مازندمجلس:
روزنامه گاردین در سرمقاله خود آورده است: ۳۰ سال پیش در چنین زمانی انتفاضه نخست فلسطین در اردوگاه آوارگان غزه رخ داد زمانی که یک کامیون نظامی اسرائیل با یک خودروی فلسطینی تصادف کرد که به شهادت چهار فلسطینی منجر شد. انتفاضه مثل آتش شعله‌ور شد و آتش آن شش سال ادامه داشت. این روزها نیز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا سوار بر یک کامیون شد و مساله حساسی را زیر گرفت که بیان مظلومیت‌های فلسطینی‌هاست. این مساله قدس است. اکنون فلسطینی‌ها خواهان روزهای خشمی شده‌اند که احتمالا سال‌ها ادامه داشته باشد.
گاردین نوشت: اقدام ترامپ درباره به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت آمریکا به قدس اقدامی تحریک کننده و گستاخانه بود. این اقدام به پراکندگی هم‌پیمانان عرب وی و اعتراضات گسترده در جهان عرب منجر شده و اثر نابودکننده خود را در روند حل و فصل نزاع میان فلسطین و اسرائیل خواهد گذاشت.
به عقیده گاردین ادعای ترامپ درباره اینکه کنست (پارلمان اسرائیل) و دادگاه عالی قدس سرپوشی برای این مساله هستند وقایع جدیدی را به وجود خواهد آورد که از قبل وجود نداشته است. مثل مساله آوارگان فلسطینی و شهرک‌ها و مرزها. هنوز توافقی از سوی ادیان سه‌گانه درباره قدس صورت نگرفته است. نه حاکمیت اسرائیل و نه هیچ دولت دیگری بر قدس به رسمیت شناخته نشده است. زمانی که اسرائیل در سال ۱۹۸۰ قدس را به عنوان پایتخت خود اعلام کرد شورای امنیت از این اقدام اسرائیل انتقاد کرد و هیچ کشوری سفارتی در این شهر باز نکرد. بهتر بود اوضاع به همین صورتی که هست رها و روند صلحی برای تحقق راهکار تشکیل دو کشور آغاز می‌شد.
از نظر فلسطینی‌ها موضع جدید ترامپ به این مساله پایان داد که اشغالگری، یک مرحله موقتی مرتبط با حل نزاع است. همچنین موضع آمریکا را به عنوان میانجیگر شفاف در مذاکرات صلح میان دو طرف تضعیف کرد. از طریق پیشنهاد انتقال سفارت و با یک تصمیم یکجانبه ترامپ مثل قماربازی است که ورق‌هایش را قبل از نشان دادن آن جمع می‌کند. اسرائیلی‌ها در ازای کاری که ترامپ کرد چیزی نشان ندادند. به رغم اینکه ترامپ به فلسطینی‌ها یک سفارت را پیشنهاد داد اما اکنون نیز مشخص نیست که در آینده به این سفارت دست یابند. جارد کوشنر، داماد ترامپ نظارت بر پرونده مذاکرات را برعهده دارد. ترامپ معمولا به خودش افتخار می‌کند که معاملاتی را به راه می‌اندازد که هیچ کس قادر به ساختن آن نیست. وی مثل مرد حیله‌گری است که چیز محالی را پیشنهاد می‌دهد چراکه قصد ندارد به وعده‌هایش وفا کند. مثل ترامپ بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با تحقیقات جنایی مواجه است. هر دو برای دستیابی به حمایت تلاش می‌کنند اما حامیانشان با اتهام و حبس روبه‌رو هستند. ترامپ غالبا به دیگران توجه نمی‌کند او سیاست‌های خود را دارد. از طریق مداخله در نهاد سیاست خارجه و عزل آمریکا در جهان در بالاترین وضعیت ترامپی خود قرار دارد و قیچی اعدام را بر پیچیدگی‌های ژئوپلیتیکی در قرن ۲۱ گذاشته است. روش وی برپایه تحمیل نظام از طریق زور است نه عدالت. مانعی ندارد اگر راضی کردن پایگاه انتخاباتی‌اش به ضرر فرصت احیای روند صلح تمام شده باشد. لجبازی و قلدری دیگران به موضع خودشیفته او کمک کرد. حماقت کنگره از آنجا نشأت گرفت که قانونی را تصویب کرد که اجازه انتقال سفارت آمریکا به قدس را می‌دهد. امروز ترامپ اعتبار را از آن‌ها به عنوان سیاستمدارانی که می‌توانند قوانینی را تصویب کنند، گرفته است و مثل نمایندگان آمریکایی و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان که تمامی ماجراجویی‌هایش در یمن و لبنان نتیجه عکس داد و طرحش برای تشکیل کشور فلسطین موجب خنده شد، احمق به نظر می‌رسد. شورای امنیت قادر نیست با برهم زدن ثبات از سوی یک طرف سرکش تعامل کند. با وتوی آمریکا متوقف کردن ترامپ دشوار است. فلسطینی‌ها دلایل واقعی برای این احساسشان دارند که جهان آرمان‌هایشان را نادیده گرفته است و زمانی که ترامپ دلیل دیگری به آن‌ها داد، اشتباه کرد.