به اینکه یک میلیارد کودک قربانی انواع خشونت هستند، گفت: در سایه سکوت مرگبار مجامع بین المللی امروز شاهد گسترش روز افزون خشونت، جنگ، کشتار و جنایت علیه کودکان در یمن، سوریه، عراق، فلسطین و میانمار هستیم و اتفاقات هولناکی که امروز در این کشورها می‌افتد نسل‌کشی، جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی و نقض آشکار حقوق‌بشر دوستانه بینالمللی است.
بخش‌هایی از سخنان معاون حقوق‌بشر و امور بین‌الملل وزیر دادگستری به شرح زیر است:
جامعه جهانی در سال ۱۹۴۵ میلادی با تدوین منشور ملل متحد اهداف مشترک خود را با عبارت‌های مختلف و در موارد گوناگون اعلام داشت. در میان اهداف برجسته و کلان، حفظ صلح، یک محور اساسی است که تقریباً بر همه فعالیت‌های سازمان ملل سایه افکنده است. صلح برای کلیه اقشار، من جمله اقشار آسیب پذیر که کودکان در صدر آن قرار دارند. بعدها در قطعنامه صلح که در سپتامبر ۱۹۹۹ مصوب شد، مقرر گردید فرهنگ صلح از طریق اقدامات مناسب همه بازیگران مرتبط در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی قابل تامین است منجمله تضمین اینکه کودکان از سنین اولیه از آموزش در مورد ارزش‌ها، نگرش‌ها و شیوه های رفتاری و روش¬های زندگی برخوردار شوند که آنها را قادر سازد تا هر اختلافی را با توسل به شیوه های مسالمت آمیز و در پرتو روح و کرامت انسانی و مدارا و رواداری و عدم تبعیض، حل و فصل نمایند.
در دهه‌های اخیر، در میان همه بازیگران رسمی و غیر رسمی، با توجه به گسترش افراطی‌گری و خشونت طلبی، بر نقش رهبران دینی، بعنوان منادیان ادیان الهی و دستوران دینی، تاکید شده است. کودکان که آینده سازان جامعه هستند، صلح را گسترش نخواهند داد مگر اینکه زمینه لازم برای آنها از طریق آموزش فراهم شود. حتی اگر میل سیاسیون به اذعان خودشان، دنباله روی از سیاست جنگ افروزی و تاسیس گروهک‌های تروریستی نظیر داعش و افراطیون تکفیری در مناطقی حساس باشد، کلام پر نفوذ رهبران دینی صلح طلب است که جوانان را از عضویت ناآگانه در این گروه‌ها باز می دارد. و دیگر شاهد بروز گسترده خشونت و افراط مستقیم و غیر مستقیم علیه کودکان در پوشش باورهای مذهبی نخواهیم بود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در گذشته غالباً وقتی سخن از صلح به میان می‌آمد، نبود جنگ و درگیری و خشونت به اذهان متبادر می‌گشت، اما به تدریج مردم دریافتند برقراری صلح واقعی و پایدار به وجود عناصر گسترده‌تری وابسته است. امروزه شاهد آن هستیم که با وجود تصویب اسناد متعدد حقوقی و سیاسی در مجامع داخلی و بین المللی و علی رغم تلاش در عرصه‌های رسمی و غیررسمی، ایجاد شرایط عاری از جنگ، ناآرامی، خشونت و ترس یکی از زیرساخت‌های ضروری برای صلح است، اما کافی نیست، این جنبه از صلح را امروز صلح منفی می‌نامند، یعنی آنچه نباید رخ دهد تا صلح محقق شود.
در این میان، کودکان بیشتر از سایر اقشار جامعه به تامین صلح واقعی و پایدار نیاز دارند تا در بستری آرام و با رعایت حقوق خود، روند رشد و بالندگی را طی کنند. کودکان برخوردار از زیست صلح آمیز، آینده ای بهتر را برای جامعه بشری رقم می‌زنند. با گسترش موازین حقوق بشری و حقوق بشردوستانه بینالمللی تا پایان قرن بیستم، انتظار می¬رفت آغاز هزاره سوم، سرنوشت جامعه بشری به گونه‌ای دیگر رقم بخورد و صلح و ثبات و امنیت را برای جهانیان به ویژه برای کودکان به ارمغان آورد، اما در دو دهه اخیر بروز چندین جنگ تجاوزکارانه و ظهور گروهک‌های تروریستی که به نام ادیان اقدام به افراطی گری مذهبی می‌کنند، در منطقه آسیای غربی و به ویژه جنگ‌های نیابتی در پرتو گسترش روز افزون تروریسم و حتی به نام مذهب میلیون‌ها کودک قربانی، مجروح و زخم خورده برجای گذاشته به گونه ای که فقط در یمن میلیون ها کودک در نتیجه جنگ و خشونت و تجاوز از فقر و فلاکت و گرسنگی و قحطی حاصل از جنگ در معرض قربانی شدن، هستند.