مازندمجلس: عباس آخوندی اظهار کرد: در حوزه خصوصی بحث کتمان سر را داریم، سر را مخفی نگه داریم. در حوزه عمومی چه؟ حق دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات قابل توجه است و اصلا در این فضا افشای اطلاعات یک فضیلت محسوب می‌شود. در حوزه خصوصی عفو و گذشت را داریم، در حوزه عمومی هم قصاص را داریم. در حوزه خصوصی اگر منفعت خودمان به نفع دیگری از آن گذشت کنیم به نحوی منافع متعارض را قبول کنیم، یک فضیلت است؛ اما در حوزه عمومی پذیرش منافع متعارض یک رذیلت است.
آخوندی با بیان اینکه بحث تفکیک حوزه عمومی از حوزه خصوصی نکته بسیار مهمی است، گفت: بزرگترین مشکل ما این است که وقتی از اخلاق عمومی حرف می‌زنیم ارزش‌ها و معیارهای ما مربوط به اخلاق در حوزه خصوصی است، شاید در این زمان  تصور می‌کنیم با تاکید بر ارزش‌های حوزه خصوصی می‌توانیم در حوزه عمومی به موفقیت برسیم.
وی گفت: یکی از ریشه‌های بحران اخلاقی که امید اجتماعی و صلح را به مخاطره انداخته است، همین عدم تفکیک حوزه عمومی از حوزه خصوصی است. ما فکر می‌کنیم این اندیشه بوده است.
وزیر راه و شهرسازی با اشاره به سخنی از افلاطون عنوان کرد: افلاطون معتقد بود، حاکم باید حکیم باشد، آیا حکیم بودن وخلیق بودن حاکم منجر به اجرای عدالت در جامعه می‌شود؟ بعدها یک بحث دیگری فسلفه اسلامی راجع به انسان کامل مطرح شد، نمی‌گویم حاکم نباید حکیم باشد مهم کفایت آن در بحث عدل است
آخوندی ادامه داد: اگر ما دنبال عدل، صلح، امید اجتماعی، رشد و توسعه هستیم آیا با صرف حکیم بودن حاکم این اتفاق رخ می‌دهد؟ در ادبیات اسلامی راجع به انسان کامل بحث زیادی مطرح شده است، اگر انسان کامل حکومت نکند ما حتما به تمام معیارها و عدل میرسیم؟ آیا حاکمیت انسان کامل برای اینکه جامعه اخلاقی داشته باشیم کفایت می‌کند؟